Λαρισινά Δοκίμια
Του Μ.Ε.Λαγκουβάρδου
Όταν ο Ιησούς βρισκόταν στη Βηθανία, στην οικία του λεπρού, ήρθε μια γυναίκα και του άλειψε το κεφάλι με πολύτιμο μύρο. Έσπασε το αλάβαστρο και του άλειψε το κεφάλι με το μύρο. Η οικία γέμισε με το άρωμα του μύρου.
Οι παρευρισκόμενοι μαθητές του Ιησού, αντί να συγκινηθούν με την εκδήλωση της τρυφερής αγάπης της γυναίκας προς τον Διδάσκαλό τους, αγανάκτησαν. «Δεν θα μπορούσε να πουληθεί το μύρο αυτό και να δοθούν τα χρήματα στους φτωχούς;»
Οπωσδήποτε η σκέψη τους δεν ήταν εκείνη τη στιγμή τους φτωχούς. Ήταν ο σκεπτικισμός μέσα τους που τους ωθούσε να αμφισβητήσουν μια εκδήλωση αγάπης, χωρίς ιδιοτέλεια. Νόμισαν ότι βρήκαν την ευκαιρία που ζητούσαν, να δείξουν ότι δεν υπάρχει αγάπη, χωρίς κάποιο κίνητρο εκτός από την ίδια.