Η ταπείνωση αρχή της αφύπνισης του προσώπου

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Μερικές φορές ζηλεύω τα ζώα. Είναι η ζωή μας σκυλίσια; Υποφέρουν από την πείνα, από το κρύο ή τη ζέστη. Η Χαναναία με τον πόνο για την άρρωστη θυγατέρα της ένιωθε πιο δυστυχισμένη από τους αδέσποτους σκύλους στην πόλη.

Δεν είναι όμως η ίδια δυστυχία του ανθρώπου με αυτή των ζώων.
Ο άνθρωπος μπορεί να χαίρεται μέσα στον πόνο του. Μέσα απ΄ τον πόνο ευλογεί τη ζωή, όταν πιστεύει. Πονάει γιατί δεν είναι όπως θέλει ο Θεός να είναι. Έχει ταυτιστεί με την υπερηφάνειά του. Χωρίς την υπερηφάνεια δεν είναι τίποτα.

Η αναθεώρηση του Συντάγματος ως μοχλός παραπλάνησης για την αποτυχία των μνημονίων.

Η χώρα κατέρρευσε, ο λαός εξαθλιώνεται μέρα με τη μέρα, οι Έλληνες εγκαταλείπουν την πατρίδα για να επιβιώσουν ανθρώπινα, το πολίτευμα σάπισε και δεν μπορεί να προστατεύσει πλέον κανένα ανθρώπινο δικαίωμα και όμως το υπεύθυνο πολιτικό σύστημα που οδήγησε τη χώρα στον αφανισμό, εξακολουθεί να παραμένει ακλόνητο στη θέση του και να αμείβεται αδρά από τις δικές μας περιουσίες.

Η δικτατορία των δανειστών ποτέ δεν θα πατούσε το πόδι της στη χώρα μας αν δεν υπήρχαν τα εδώ ενεργούμενα υποχείριά της όλων των αποχρώσεων, τα οποία ως νέοι κοτζαμπάσηδες συνεργάτες του Μεγάλου Σουλτάνου (τρόϊκα) κρύβουν την ανικανότητα και την εθελοδουλία τους για μια καρέκλα δοτής εξουσίας, πίσω από τους δήθεν άτεγκτους κανόνες του πολιτεύματος, το οποίο τα ίδια καταπατούν.