Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012

Η προσοχή στην προσευχή

Αγ. Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ

Η προσευχή χρειάζεται την αδιαχώριστη παρουσία και συνεργασία της προσοχής. Με την προσοχή η προσευχή γίνεται η αναφαίρετη περιουσία του προσευχομένου προσώπου. Με την προσοχή φέρνει άφθονους καρπούς χωρίς τήν προσοχή κάνει αγκάθια και τριβόλια.

Οι καρποί της προσευχής περιλαμβάνουν φωτισμό του πνεύματος, συντριβή της καρδιάς, εγρήγορση της ψυχής με την ζωή του Πνεύματος Τα αγκάθια είναι σημάδι του θανάτου της ψυχής και της φαρισαϊκής αυτοπεποίθησης που πηγάζει από την σκληρότητα της καρδιάς που ικανοποιείται και ενθουσιάζεται με την ποσότητα των προσευχών της και τον χρόνο που σπαταλά για να λέει τις προσευχές.

ΑΝΤΩΝΗ είχες ένα Σωματείο

Από τον Πόρτα – Πόρτα

ΑΝΤΩΝΗ ειχες ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ
8 Σεπτεμβριου 2011 στο “ΑΝΤΩΝΗ εχεις ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ” με 1161 σχολια.. βγηκε μια κραυγη ΓΝΩΣΗΣ και ΑΓΩΝΙΑΣ.

5 μηνες αργοτερα, εντος καδρου και με κωλοτουμπες κομανεντσι και μελισανιδη.. φτασαμε στο να μας ΔΟΥΛΕΥΟΥΝ ΚΙ ΝΑ ΜΑΣ ΚΟΙΤΟΥΝ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ.. ΑΠΑΘΕΙΣ.-

Αναμενομενος – Προβλεψιμος – Αναποφευκτα ΝΑΙο Δανειακος.. ο Αρχοντας του Βυθου του Μπικινι.

Το λάιφστάιλ θρηνεί στο Μεταγωγών

Aλλος με χειροπέδες προφυλακισμένος για χρέη προς το Δημόσιο, άλλος πουλάει το σπίτι του για να μην πάει φυλακή, άλλος λουφάζει και περιμένει τη σειρά του. Το λάιφστάιλ πέθανε, λένε. Δεν πέθανε τώρα, διορθώνω. Εχει πεθάνει από καιρό, τώρα εξαπολύθηκε η δυσωδία των πτωμάτων του.

Η εγχώρια βιοτεχνία του λαϊφστάιλ, εκδότες, μοντελίστ, δημοσιογράφοι, μοντέλες, γλάστρες, τηλεπερσόνες, πάρτι άνιμαλ, ντίλερ, κοθώνια, θύματα, γεννήθηκε στη δεκαετία του ’80 και άνθησε όσο κυκλοφορούσε ορμητική η δίψα της ανόδου, ο θαυμασμός για την αρπαχτή, και άφθονο μαύρο χρήμα. Εξέπνευσε όταν μαράθηκαν όλα αυτά. Παρήγαγε αέρα. Ηταν μια φούσκα, Η φούσκα, που μέσα της όμως περιείχε τον τοξικό αέρα του θράσους, του κυνισμού, την υπόσχεση της επιτυχίας, κι εντέλει τον αέρα της ματαίωσης και της διάψευσης.

Αυτά, νομίζω, που ντρέπονται να μας ομολογήσουν


Αυτά που ντρέπονται να σας ομολογήσουν οι πολιτικοί

Λίγο μετά την αρχή αυτού του κακόγουστου θεάτρου που ξεκίνησε με την εκλογή του Γιωργάκη και το Καστελόριζο είναι σαφές ότι μας πάνε για εκκαθάριση εν λειτουργία. Αυτό σημαίνει ότι θα μας κρατάνε οικονομικά ζωντανούς μόνο όσο παίρνουν ό,τι κινητό και ακίνητο μπορούν, 1) λεφτά σε τράπεζες, 2) ΔΕΚΟ και τις εισπράξεις τους, 3) μελλοντικούς φόρους, 4) ακίνητα, 5) γη, 6) ό,τι άλλο σκαρφιστούν.

Το πειραματόζωο της Ευρώπης - Π.Κρούγκμαν: "Απορώ γιατί εξοντώνουν την Ελλάδα"

Οι πάντες, τουλάχιστον οι μη έχοντες ίδιον συμφέρον από την καταστροφή της Ελλάδας, σε όλο τον πλανήτη απορούν με την συμπεριφορά της τρόϊκας απέναντι στην χώρα, καθώς όλοι θεωρούν ότι είναι εκτός πάσης οικονομικής και πολιτικής λογικής αυτό που της επιβάλλεται από τους ξένους επικυρίαρχους.

Αλλά πάνω απ’όλα απορούν πως η εγχώρια πολιτική ελίτ, οι αρχηγοί των τριών κομμάτων που στηρίζουν την κυβέρνηση δέχονται η χώρα να έχει μεταβληθεί σε ένα τεράστιο πείραμα.

Πριν λίγες ώρες ο διεθνούς φήμης καθηγητής οικονομικών, Πολ Κρούγκμαν, και ομοτράπεζος στο πρόσφατο forum του πρωθυπουργού της Ρωσίας Β.Πούτιν, σε άρθρο του στην ηλεκτρονική έκδοση της αμερικανικής εφημερίδας New York Times, απορεί όχι μόνο από αυτά που ζητάει η τρόϊκα από την Ελλάδα, αλλά και από το πώς δέχονται οι Έλληνες πολιτικοί αρχηγοί της κυβέρνησης αυτές τις απαιτήσεις.

Την πατρίδα και το μέλλον της δεν θα τo κρίνει καμία συμφωνία

Εδώ και μέρες παρακολουθούμε παρέλαση ποικιλόχρωμων απόψεων και παραινέσεων προς τον Αντώνη Σαμαρά. Οι περισσότεροι τον καλούν να «κάνει το χρέος του», μην υπογράφοντας καμία δανειακή σύμβαση και κανένα μέτρο. Επειδή η συζήτηση πάει σε «υπερήφανους που δεν υπογράφουν» και σε «ατιμασμένους «δηλωσίες», θα μου επιτρέψετε να εκφέρω μια κάπως αιρετική άποψη.

Την πατρίδα και το μέλλον της, δεν θα την κρίνει καμία συμφωνία για οποιαδήποτε δανειακή σύμβαση. Ο Ελληνισμός δεν θα εξαφανιστεί αν βαθύνει κι άλλο η ύφεση. Αν η επιβίωση ενός έθνους εξαρτιόταν από το μέγεθος του δημοσίου χρέους και των ελλειμμάτων του, θα είχαμε πολλές φορές στα σχεδόν διακόσια χρόνια της σύγχρονης ιστορίας μας, παραδώσει το (αθάνατο) πνεύμα.