Το εάν αρέσει ή δεν αρέσει το λεγόμενο «Μεσοπρόθεσμο» το αφήνω σε εσάς. Το αυτό ισχύει και για τους στόχους του, ή τις σκοπιμότητές του, ή την νομοτελειακή του εξέλιξη.
Όμως, εάν οι κοινωνικές, ή εθνικές, ή ιστορικές πτυχές του Μεσοπρόθεσμου είναι κάτι που θα κρίνουν τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, -- μόνο συνειρμούς αντίστοιχους με την Άλωση του 1204 μπορώ να κάνω εγώ – το ενεργειακό κομμάτι του «Μεσοπρόθεσμου» δείχνει την σκοπιμότητα και την απάτη των Φράγκων και των Γότθων σε όλο της το μεγαλείο.
Στο επίκεντρο οι ΑΠΕ: Στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου που κατατέθηκε προς ψήφιση στη Βουλή επισημαίνεται ότι στο επίκεντρο του νέου αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας τίθεται η πράσινη ανάπτυξη, και ότι αλλάζει ο προσανατολισμός στην ενέργεια «για την αξιοποίηση των δωρεάν ενεργειακών πόρων που η χώρα μας διαθέτει σε αφθονία: του ανέμου και του ηλίου».
Ο Νικολάϊ Κοντράτιεφ (1892-1938) ήταν Ρώσος οικονομολόγος, από τους σημαντικότερους της περιόδου του μεσοπόλεμου. Βασική του θεωρία είναι ότι οι καπιταλιστικές οικονομίες διανύουν μεγάλες ανοδικές περιόδους που ακολουθούνται από αντίστοιχες συρρίκνωσης (ο ίδιος ο Στάλιν του είχε ζητήσει να βρει την "απόδειξη" ότι ο καπιταλισμός είναι καταδικασμένος σε εξαφάνιση -όπως είχε πει και ο Μάρξ- όμως τελικά ο Κοντράτιεφ έφτασε στο "δυσάρεστο" συμπέρασμα ότι ο καπιταλισμός "αναγεννάται" οπότε ο Στάλιν τον αντάμειψε με το γνωστό σταλινικό τρόπο, δηλ. με την σύλληψή του και τον εγκλεισμό του σε στρατόπεδο καταναγκαστικών έργων- Γκούλαγκ... Για τον φρικτό θάνατό του γράφει και ο Αλεξάντερ Σολζενίτσιν στο βιβλίο του ‘Το Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ’), οι δε οικονομικοί του κύκλοι διαρκούν περίπου 48-55 χρόνων. Τους ονόμασε μεγάλους οικονομικούς κύκλους.
