Ένα φως στη νύχτα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Αν εσείς και η κόρη σας είχατε χαθεί τη νύχτα, γυμνοί και αβοήθητοι, σε μια έρημο, γεμάτη κροταλίες και σκορπιούς και μπροστά σας υπήρχε ένα φως που έδειχνε ότι κάποιος είναι εκεί, για να ζητήσετε καταφύγιο, ποιος θα ευχόσαστε να είναι;

Θα ευχόσαστε να είναι κάποιος αρχαίος ειδωλολατρικός θεός; Ή κάποιος θεός του ινδικού πανθέου με το κάρμα του; Ή κάποιος βουδιστής ή και ο ίδιος ο Βούδας στη νιρβάνα του; Ή κάποιος νεωτεριστής ορθόδοξος χριστιανός, που επιδιώκει να ενώσει την Πίστη στο Χριστό με την Εξουσία (άρχων του κόσμου τούτου είναι ο Μαμωνάς, ο θεός του χρήματος), για να κάνει την Ορθοδοξία μοντέρνα για να συμβαδίζει με την νέα τάξη πραγμάτων;

"Όποιος κατακρίνει τους άλλους, πέφτει στα ίδια σφάλματα"

Άγιος Παΐσιος

- Γέροντα, πώς συμβαίνει, όταν κατακρίνω μια αδελφή για κάποιο σφάλμα της, σε λίγο να κάνω κι εγώ το ίδιο σφάλμα;
- Αν κατακρίνει κανείς τον άλλον για ένα σφάλμα του και δεν καταλάβει την πτώση του, ώστε να μετανοήσει, συνήθως πέφτει στο ίδιο σφάλμα, για να το καταλάβει.Ο Θεός δηλαδή από αγάπη επιτρέπει ο άνθρωπος να αντιγράφει την κατάσταση αυτού τον οποίο κατέκρινε.

Για να σε βοηθήσω, θα σου πω κάτι από τον εαυτό μου.
Όταν ήμουν στην Ιερά Μονή Στομίου, έμαθα για μια συμμαθήτριά μου από το Δημοτικό ότι είχε παραστρατήσει και έκανε ζημιά κάτω στην Κόνιτσα. Προσευχόμουν λοιπόν να τη φωτίσει ο Θεός να ανέβει στο μοναστήρι, για να της μιλήσω. Είχα ξεχωρίσει και μερικά κομμάτια περί μετανοίας από την Αγία Γραφή και από Πατερικά. Μια μέρα λοιπόν ήρθε με δύο άλλες γυναίκες. Μιλήσαμε και έδειξε ότι κατάλαβε. Στη συνέχεια ερχόταν συχνά με το παιδί της και έφερνε κεριά, λάδι, λιβάνι για τον ναό.
Μια φορά κάποιοι γνωστοί προσκυνητές από τη Κόνιτσα μου λένε: