Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Ο πρώτος Χριστιανός Αιθίοπας

Στίς Πρά­ξεις τῶν Ἀ­πο­στό­λων (Κεφ.η΄, 26-40), ἀ­να­φέ­ρε­ται μέ πο­λύ γρα­φι­κό­τη­τα, ἡ θαυ­μα­στή ἱ­στο­ρί­α τῆς βά­πτι­σης τοῦ πρώ­του Αἰ­θί­ο­πα Χρι­στι­α­νοῦ. Θε­ω­ροῦ­με ὠ­φέ­λι­μο νά ἀ­να­πτύ­ξου­με αὐ­τό τό γε­γο­νός, γι­ά νά λά­βουν οἱ ἀ­να­γνῶ­στες μας πε­ρισ­σό­τε­ρη γνώ­ση.

Ἡ Αἰ­θι­ο­πί­α ἤ ὅ­πως πα­λαι­ό­τε­ρα ὀ­νο­μα­ζό­ταν Ἀ­βησ­συ­νί­α, εἶ­ναι μι­ά χώ­ρα τῆς Ἀ­να­το­λι­κο­κε­ντρι­κῆς Ἀ­φρι­κῆς. Πα­λαι­ό­τε­ρα ἦ­ταν ἕ­να ἀ­πό τά με­γα­λύ­τε­ρα βα­σί­λει­α. Ἀ­πό τή χώ­ρα αὐ­τή κα­τά­γο­νταν ὁ ἀ­να­φε­ρό­με­νος στή Ἀ­πο­στο­λι­κή πε­ρι­κο­πή.

Ἄς δοῦ­με ὅ­μως ποι­ός ἦ­ταν ὁ πρῶ­τος Χρι­στι­α­νός Αἰ­θί­ο­πας. Τό ὄ­νο­μά του δέν ἀ­να­φέ­ρε­ται, οὔ­τε καί με­τά τήν βά­πτι­σή του ἀ­πό τόν Ἀ­πό­στ. καί Δι­ά­κο­νο Φί­λιπ­πο. Ἡ πε­ρι­κο­πή μᾶς μι­λᾶ γι­ά· «ἀ­νήρ Αἰ­θί­οψ εὐ­νοῦ­χος δυ­νά­στης Καν­δά­κης τῆς βα­σι­λίσ­σης Αἰ­θι­ό­πων, ὅς ἦν ἐ­πί πά­σης τῆς γά­ζης αὐ­τῆς, ὅς ἐ­λη­λύ­θει προ­σκυ­νή­σων εἰς Ἰ­ε­ρο­σό­λυ­μα».

Η φετινή Πρωτομαγιά: ΟΛΑ για την κάλπη…

Η Πρωτομαγιά έχει συνδεθεί πρωτίστως με τους αγώνες της εργατικής τάξης και αποτελεί το αγωνιστικό σύμβολο των λαϊκών αγώνων γενικά.
Η μέρα αυτή καταγράφει τούτο το ιστορικό αξίωμα: «Οι φτωχοί δεν έχουν καμία ελπίδα, εκτός και αν οργανωθούν».
Το βαθύτερο, λοιπόν, νόημα της Πρωτομαγιάς και ο ιστορικός της συμβολισμός συγκρούονται κάθετα με τις γιορτινές παρελάσεις και φιέστες που οργανώνουν κάθε χρόνο οι εργατοπατέρες και οι «αριστεροί» έμποροι κάθε απόχρωσης…

Ζούμε σήμερα μία από τις μεγαλύτερες ιστορικές ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ και κάθε χρόνο οι συνδικαλιστικοί φορείς και τα «αριστερά» κόμματα δίνουν τι ίδιες θεατρικές παραστάσεις εκλογικής εμπορίας.

Όνειρα

«Σύμπτωση»: Και οι δύο «αγιοποιηθέντες» Πάπες ήταν αυτοί που ενήργησαν ώστε να αφαιρεθεί το «αρχαίο χριστιανικό στίγμα» κατά των Εβραίων

«Είναι μια σύμπτωση, αλλά μια αξιοσημείωτη σύμπτωση», αναφέρει το Jewish Telegraphic Agency (JTA) σχετικά με την «τελετή αγιοποίησης» του Πάπα Ιωάννη Παύλου B΄ και του Πάπα Ιωάννη ΚΓ΄, που έγινε την Κυριακή 27 Απριλίου, μια ημέρα πριν το Γιομ ΧαΣοά – την ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος (άλλη σύμπτωση).

Και συνεχίζει: Αυτοί οι δύο ποντίφικες μετά το Ολοκαύτωμα, έφεραν επανάσταση στις σχέσεις μεταξύ Καθολικών και Εβραίων, προώθησαν το διάλογο μεταξύ των θρησκειών και ενσωμάτωσαν τον σεβασμό για τους Εβραίους και τον Ιουδαϊσμό στο επίσημο Καθολικό δόγμα.

Τελικά ''τίς πταίει;'';...

Όταν στις 29 Ιουνίου 1874 στην εφημερίδα "ΚΑΙΡΟΙ" του Πέτρου Κανελλίδη ο Χαρίλαος Τρικούπης δημοσίευε το πολύκροτο άρθρο του με τίτλο "Τίς πταίει;",
...έθετε το πολύ βασικό ερώτημα: "Αηδιάζοντες και αγανακτούντες και βλέποντες την γενικήν κατάπτωσιν των πολιτευομένων ερωτώμεν αυτούς, μη τυχόν αληθώς πταίει το Έθνος;"

Αν παραλλάξουμε λίγο το ερώτημα, χωρίς να χάσουμε πολύ απ' την ουσία του, θα μπορούσαμε να αναρωτηθούμε: μη τυχόν στ' αλήθεια φταίει ο λαός;
Το ερώτημα αυτό έρχεται και ξανάρχεται, είτε σαν σόφισμα, είτε σαν πραγματική αναρώτηση, θέτοντας το δάχτυλο "επί των τύπων των ήλων": ΦΤΑΙΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΓΕΤΕΣ ΠΟΥ ΕΚΛΕΓΕΙ;