Φωνάζω ελληνικά κι ούτε που μ’ αποκρίνεται κανείς"

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

«Τ΄ αγγειά γινήκαν θυμιατά
και τα σκατά λιβάνι
οι γύφτοι γίναν δήμαρχοι
κι οι κλέφτες καπετάνιοι»
Γ. Σουρής

Γυρίζεις σαν άνθρωπος το μεσημέρι, το βράδυ στο σπίτι σου. Λαχταράς την γαλήνη, την θαλπωρή, την ανάπαυση του ιδιωτικού σου κάστρου. Καταπώς συνηθίζεται, μαζί με τους οικείους, σε «υποδέχεται» το ανύστακτο και ακάματο τηλεοπτικό μάτι. Συν γυναιξί και τέκνοις στυλώνεις, ασυναίσθητα, το βλέμμα σου στο μεσημεριανό - βραδινό πρόγραμμα των καναλιών. (Οι δημοσκοπικές έρευνες κατατάσσουν την μεσημεριανή ζώνη, σ’ αυτήν με τις υψηλότερες θεαματικότητες).

Είναι η άγνοια απόδειξη;

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Μπορεί άραγε να χρησιμοποιήσει κάποιος την άγνοιά του ως απόδειξη ή ως επιχείρημα, για να πει, αφού δεν γνωρίζω κάτι, άρα δεν υπάρχει. Δεν είναι ανοησία να ισχυρίζεται κανείς ότι επειδή δεν γνωρίζει κάτι, αυτό το κάτι δεν υπάρχει.

Ακόμα κι οι άθεοι δεν ισχυρίζονται ότι δεν υπάρχει Θεός, επειδή δεν γνωρίζουν ότι υπάρχει. Ισχυρίζονται απλώς ότι δεν υπάρχει επιστημονική απόδειξη της ύπαρξης του Θεού. Άλλωστε η επιστήμη χρησιμοποιεί την ανάλυση και την στατιστική. Είναι ο Θεός, όπως εννοούμε το Θεό, αντικείμενο επιδεκτικό αναλύσεως και στατιστικής; Οπωσδήποτε όχι. Συνεπώς το ότι επικαλούνται πολλοί την επιστήμη δείχνει ότι είναι παντελώς αδαείς.