Νικηφόρος Β' Φωκάς, ο φόβος & τρόμος των Αράβων

Από τους σημαντικότερους αυτοκράτορες του Βυζαντίου, που ανήκε στη Μακεδονική Δυναστεία. Διακρίθηκε, κυρίως, για τις στρατιωτικές και λιγότερο για τις πολιτικές του ικανότητες. Έγινε ο φόβος και ο τρόμος των Αράβων και είναι απορίας άξιον γιατί δεν ονομάσθηκε Αραβοκτόνος, κατά το Βουλγαροκτόνος. Δολοφονήθηκε από τον ανιψιό του Ιωάννη Κουρκούα (γνωστότερο με το παρανόμι Τσιμισκής), που συνωμότησε με τη θεία και ερωμένη του Θεοφανώ.

Γεννήθηκε περί το 912 στην Καππαδοκία και ήταν γόνος της οικογένειας των Φωκάδων, πολλά μέλη της οποίας κατέλαβαν υψηλά αξιώματα στην αυτοκρατορία. Εντάχθηκε από νεαρή ηλικία στο στρατό και το 945 ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος Ζ' ο Πορφυρογέννητος του ανέθεσε τη διοίκηση του Ανατολικού Θέματος, που βρισκόταν υπό την απειλή των Αράβων. Αρχικά είχε αποτυχίες, αλλά στη συνέχεια τους κατατρόπωσε σε σειρά μαχών για να κερδίσει τον χαρακτηρισμό «Ο Ωχρός Θάνατος των Σαρακηνών». Η μεγαλύτερη στρατιωτική επιτυχία, που εκτόξευσε τη φήμη του και τον έκανε λαϊκό ήρωα, ήταν η ανακατάληψη της Κρήτης από τους Άραβες, έπειτα από εννιάμηνη σκληρή πολιορκία το 961.

Ελεύθερος ανταγωνισμός και μαζική βία

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Μην επιθυμείτε όλως"
Ευαγγέλιον

Σε κεντρική οδό της πόλης περνάει αργά το βράδυ κάποιος νέος με μια μοτοσυκλέτα με τόσο θόρυβο, που δεν τον αντέχει η ακοή του ανθρώπου. Αμέσως έρχονται στο νου, μαζί με την ψυχική αναστάτωση, σκέψεις θανάτου, ότι αυτός ο μοτοσυκλετιστής, αν δεν τον ελέγξει κανείς, ή κάποιον θα σκοτώσει ή ο ίδιος θα σκοτωθεί.

Η βία του υπερβολικού θορύβου φέρνει στο νου σκέψεις βίας. Το ίδιο συμβαίνει σε κάθε μορφή βίας. Παράδειγμα η βία των ομαδικών απολύσεων της κυβέρνησης που φέρνει στο νου σκέψεις ότι η βία αργά ή γρήγορα θα πλήξει και αυτούς που την μεταχειρίζονται.

Η ύπουλη κατοχή κι οι αόρατοι κατεχόμενοι...

Η φίλη στη δουλειά με συμβούλευε φοβισμένη.

"Στο λέω για το καλό σου, μη κάνεις του κεφαλιού σου, θα χάσεις τη δουλειά σου. Σε έχουν βάλει στο μάτι. Όλοι αυτή τη στιγμή κάνουμε τα στραβά μάτια, ότι μας ζητάνε, και θα κάνουμε κι άλλα. Τι να κάνουμε? Να χάσουμε τη δουλειά μας? Θα τη κρατήσουμε ΜΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΚΟΣΤΟΣ. Να κάνεις το ίδιο. Να σωπαίνεις και να κάνεις ότι σου ζητάνε"

Η Ελλάδα της "ιστορίας επιτυχίας" έχει σκεπαστεί από φόβο. Φόβο στις ψυχές των ανθρώπων. Τι θα απογίνουν. Άνθρωποι που εκπαιδεύονται να νοιώσουν προνομιούχοι ακόμα κι αν καταφέρουν να τσακώσουν τρία κατοστάρικα για μισθό. Άνθρωποι που θα ευγνωμονούν τη τύχη τους αν δεν πεινάνε, αν δεν ζητιανεύουν, αν δεν κοιμούνται στα παγκάκια.

Γραπωμένοι από κάθε είδους δαγκάνες, το σπίτι που θα το χάσουν αν δεν είναι εντάξει τα χαράτσια, η εφορία, η οφειλή στη τράπεζα, η δουλειά που γίνεται σπάνια και θα τη χάνουν ακόμα κι αν κουνήσουν λίγο το δαχτυλάκι χωρίς να το επιτρέπει το αφεντικό...

Τα παράσιτα και ο... Παράσιτος

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος-Κιλκίς

«Έλα της θάλασσας θεριό
και του πελάγου μπόρα
το φοβερό σκουπιδαριό
να διώξεις απ’ τη χώρα» (Ν.Γκάτσος)

Εν πρώτοις ένα ανέκδοτο, το οποίο δημοσιεύθηκε στο αθηναϊκό περιοδικό «Παρθενών», το 1878, και υποδηλώνει την αναξιοκρατία και τις ποταπές συναλλαγές του διεφθαρμένου πολιτικού κόσμου και... υπόκοσμου. Νυν και αεί... «Ο σουλτάνος διόρισε βεζύρη έναν άνθρωπό του, ολότελα αστοιχείωτο και κακοήθη, Χασάνης το όνομά του. Αρρωσταίνει βοριά κάποια στιγμή ο πατέρας του Χασάνη, καλεί το γιό του, τον ασπάζεται, τον αποχαιρετά και του λέει: