Παρεξηγημένη αγιότητα

Του Σεβ. Μητροπολίτη Περγάμου κ. Ιωάννου (Ζηζιούλα)

…Έτσι η Θ. Ευχαριστία είναι η κατ’ εξοχήν «κοινωνία αγίων», είναι το αποκορύφωμα του αγιασμού, όχι μόνο γιατί αυτή προσφέρει στον άνθρωπο την τελειότερη και πληρέστερη ένωση (σωματική και πνευματική) με τον μόνον άγιο, αλλά και διότι αποτελεί τον πιο τέλειο εικονισμό της Βασιλείας του Θεού…

Η λέξη «άγιος» ή «αγιότητα» παραπέμπει σε κάτι εντελώς άσχετο και ξένο προς την εποχή μας, προς τον πολιτισμό και τις αναζητήσεις του συγχρόνου ανθρώπου. Ποιος από τους γονείς της εποχής μας φιλοδοξεί να κάνει τα παιδιά του «άγιους»; Ποιο από τα σχολεία μας και τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα καλλιεργούν την αγιότητα ή την προβάλουν ως όραμα και πρότυπο; Ο «επιτυχημένος» άνθρωπος της εποχής μας, το ιδανικό της σύγχρονης παιδείας και του πολιτισμού μας, δεν είναι καν ο «καλός κι αγαθός» των κλασσικών χρόνων. Είναι εκείνος που εξασφαλίζει χρήματα, ανέσεις και κοινωνική προβολή – αυτό θέλουν οι γονείς από τα παιδιά τους, σ’ αυτό κυρίως αποβλέπουν τα εκπαιδευτικά μας συστήματα, αυτό καλλιεργούν τα μέσα επικοινωνίας, αυτό ονειρεύεται η πλειονότητα των νέων μας.

Το όνομα του Ιησού είναι απαγορευμένο στον τύπο

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Το όνομα του Ιησού είναι απαγορευμένο από τους εκδότες των βιβλίων και των εφημερίδων. Θα μου πείτε, ότι η απαγόρευση από τους εκδότες των εφημερίδων είναι συνηθισμένη, αλλά η απαγόρευση από τους εκδότες; Γιατί δεν τυπώνετε τα βιβλία σας στις εκδόσεις θρησκευτικών βιβλίων;
Η απαγόρευση είναι πονηρή. Δεν προσπαθεί να εμποδίσει να διαβάσουν για τον Ιησού εκείνους που διαβάζουν θρησκευτικά βιβλία αλλά εκείνους που δε διαβάζουν. Ένα βιβλίο για τον Ιησού ή ένα άρθρο γραμμένο από έναν μέσο, συνηθισμένο άνθρωπο, σαν τον μέσο συνηθισμένο αναγνώστη, διαφέρει από το βιβλίο ή το άρθρο ενός ιεροκήρυκα. Το βιβλίο ή το άρθρο ενός απλού ανθρώπου τους ενοχλεί, γιατί δεν διώχνει τον μέσο αναγνώστη, τον ασυνήθιστο με τα θρησκευτικά βιβλία.

Ποιος φταίει περισσότερο; Οι δημόσιοι υπάλληλοι ή οι ελεύθεροι επαγγελματίες;

Μια από τις πιο ύπουλες επιπτώσεις της οικονομικής κρίσης που μας ταλανίζει ως χώρα είναι και η μεγάλη διάσταση που προέκυψε μεταξύ των υποστηρικτών του δημοσίου, και του ιδιωτικού τομέα.

Ο λεγόμενος κοινωνικός αυτοματισμός, που υπέβοσκε επί δεκαετίες, έδειξε το σιχαμερό του πρόσωπο, με αποτέλεσμα τις ατέλειωτες κόντρες μεταξύ δημοσίων υπαλλήλων και αυτών του ιδιωτικού τομέα, όσον αφορά στο ποιος φταίει για τα χάλια μας. Αποτέλεσμα; Οι εκατέρωθεν εκτοξεύσεις αφορισμών και κακεντρεχειών, και οι απειλές ένθεν κακείθεν. Την ίδια ώρα που το σύστημα τρίβει τα χέρια του. Το διαίρει και βασίλευε σε όλο του το μεγαλείο.

O τσέλιγκας φορούσε Prada!

του Παναγιώτη Λιάκου

O Άρης Σπηλιωτόπουλος παρεμβαίνει στα κοινά και ξαποστέλνει την εθνοκεντρική συντήρηση στα κάτω συρτάρια της γκαρνταρόμπας του!
Ακόμα και ο άσπλαχνος Αττίλας θα έκρυβε ένα δάκρυ αντικρίζοντας τον τομεάρχη Παιδείας της Ν.Δ Άρη Σπηλιωτόπουλο στις τηλεοπτικές εμφανίσεις του. Τα σημάδια της εργασιακής υπεραπόδοσης ήταν τόσο έντονα που διέκρινες το λευκό περίγραμμα που άφησαν τα γυαλιά ηλίου στο ηλιοκαμένο υπόλοιπο του προσώπου του. Στοχάζονταν τα ζητήματα των ΑΕΙ με αφοσίωση τέτοια, που πρέπει να ξεχάστηκε επί δεκάδες ώρες, ξαπλωμένος στις καυτές αμμουδιές των ελληνικών παραλιών, φορώντας το μοδάτο φιμέ γυαλικό.
Αυτό δεν τον εμπόδισε από το να αυτοπροσδιορισθεί, στην τηλεόραση του Σκάι, ως "εκσυγχρονιστής" (μπας και ψήφιζε Σημίτη ο μπαγάσας;) και να κατακεραυνώσει τους αναχρονιστές "εθνοκεντρικούς" με τα κάτωθι σοφά: "Παλιά λέγαμε δεξιός, κεντρώος, αριστερός.

Θεατρική Πράξη νο 123456789123445!!!

Εισαγωγή στο Έργο: Η Λιβύη κατέχει σημαντική θέση στην παγκόσμια βιομηχανία πετρελαίου με τα μεγαλύτερα αποθέματα στην Αφρική αφού παράγει περίπου 1,8 εκατ. βαρέλια ημερησίως, ενώ εξάγει περισσότερο από το 85% της παραγωγής της. Είναι μέλος του ΟΠΕΚ με αποθέματα 47 δισεκατομμυρίων που την φέρνουν στην 9η θέση πετρελαϊκών αποθεμάτων… Κι εδώ κάπου μπαίνουν οι πετρελαϊκές εταιρίες και τα συμφέροντά τους.

Πλοκή: Είναι λίγο θολό το τοπίο για την κατάσταση αυτή τη στιγμή στη Λιβύη, δεδομένου ότι οι πληροφορίες διοχετεύονται από πηγές του Εθνικού Μεταβατικού Συμβουλίου συμπεριλαμβανομένου του al-Jazeera και δεν φαίνεται να είναι και τόσο αντικειμενικές. Όμως το σενάριο έχει ήδη γραφτεί.

Η καθυστέρηση της ανακοίνωσης των βάσεων φανερώνει ακόμη μια φορά την αδιαφορία της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας για το μαθητή

Του Θανάση Παλλαντζά

«Ε, δεν χάλασε ο κόσμος για 4-5 ημέρες», δήλωσε η υπουργός παιδείας στην τηλεόραση, για να δικαιολογήσει τον σπάσιμο νεύρων των υποψηφίων και των οικογενειών τους. Πόσο φαίνεται ότι δεν κατάλαβε τίποτα από το τι σημαίνει να δίνει το παιδί σου εξετάσεις! Δικαίωμά της να επιλέξει για την οικογένειά της το διεθνές απολυτήριο και τις σπουδές στο εξωτερικό είναι απαράδεκτο όμως η αδιαφορία και ο εμπαιγμός για όσους κοινούς θνητούς επιμένουν ελληνικά! Δεν χρειάζεται να αναφέρω τίποτα για το τι σημαίνει αυτή η πρωτοφανής και αδικαιολόγητη καθυστέρηση, για τα παιδιά και τους γονείς τους, από το να δουν το όνομά τους στους επιτυχόντες, μέχρι το τρέξιμο για το σπίτι και τις άλλες προετοιμασίες αφού πρέπει να προλάβουν προθεσμίες κτλ. Μία ματιά μόνο σε δικτυακούς τόπους συζητήσεων νέων αρκεί για να καταλάβουμε ότι η υπομονή των παιδιών έχει εξαντληθεί.

Κλείνουν στρατόπεδα και αεροδρόμια στο όνομα του... χρέους!

Μήπως την ίδια στιγμή πολιτικές αποφάσεις αυτού του είδους ανοίγουν διάπλατα τις πιθανότητες απώλειας εθνικού εδάφους;

Υπάρχουν ποινικά υπεύθυνοι σε περίπτωση που τέτοιου είδους αποφάσεις οδηγήσουν σε δυσάρεστες εθνικές εξελίξεις; Και αν ναι, ποιοί είναι αυτοί που είναι υπόλογοι και θα πρέπει να λογοδοτήσουν (πιθανότατα) στον Ελληνικό λαό;

Πόσα είναι αυτά που συνηθίζει να μετράει ο πρωθυπουργός και η παρέα του με το χρήμα; Μήπως και ο νεοπατριωτισμός των κυβερνώντων έχει και αυτός τιμή αλλά και πιθανές εκπτώσεις τη στιγμή που η άμυνα της χώρας εκτίθεται "δια λόγους οικονομικούς"; Μήπως οι (δια)κυβερνώντες θα πρέπει να σκεφθούν πως το χρέος τους απέναντι στην χώρα είναι κατά πολύ μεγαλύτερο από οποιοδήποτε χρέος σε διεθνείς τοκογλύφους;

Oι ομοιότητες και οι διαφορές(;) με το κεφαλικό φόρο επί Τουρκοκρατίας

Διαβάστε τον κεφαλικό φόρο επί Τουρκοκρατίας. Ομοιότητες πολλές... εν έτη 2011,
διαφορές; Εσείς θα κρίνετε...

Φόροι και "δοσίματα" των σκλάβων
Κύριο καθήκον των κοινοτικών αρχόντων της εποχής, ήταν το "στρώσιμο των τεφτεριών". "Έριχναν τα τεφτέρια", σήμαινε ότι όριζαν το φόρο που έπρεπε να πληρώσει κάθε μέλος της κοινότητας, ανάλογα με την περιουσιακή του κατάσταση (ιδιόκτητο σπίτι, χωράφια κλπ.) και τα εισοδήματα του, με βάση το "κατάστιχο" που συντασσόταν από εκτιμητές κάθε 7 χρόνια. Την είσπραξη έκανε ο "γραμματικός" του χωριού ή κάποιος ειδικός φοροεισπράχτορας. Οι φόροι, αυτοί ήταν άσχετοι από άλλα "δοσίματα" για κοινοτικές ανάγκες (δρόμους, γεφύρια, κονάκι του βοεβόδα, πληρωμή ζημιών, αμοιβή κοινοτικών υπαλλήλων, δασκάλων, υδρονόμων, αγροφυλάκων κλπ.). Οι κοινοτικοί άρχοντες εισέπρατταν μισθό και απαλλάσσονταν από φόρους.