Εύρον πρασίνην ακρίδαν ωραιοτάτην. Ελθέ αμέσως!

Κάτι παρόμοιο είχε τηλεγραφήσει ο Ζορμπάς στον Καζαντζάκη, αναφερόμενος σε πέτρα, αλλά ο λόγιος δεν πήγε να τη δει, αφού εκείνη την εποχή έγραφε τους 33.333 στίχους της Οδύσσειας του.

Και ο Ζορμπάς αποφάνθηκε ότι υπήρχε κόλαση, για κάποιους χαρτοπόντικες σαν τον Καζαντζάκη.

Ευτυχώς ο υποφαινόμενος δεν έχει τις εμμονές του Καζαντζάκη –δυστυχώς δεν έχει και το ταλέντο του. Ίσως, τώρα που το σκέφτομαι, αυτές οι εμμονές να συνάδουν με το ταλέντο: Είναι δύσκολο να είσαι φυσιολογικός άνθρωπος όταν είσαι τόσο, μα τόσο, ανυπόφορα ταλαντούχος.

Ή, μπορεί, για να καλλιεργήσεις ένα τέτοιου μεγέθους ταλέντο, να πρέπει να απαρνηθείς τη «φυσιολογική» ζωή.

Ο κανόνας των εξαιρέσεων

Προσπαθώ να κόψω το κάπνισμα. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα ήταν τόσο μεγάλο λούκι. Ίσως επειδή μου αρέσει το κάπνισμα και το κόβω μόνο και μόνο για να μην πληρώνω φόρους στο κράτος. Για τον ίδιο λόγο αφήνω το αυτοκίνητο να σαπίζει ακίνητο. Δε βάζω βενζίνη για να μην πληρώνω φόρους στο κράτος. Για τον ίδιο λόγο πέρσι τον χειμώνα ήμουν με αυτούς που ψηφίσαμε να μην πάρουμε πετρέλαιο στην πολυκατοικία.

Προσπαθώ να καταναλώνω όσα λιγότερα μπορώ. Να γίνομαι όσο το δυνατόν αυτάρκης. Να έχω όσο το δυνατόν λιγότερα πάρε δώσε με το Κράτος. Ναι, έχω pc και πληρώνω σύνδεση για σταθερό τηλέφωνο και ίντερνετ. Τα εντελώς απαραίτητα. Δεν είπα ότι αποφάσισα να μονάσω. Αν αποφασίσω συνειδητά να γίνω ερημίτης, θα τα κόψω κι αυτά.

Φωτιά στα τόπια...

Αύγουστος...
Ο μήνας των διακοπών (κάποτε), των κολιών, των παχέων μυγών, των μελτεμιών και των πυρκαγιών βεβαίως-βεβαίως!

Σεβόμενοι τις παραδόσεις, κάθε καλοκαίρι τέτοιον καιρό, από αμέλεια ή από πρόθεση, ντόπιοι ή ξένοι, ψυχοπαθείς ή πανέξυπνοι, καίνε κι από άλλο ένα κομμάτι της πατρίδας.

Και όπως κάθε χρόνο, κι αφού έχει καεί ό,τι πρέπει να καεί για φέτος, οι αρμόδιοι βγαίνουν και δηλώνουν περήφανοι πως δεν άφησαν να καεί ό,τι είναι προγραμματισμένο να καεί του χρόνου!