Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Δημοσιογραφία που ''σκοτώνει''...

Καλή Πατρίδα σύντροφοι!!!

Άρθρα επί άρθρων τις τελευταίες ώρες που καλούν σε επανάσταση, Διακαής ο πόθος όλων να αφυπνιστεί ο κοιμώμενος γίγαντας, ο ήρωας Έλληνας και να βγει στο δρόμο.
Τι τσιτάτα, τι λόγια μεγάλων ανδρών, τι στίχοι επαναστατικοί, έχουν γραφτεί δεν λέγεται. Παρ' όλα αυτά ο Έλληνας κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.

Δεν έχει και τόση σημασία ότι οδηγούμαστε όλοι στο γκρεμό, ούτε ότι κάποιοι πήδηξαν ήδη.
Ποιος νοιάζεται για τον διπλανό του που βρέθηκε ξαφνικά στο δρόμο, για τους νεκρούς που μετράμε από αυτοκτονίες ή πολιτικές δολοφονίες.
Ποιος θα ανοίξει το σπίτι του να φιλοξενήσει τον φίλο, το συγγενή, τον άνθρωπο που αδυνατεί πλέον να ζήσει;

Η Ν. Ορλεάνη είναι εδώ

Όσοι έχετε διαβάσει το «Δόγμα του ΣΟΚ» θα θυμάστε το παράδειγμα της Ν. Ορλεάνης. Όταν επιτέλους επέτρεψαν στους κατοίκους της να επιστρέψουν μετά τις καταστροφές του τυφώνα Κατρίνα, εκείνοι βρήκαν ακόμη μεγαλύτερες καταστροφές που είχαν γίνει από ανθρώπους που εκπροσωπούσαν τη Σχολή του Σικάγου και εφάρμοζαν τις καταστροφικές θεωρίες του Φρίντμαν. Μεγαλύτερος τυφώνας αποδείχτηκε το «περισσότερο κέρδος».

Μέσα σε μόλις 19 μήνες όλο το σύστημα δημόσιας εκπαίδευσης στη Νέα Ορλεάνη είχε αντικατασταθεί από ιδιωτικά σχολεία. Είχαν απομείνει ελάχιστα δημόσια. Απολύθηκαν και οι 4.700 εκπαιδευτικοί στα δημόσια σχολεία, ενώ οι λίγοι, νεώτερης ηλικίας, που επαναπροσλήφθηκαν από τα σχολεία υπέγραψαν συμβόλαια με πολύ χαμηλότερες απολαβές. Το Κράτος «βοήθησε» μοιράζοντας κουπόνια στους γονείς, τα οποία αντιστοιχούσαν σε ένα μέρος των διδάκτρων. Τα υπόλοιπα χρήματα έπρεπε να τα πληρώσουν από την τσέπη τους. Όσοι είχαν. Οι υπόλοιποι θα έπρεπε να βρουν στα παιδιά τους κάποια άλλη «ασχολία» εφόσον δε θα πήγαιναν πλέον σχολείο.

Φθάνει, ας μην αρρωστήσουμε κι άλλο!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Φθάνει, δεν είναι ανάγκη να αρρωστήσουμε κι άλλο. Ας δούμε πώς θα μπορέσουμε να θεραπευτούμε διώκτες και διωκόμενοι, γιατί είμαστε όλοι άρρωστοι και θεραπεία δεν βλέπουμε στο εγγύς μέλλον.

Και πρώτα από όλα να αναγνωρίσουμε ότι είμαστε άρρωστοι και ότι η κοινωνία μας ολόκληρη νοσεί μαζί μας. Ο κομματισμός διέλυσε την ενότητά μας. Οι σύλλογοι και οι ενώσεις δεν μπορούν να λάβουν καμία απόφαση, εξαιτίας των κομματικών, οι οποίοι νομίζουν ότι προσφέρουν υπηρεσία στα πολιτικά κόμματα, με το διαίρει και βασίλευε.