Πολλά πάθη περιστοιχίζουν τη ψυχή· η υπερηφάνεια όμως είναι η κορυφή των αμαρτημάτων, που πολεμά τον Θεό, αγνοεί τη φυσική κατάσταση και είναι δαιμονική αρρώστια. Έτσι ανωφελής γίνεται ο δρόμος της αρετής. Ακόμα και αν έχεις όλες τις αρετές θα σβήσει τη λαμπρότητά τους η έπαρση όταν τις πλησιάσει.
Καμιά ωφέλεια από τη νηστεία που συνδυάζεται με υπερηφάνεια· είναι περιττή η παρθενία που μολύνεται με το πάθος της υπερηφάνειας. Αποστρέφεται ο Θεός τη δικαιοσύνη που υπηρετεί την αλαζονεία. Μισεί τις καλές πράξεις που συνοδεύονται από αυτό το πάθος της ψυχής. Τί παράξενο κακό, που μολύνει την απόκτηση των αγαθών! Τί νόσημα, που αποξενώνει από την ουράνια φιλανθρωπία! Διότι εκείνους που αμαρτάνουν, ο Δημιουργός ή τους ελεεί όταν μετανοούν, ή τους τιμωρεί όταν παραμένουν στα πταίσματά τους. Μόνον δε στους υπερήφανους αντιτάσσεται, θεωρώντάς τους εχθρούς, και όχι δούλους. Γι’ αυτό ο Χριστός επίμονα νουθέτησε τους Αποστόλους να μείνουν μακριά από αυτό το πάθος. «Όταν πάντα ποιήσητε, λέγετε, ότι αχρείοι δούλοι εσμέν», λαμπρύνοντας τους κόπους τους με την ομορφιά της ταπεινοφροσύνης. Διότι μόνον η ταπεινοφροσύνη είναι αντίπαλος της υπερηφάνειας. Η υπερηφάνεια την στολισμένη με αρετές ψυχή την έκανε άσχημη. Μόνη δε η ταπεινοφροσύνη υπερασπίζουσα τους αμαρτωλούς, τους αναδεικνύει νικητές. Μάθε δε αυτή την αλήθεια από την παραβολή του Κυρίου.
Κυριακή 24 Φεβρουαρίου 2013
Η ιδεολογία των Ατλάντιων
Ο Ιωσήφ Στάλιν, ο Εμβέρ Χότζα, ο Νικολάε Τσαουσέσκου, ο Βόιτσεκ Γιαρουζέλσκι, ο Φιντέλ Κάστρο είναι ονόματα που προκαλούν ρίγη ανατριχίλας στο άκουσμά τους. Εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι, που «ευτύχησαν» να ζήσουν υπό την... αιγίδα τούτων των «άγιων» μορφών, αποπειράθηκαν πολλάκις να αποδράσουν από τους σοσιαλιστικούς παραδείσους. Μάλλον θα έφταιγαν οι πολλές αμερικανικές ταινίες που έβλεπαν και είχαν πειστεί ότι περνούσαν άσχημα. Ισως και να ευθυνόταν η λάθος στάση που είχαν επιλέξει να τηρήσουν απέναντι στη «λαϊκή» εξουσία. Οντως είναι λάθος να στέκεσαι μπροστά στις κάννες των Αρχών «ασφαλείας» αντί να είσαι εσύ εκείνος που κρατάει το όπλο και πατάει τη σκανδάλη. Ακόμα μεγαλύτερο λάθος είναι να διαλέγεις τον ρόλο του ανακρινόμενου αντί να προτιμήσεις το «λειτούργημα» του ανακριτή.
Ο Φαρισαίος ηγούμενος.
Μία διδακτική ιστορία από τον βίο του Αγίου Ιλαρίωνα Τρόϊσκι.
Οι αληθινά άγιοι αγωνίζονται να κρατούν πάντοτε το γνήσιο ταπεινό φρόνημα του τελώνη. Ποτέ δεν πίστευαν στην «αγιότητά τους και στα χαρίσματά τους». Και φυσικά, έστω κι αν ήταν φανερά κάποια χαρίσματά του Θεού στην ζωή τους, ποτέ δεν το διαφήμιζαν. Αντίθετα το έκρυβαν και πολλές φορές ζητούσαν από τον Θεό να τους αφαιρέσει από τον φόβο του πάθους της κενοδοξίας.
Το 1929 κοιμήθηκε ο Ρώσος Ομολογητής Αρχιεπίσκοπος Άγιος Ιλαρίων Τρόϊτσκι.
Στον βίο του διαβάζουμε ότι ήταν «ορκισμένος εχθρός της υποκρισίας και κάθε είδους ευσεβισμού».
Οι αληθινά άγιοι αγωνίζονται να κρατούν πάντοτε το γνήσιο ταπεινό φρόνημα του τελώνη. Ποτέ δεν πίστευαν στην «αγιότητά τους και στα χαρίσματά τους». Και φυσικά, έστω κι αν ήταν φανερά κάποια χαρίσματά του Θεού στην ζωή τους, ποτέ δεν το διαφήμιζαν. Αντίθετα το έκρυβαν και πολλές φορές ζητούσαν από τον Θεό να τους αφαιρέσει από τον φόβο του πάθους της κενοδοξίας.
Το 1929 κοιμήθηκε ο Ρώσος Ομολογητής Αρχιεπίσκοπος Άγιος Ιλαρίων Τρόϊτσκι.
Στον βίο του διαβάζουμε ότι ήταν «ορκισμένος εχθρός της υποκρισίας και κάθε είδους ευσεβισμού».
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)