12 Απριλίου 1204: Δεν ξεχνάμε την άλωση της Κωνσταντινούπολης από τους Λατίνους σταυροφόρους

Άρθρο του έγκριτου Βυζαντινολόγου, Σερ Στήβεν Ράνσιμαν, που πρέπει να διαβαστεί από όλους:

Ενώ τονίζεται η 29η Μαϊου 1453 ως το τέλος της χιλιόχρονης αυτοκρατορίας μας, το κυριότερο γεγονός που κλόνισε την ύπαρξή της ανεπανόρθωτα, και οδήγησε στον οριστικό τερματισμό της υλικής και οικονομικής υπεροχής του κράτους μας σε όλη την Ευρώπη, και τελικά στο 1453, δηλαδή η καταστροφή της Ρωμανίας από τη Δύση, με την Άλωση της Νέας Ρώμης/Κωνσταντινούπολης την 13η Απριλίου 1204 από τους Σταυροφόρους, αποσιωπάται ή δεν του δίνεται η πρέπουσα σημασία. Θα έλεγε κανείς, ότι επειδή ο προσανατολισμός του νεοελληνικού κράτους ήταν προς τη Δύση, οι ηγέτες του σκέφτηκαν ότι αυτός ο προσανατολισμός συνεπάγεται απαραίτητα και τη λήθη της ιστορίας, τη λήθη του γεγονότος ότι εξαιτίας της Άλωσης του 1204 Η Ρωμηοσύνη στάθηκε αδύναμη να αντιμετωπίσει τους Τούρκους. Με άλλα λόγια, η Άλωση του 1204 οδήγησε στα 400-600 χρόνια Τουρκοκρατίας, αλλά αυτό το συμπέρασμα απωθήθηκε, πιθανότατα λόγω του ιδεολογικού προσανατολισμού της ηγετικής τάξης του Ελληνικού κράτους. Είναι σήμερα γενικά παραδεκτό, πως αυτή ήταν η αιτία της επικράτησης των Τούρκων στη Μικρά Ασία και τα Βαλκάνια. Ένα Ρωμαίικο Κράτος που δεν θα είχε υποστεί την Άλωση του 1204, πιθανότατα θα ανέκαμπτε, όπως είχε κάνει πολλές φορές στο παρελθόν άλλωστε, και θα αντιμετώπιζε τους Τούρκους νικηφόρα, όπως και τους Άραβες. Αλλα αυτή η ευκαιρία δεν δόθηκε στην ρωμηοσύνη.

Ο μπελάς του καθαρίσματος

Κανείς δέν παραπονέθηκε ποτέ, γιατί:

+ τά κάστανα, ἐξωτερικά, ἔχουν βελόνες πού τρυπᾶνε τά χέρια·

+ τά φραγκόσυκα ἔχουν ἀγκάθια, πού μπαίνουν στό δέρμα·

+ τά καρύδια ἔχουν πράσινη, χονδρή σάρκα, πού μαυρίζει τά χέρια·

+ τά ἀμύγδαλα ἔχουν σκληρό περίβλημα, πού θέλει σπάσιμο.

Κανείς! Ποτέ! Καί κανείς δέν σταμάτησε νά τά τρώει, ἐπειδή τοῦ δη­μιουργοῦν μπελάδες στό καθάρισμα. Ἤρεμα καί ἁπλᾶ, παραμερίζουμε τά ἐξω­τε­ρικά ἀγκάθια, ἀφαιροῦμε τήν ἐνοχλητική φλούδα καί ἀπολαμβάνουμε τόν νό­­στιμο καρπό!

Γιατί ἆραγε νά μή συμβαίνει τό ἴδιο καί στίς σχέσεις μας μέ τούς συναν­θρώ­πους μας; Γιατί νά μετρᾶμε τόσο:

Εκλεκτικές συγγένειες

Έχω την αμυδρά υποψία ότι εάν στη θέση της Άννας Διαμαντοπούλου ήταν η Νόρα Κατσέλη και του Ανδρέα Λοβέρδου η Τίνα Μπιρμπίλη, το μέγα θέμα της αναστολής λειτουργίας των νοσοκομείων «Αρεταίειο» και «Αγινήτειο» θα ήταν μακράν το μακροβιότερο live show των ημερών.

Το σύστημα

Η χώρα μας διοικείται από ένα σύστημα.

Στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας αυτού του συστήματος βρίσκεται μια κρατικοδίαιτη τάξη που κερδίζει “τεράστια ποσά” έχοντας τον έλεγχο της πολιτικής κατάστασης. Και μέσω αυτού του ελέγχου, ελέγχει τις προμήθειες του δημοσίου, ολόκληρους τομείς της οικονομίας, και κερδίζει φοροαπαλλαγές και επιδοτήσεις. Σε αρκετές περιπτώσεις η τάξη αυτή της κορυφής, ελέγχει κομβικά ΜΜΕ ώστε να μπορεί να προβάλλει τα επιχειρήματα και τα πρόσωπα που εξυπηρετούν τους σκοπούς της. Και να στριμώχνει τους αντιπάλους της ή όποιον τέλος πάντων της αντιστέκεται και απειλεί την εξουσία και την ηγεμονία της.

Η τάξη αυτή έχει και συμμάχους, πολιτικούς και οικονομικούς, στο εξωτερικό. Και γενικά παίρνει μέρος σε ένα παγκόσμιο σύστημα διαπλοκής και ελέγχου της πολιτικής εξουσίας. Που δεν γνωρίζει πατρίδα. Και που το έθνος-κράτος είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στα σχέδιά του.

Το διακριτικό κλέψιμο ενός πολιτικού

Βρέθηκε ο πολιτικός που ξεπερνά σε λαμογιά τους Έλληνες πολιτικούς. Πρόκειται για τον πρόεδρο της Τσεχίας ο οποίος δε διστάζει να κλέψει επιδέξια μπροστά στις κάμερες ένα στυλό που του έδωσαν για να υπογράψει.

Το γύρο του διαδικτύου έχει κάνει ένα βίντεο στο οποίο εμφανίζεται ο πρόεδρος της Τσεχίας, Βάλκαλ Κλάους, να "σουφρώνει" μια πένα σε συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της Χιλής Σεμπαστιαν Πινέρα.

Τα πλάνα από την επίσκεψη ήρθαν στο φως της δημοσιότητας από την το κρατικό κανάλι της Τσεχίας την περασμένη Κυριακή κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Λατινική Αμερική.

Στα σαγόνια του καρχαρία (και του "Τίγρη" ) ...

Η πίτα του τζόγου...

Πάλι την-κακούργα-κοινωνία βάλαν μπροστά. Αυτό ήταν το άγχος τους; Να την προστατεύσουν από τις βλαβερές συνέπειες του τζόγου, ή μέσα στη σύγχυση, να ωφεληθούν τα γεράκια της διαπλοκής; Κάποιοι απ' τους "αντιρρησίες", που 'βαλαν φωτιά στον κοινοβουλευτικό τομέα εργασίας του ΠΑΣΟΚ, είναι φιλαράκια με τους Κόκκαλη και Μελισσανίδη.
Ένα χρόνο ετοίμαζαν το νομοσχέδιο. Δυο φορές πέρασε από το υπουργικό συμβούλιο. Αλλά, δεν πέρασε.

Για τον Σύνδεσμο Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών

Θα έχετε υπηρεσίες να σας τα λένε αυτά, αλλά εδώ βλέπω ότι οι Γερμανοί θα δώσουν αναδρομικά λεφτά για το ...αέριο της μπύρας του 2009 στους αλουμινάδες και τσιγκάδες και κάτι λέει και για χαλκό. Και ψελλίζει η Κομισιόν ότι μπορείτε να υποβάλετε σχόλια λέει... Βρε που καταντήσαμε...