Λαρισινά δοκίμια
Του Μ.Ε Λαγκουβάρδου
«Μακροθυμήσατε ουν, αδελφοί, έως της παρουσίας του Κυρίου.» (Ιακ. 5:7)
Οι θρησκείες είναι καλές, κατά την άποψη των ισχυρών της γης. Είναι καλύτερα να τους μαντρώνεις τους λαούς με τις θρησκείες, παρά να επιβάλλεσαι με τη βία. Έτσι σκέφτονται οι ισχυροί της γης και επείγονται να διδάσκεται στα σχολεία το μάθημα της θρησκειολογίας, στο οποίο μπαίνει και η Ορθοδοξία στο ίδιο «τσουβάλι». Δεν θέλουν την Ορθόδοξη Διδασκαλία, γιατί διδάσκει την ελευθερία από την καταπίεση και την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Ο άνθρωπος είναι κατοικία του Αγίου Πνεύματος και απολαμβάνει τις πλούσιες δωρεές Του.
Τί συνέβη στον Αδάμ κατά την πτώση του και εκδιώχθηκε από τον Παράδεισο, αποξενώθηκε δηλαδή από όλες τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος; Και πώς το ξέρουμε εμείς σήμερα; Το ξέρουμε από την δική μας εμπειρία, όταν ξεχνάμε το Θεό και βάζουμε στην καρδιά μας την υπερηφάνεια και την ιδιοτέλεια που την συνοδεύει. Η υπερηφάνεια αποξενώνει τον άνθρωπο από την χάρη του Θεού και διαταράσσει τον ρυθμό του κόσμου: «Από τότε που πενθώ/ το ξανθό και γαλανό /και ουράνιο φως μου/ μετεβλήθη εντός μου/ κι ο ρυθμός του κόσμου», θρηνεί ο ποιητής Γεώργιος Βιζυηνός. Όταν δείτε, γράφει η Αποκάλυψη, το βδέλυγμα της ερημώσεως να στέκεται σε τόπο που δεν του ανήκει, στρέψτε όλη σας την προσοχή, στο να διώξετε την υπερηφάνεια από την καρδιά σας. Αυτή είναι η Νηπτική Παράδοση της Ορθοδοξίας.
