Κυριακή 13 Νοεμβρίου 2011

Η Ελλάδα πνευματικά είναι μεγάλη δύναμη!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

"Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου,
εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται.
Ερεί τω Κυρίω, αντιλήπτωρ μου ει."
Ψαλμ.90

Η Ελλάδα είναι πνευματικά μεγάλη δύναμη! Μάρτυρας ο Ίδιος ο Κύριος που πήρε την ευλογία Του από το Ισραήλ και εμπιστεύθηκε στους Έλληνες τη Διδασκαλία Του. Οι Έλληνες έχουν ως μητρική τους γλώσσα την Ελληνική. Σε καμιά άλλη γλώσσα του κόσμου δεν θα μπορούσε να αποδοθεί πιο πιστά η Διδασκαλία του Χριστού και να διατυπωθούν τα δόγματα και οι αποφάσεις των Συνόδων εναντίον των αιρετικών. Πήρε από το Ισραήλ την ευλογία και την έδωσε στην Ελλάδα.

Από τότε όλα τα έθνη διδάσκονται την ελληνική γλώσσα στο πρωτότυπο και όλοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί θεωρούν την Ελλάδα ως πνευματική τους μητέρα. Στην Ορθόδοξη Παράδοση και στην Ελληνική Γλώσσα αναζητούν την αυθεντική Διδασκαλία του Χριστού οι χριστιανοί όλου του κόσμου που έχουν σφοδρή επιθυμία να γνωρίσουν το Χριστό και να θεραπευθούν με την εμπειρική επιστήμη της Ορθοδοξίας.

Συμφωνία (;) κουκουλοφόρων – Αστυνομίας

Μια περίεργη ευφορία επικρατεί στις τάξεις της Ελληνικής Αστυνομίας τις τελευταίες ώρες. Μια ευφορία η οποία έχει να κάνει με την πληροφορία ότι οι «αναρχικοί» δεν θα χτυπήσουν τις ημέρες εορτασμού της επετείου του Πολυτεχνείου!

Η πληροφορία αυτή που διακινείται στους διαδρόμους τόσο του μεγάρου της ΓΑΔΑ όσο και αυτού της οδού Κανελλοπούλου (όπου στεγάζεται και η πολιτική και φυσική ηγεσία της ΕΛΑΣ), δημιουργεί πολλά ερωτήματα και απορίες. Πώς είναι σε θέση οι αστυνομικοί να γνωρίζουν τις προθέσεις των «αναρχικών» και μάλιστα να εκφράζουν και σιγουριά για τις προθέσεις τους;

Πόση σχέση τελικά υπάρχει ανάμεσα στις κρατικές δυνάμεις καταστολής και στους «γνωστούς – αγνώστους»; Το τι θα πρέπει πραγματικά να περιμένουμε από τις 15 έως και τις 17 Νοεμβρίου παραμένει άγνωστο.

Το γλέντι των τροϊκανών συγκυβερνητών

Τριάντα χρόνια μονοτονικό, αλλά τα πνεύματα επιβιώνουν

«H κατάργηση των τόνων και των πνευμάτων είναι η κατάργηση της ορθογραφίας, που είναι τελικά η κατάργηση της συνέχειας. Ηδη, τα παιδιά δεν μπορούν να καταλάβουν Καβάφη, Σεφέρη, Ελύτη, γιατί αυτοί είναι γεμάτοι από τον πλούτο των αρχαίων ελληνικών. Δηλαδή, πάμε να καταστρέψουμε ό, τι κτίσαμε. Αυτή είναι η δραματική μοίρα του σύγχρονου ελληνισμού.»
Κορνήλιος Καστοριάδης

Αναρωτιέμαι πόσο άνετα διαβάζουν ένα πολυτονικό κείμενο οι κάτω των 30. Είναι ένα ερώτημα σε ισχύ, καθώς τα κείμενα που κυκλοφορούν με πολυτονικό έχουν αυξητική τάση. Και δεν αναφέρομαι μόνο σε όσους επιλέγουν ακόμη και σε δίκτυα κοινωνικής δικτύωσης τη γραμματοσειρά με πνεύματα και τόνους, αλλά σε εμπορικούς εκδοτικούς οίκους που τυπώνουν τα βιβλία τους με πολυτονικό. Τίθενται ερωτήματα. Είναι άραγε ζήτημα προσωπικής εμμονής, είναι ζήτημα αντίστασης στη γλωσσική ισοπέδωση, είναι νεύμα στην ιστορική ορθογραφία, είναι απλώς θέμα αισθητικής; Εχει ελπίδα το πολυτονικό να συμπλέει παράλληλα με την επίσημη μονοτονική γραφή ή με τη γλώσσα της γραφειοκρατίας; Για πολλούς θεωρείται εστέτ επιλογή. Για άλλους είναι ένδειξη συντηρητισμού, αλλά υπάρχουν και άλλοι που θεωρούν ότι η επιλογή του πολυτονικού έχει μία εγγενή έννοια ελευθερίας, καθώς αντιλαμβάνεται τη γλώσσα εκτός της γραφειοκρατικής και νομικής διαδικασίας.

Πότε θα φουντάρουν την κυβέρνηση Παπαδήμου.

Η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν είναι αυτόνομη. Στηρίζεται στην συνεργασία των τριών κομμάτων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ. Μέχρι τώρα το πολιτικό σύστημα λειτουργούσε θεατρικά, βασιζόμενο στην καλλιεργούμενη τεχνητή αντιπαράθεση μεταξύ των διαφόρων τμημάτων του (κομμάτων), προκειμένου να εξασφαλίζονται διαχωριστικές γραμμές και εκλογική πελατεία για όλους. Την τωρινή συνεργασία επέβαλε η ανάγκη επιβίωσης και διατήρησης του ισχύοντος πολιτικού συστήματος, το οποίο ακολουθούσε ανεξέλεγκτη πορεία προς την πλήρη κατάρρευση και εξαφάνιση.

Δεν φτάνει μόνο ότι κατέρρεε, αλλά επιπλέον έπρέπε ταυτόχρονα να πάρει και σκληρές αντιλαϊκές και αντεθνικές αποφάσεις, οι οποίες θα οδηγούσαν ακόμα και σε τιμωρία αυτών που θα τις επιχειρούσαν. Έτσι προέκυψε η ανάγκη της συγκυβέρνησης. Εδώ δεν πρέπει να αφήσουμε τα αριστερά κόμματα στην απέξω. Δεν μπήκαν μεν στην συγκυβέρνηση τώρα, όπως το έκαναν το 1989, αλλά αν η επιβίωση του πολιτικού συστήματος εξαρτιόταν από την συμμετοχή τους, τότε είναι βέβαιο ότι θα έμπαιναν στην συγκυβέρνηση, γιατί απλά τα αριστερά κόμματα αποτελούν το ηθικό άλλοθι, αυτού του σάπιου και διεφθαρμένου πολιτικού συστήματος. Είναι η χρυσή του εφεδρεία. Η δεξαμενή απορρόφησης της διαμαρτυρίας και επανατροφοδότησης του συστήματος. Κανένα αριστερό κόμμα δεν βάλει κατά του πολιτικού συστήματος, ούτε καν θέλει στην ουσία απλή αναλογική, όσο και αν ηχεί αυτό παράξενο.

Την Τετάρτη κρίνεται η κυβέρνηση ...Παπαδήμου


Όταν κακολογούν άλλοι

Δεν κακολογείς όμως εσύ. Είσαι αξιέπαινος, άλλ' αυτό μόνον δεν αρκεί• οφείλεις ακόμη, όταν, επί παρουσία σου, κακολογούν άλλοι, να φράσσης τας ακοάς σου και να μιμήσαι τον προφήτην, ο οποίος λέγει• τον καταλαλούντα λάθρα τον πλησίον αυτού, τούτον κατεδίωκον (Ψαλμ. Ρ' 5). Ημπορείς να είπης προς τον κακολόγον έχεις να επαινέσης και να εγκωμιάσης; Ανοίγω τα αυτιά μου, δια να δεχθώ τα μύρα• αν όμως θέλης να κακολογήσης, τα κλείω, δια να μη δεχθούν κόπρον και βόρβορον. Τι θα κερδίσω με το να μάθω ότι έκαμε πονηρά ο δείνα;

Ημπορείς, ακόμη, να του ειπής• ας φροντίσωμεν δια τα ιδικά μας, πως δηλαδή ν' αποφύγωμεν τας μεγάλας ευθύνας των ιδικών μας αμαρτημάτων, και ας χρησιμοποιώμεν τον καιρόν μας εις εξέτασιν της ιδικής μας ζωής. Διότι τι θα απολογηθώμεν και πως θα συγχωρηθώμεν, όταν τα μεν ιδικά μας αμαρτήματα ούτε λογαριάζωμεν διόλου, λεπτολογούμεν όμως τόσον δια τα ξένα; Όπως είναι αίσχρόν να παρακύπτη ο διαβάτης μέσα εις τα ξένα σπίτια και να κρυφοκοιτάζη, τοιουτοτρόπως, και όποιος περιεργάζεται τι κάμνει ο ένας και ό άλλος, φανερώνει ότι του λείπει η καλή ανατροφή.