Είναι απαράγραπτος φυσικός-κοινωνικός νόμος. Κάθε κοινωνία έχει τη δική της ελίτ, δηλαδή την ολιγαρχία της. Ακόμα και οι κομμουνιστικές κοινωνίες είχαν τη δική τους μονοκομματική ολιγαρχία.
Η διαφορά τώρα της ελληνικής ολιγαρχίας με τις αντίστοιχες ευρωπαϊκές κ.λ.π. είναι ότι οι ξένες ολιγαρχίες, σε μεγάλο βαθμό, ακολουθούν τη λογική ότι για να υπάρχουν οι ίδιες, πρέπει να υπάρχει και ένα ικανοποιημένο κοινωνικό σώμα, το οποίο και φοβούνται. Εκμεταλλεύονται μεν οικονομικά το κοινωνικό σώμα, αλλά τουλάχιστον επανεπενδύουν μέρος των κεφαλαίων τους μέσα στο κοινωνικό σώμα.