«Ihtida»: Η Ρωμιοσύνη που έμεινε στην Τουρκία μετά το 1922

Νίκου Χειλαδάκη
Δημοσιογράφου- Συγγραφέα-Τουρκολόγου

Στις 30 Ιανουαρίου του 1923 υπογράφτηκε η συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, (Türk – Yunan Mübadelesine İlişkin Sözleşme ve Protokol Anlaşması). Σύμφωνα με την συνθήκη αυτή, όλοι οι Ρωμηοί χριστιανοί της Μικράς Ασίας και της ανατολικής Θράκης πλην της Κωνσταντινούπολης και των νήσων Ίμβρου και Τενέδου, θα έπρεπε να φύγουν για την Ελλάδα ενώ από την άλλη πλευρά οι μουσουλμάνοι της Ελλάδας πλην της δυτικής Θράκης, θα έπρεπε να πάνε στην Τουρκία. Έτσι ένα θλιβερό καραβάνι της προσφυγιάς ξεκινούσε από τα πατροπαράδοτα χώματα της Μικράς Ασίας στον δρόμο της εξορίας. Στην Μικρά Ασία δεν θα ακούγονταν πια ο ήχος της καμπάνας που θα καλούσε το ελληνορθόδοξο ποίμνιο για την Θεία Λειτουργία, ένας ήχος που ηχούσε αδιάκοπα επί δυο σχεδόν χιλιετίες.

Έρευνες στα έγκατα της Αγίας Σοφίας για το χαμένο δισκοπότηρο ξεκίνησαν οι Τούρκοι!

Το κρυφό δωμάτιο από το οποίο σύμφωνα με το θρύλο διέφυγε ο ιερέας μετά λειτουργία της 29ης Μαΐου 1453, κατά την Άλωση της Πόλης και το οποίο βρίσκεται στις ανεξερεύνητες στοές στα έγκατα της Αγίας Σοφίας, ψάχνουν Τούρκοι αρχαιολόγοι.

Οι έρευνες συνεχίζονται αδιάκοπα από το 2009 όταν για πρώτη φορά μετά από αιώνες πάτησε πόδι ανθρώπου στις μυστικές υπόγειες στοές της Αγιάς Σοφιάς, αλλά μόλις πρόσφατα έγινε γνωστό ότι αναζητούν το δισκοπότηρο του θρύλου.

Τα μέχρι τώρα ευρήματα είναι εντυπωσιακά και έχουν τεράστια αρχαιολογική και ιστορική σημασία ωστόσο ο μεγάλος πόθος των Τούρκων ερευνητών είναι η ανακάλυψη ενός μυστικού δωματίου στο οποίο θρυλείται ότι βρίσκεται φυλαγμένο το δισκοπότηρο της μεγάλης εκκλησίας της Ορθοδοξίας.

Πολιτικοοικονομική ανάλυση Σαββατόβραδου

Τέτοιες μέρες πέρυσι, ο τότε ΥΠΟΙΚ Ευάγγελος Βενιζέλος επέβαλε στους Ελληνες κατόχους ακινήτων το Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών («ΕΕΤΗΔΕ») ή και «χαράτσι» αποκαλούμενο το οποίο το Δημόσιο θα εισέπραττε μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ για δύο έτη (2011 και 2012). Ο τότε ΥΠΟΙΚ προσπάθησε να ωραιοποιήσει την επιβολή του έκτακτου φόρου λέγοντας πως δεν πρόκειται περί φόρου αλλά περί ασφαλίστρου που οφείλουμε να καταβάλουμε προκειμένου να ασφαλίσουμε τις περιουσίες μας από τα δεινά της πτώχευσης του Κράτους. Σε προσφυγή πολιτών ενώπιόν του, το Συμβούλιο της Επικρατείας απεφάνθη ότι η επιβολή του ΕΕΤΗΔΕ ήταν σύμφωνη με το Σύνταγμα δεδομένου ότι επρόκειτο περί προσωρινού μέτρου, του η οποίου η διάρκεια δεν υπερέβαινε τα δύο έτη. Τα ετήσια προσδοκώμενα έσοδα από το ΕΕΤΗΔΕ ανέρχονται σε 2,4 δις. €.