Πέμπτη 3 Ιουλίου 2014

Τότε που τα καρπούζια δεν ήταν κολοκύθια. (Ένα ταξίδι 50 χρόνια πίσω).

Έφυγα για λίγο από την αστική βρώμα. Ταξιδάκι σε μέρη γνωστά αλλά άγονα και γι αυτό ξεχασμένα. Εκεί που κυκλοφορούσε ο Παν. Εκεί που είχε τα λημέρια του ο Θοδωρής. Στα όρη, στ’ άγρια βουνά, στις ράχες, στα λαγκάδια.

Γήινος χρόνος ταξιδιού 2,5 ώρες (από την Αθήνα). Φαίνεται όμως ότι διάβηκα κάποια χρονοθυρίδα και βρέθηκα ... 50 χρόνια πίσω!

Κρύο παιδιά. Όταν οι άλλοι ψάχνουν για δροσιά, εκεί χρειάζεσαι ζακέτα το απόγευμα και κουβέρτα το βράδυ (μάλλινη, όχι πικέ και αηδίες).

Δεν ήταν όμως αυτό που με συγκλόνισε. Άλλα ήτανε. Για πάρτε μια γεύση: