Το τέλος των αυτοκρατοριών

«Το χτίσιμο του πύργου της Βαβέλ».
Έργο του Lucas van Valckenborch
(1535-1597).

«Κατέχουν σήμερα οι Αχαιοί την Τροία. Φαντάζομαι, θ' ακούωνται στην πόλη ευδιάκριτες φωνές. Αν χύσης σ' ένα πιάτο ξείδι και λάδι, δεν θάλεγες ποτέ πως σμείγουν φιλικά. Θα ξεχωρίζουν οι φωνές νικητών και νικημένων, όπως ξεχωρίζει η αντίθετή τους τύχη».
Αισχύλου, «Αγαμέμνων», στ. 320-325, Άπαντα Αρχαίων Ελλήνων Συγγραφέων, εκδ. Πάπυρος

Αυτό το έργο του Αισχύλου είναι πολυεπίπεδο, βρίθει συμβολισμών και συγκαλυμμένων μηνυμάτων. Δεν είναι τυχαίο στον «Αγαμέμνονα», για πρώτη φορά στην ελληνική γραμματεία, γίνεται σαφής μνεία στον αριθμό 666 (στ. 32-33) – και μάλιστα ως καλός οιωνός! Ο Αισχύλος ήταν μυημένος στα Ελευσίνια μυστήρια και οι «εσωτερικού χαρακτήρα» αναφορές του λίγο έλειψαν να τον οδηγήσουν στον θάνατο αφού κατηγορήθηκε πως διά των έργων του αποκάλυπτε «άρρητα μυστήρια».

Κτυπούν με λύσσα τις δύο μεγάλες αδυναμίες του Έλληνα. Το ακίνητο και το αυτοκίνητο.

Με μελετημένο σχέδιο και λύσσα κτυπούν τις δύο μεγάλες αδυναμίες του Έλληνα, που ταυτόχρονα είναι και σύμβολα της ελληνικής μεσαίας τάξης: Το ακίνητο και το αυτοκίνητο.

Εκτός όμως από την αδυναμία του Έλληνα για τον ιστορικό τόπο του, που τον πότισαν με το αίμα τους όλες οι προηγούμενες γενιές, το ακίνητο υπήρξε πάντα και ένας σταθερός επενδυτικός στόχος, λόγω κυρίως ενός παραδόπιστου κράτους, που δεν εξασφάλιζε σταθερό επιχειρηματικό επενδυτικό κλίμα. «Κανείς δεν ζημιώθηκε αγοράζοντας γη» ήταν μέχρι αυτή την κρίση, το επενδυτικό σλόγκαν των Ελλήνων. Ακόμα και μετά την γερμανική κατοχή, ψηφίστηκε νόμος που κήρυξε όλες τις κατοχικές αγοραπωλησίες άκυρες.

Λόγος στην Μεταμόρφωση του Κυρίου

Αρχιμ. Αθανασίου Μετεωρίτου

«Δεύτε νυν την κρείτονα αλλοιωθέντες αλλοίωσιν ουρανόφρονες σήμερον, Χριστώ συμμορφούμενοι... αγαλλιώμεθα».

Το ένδοξο και σωτηριώδες γεγονός της Μεταμορφώσεως του Κυρίου, τιμά και προβάλλει σήμερα η Αγία μας Εκκλησία, προτρέποντας παράλληλα και για την προσωπική μας μεταμόρφωση μέσα στην άκτιστη Χάρη της Τριαδικής Θεότητος.

Η λέξη μεταμόρφωση σημαίνει την αλλαγή της μορφής. Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι με την Μεταμόρφωσή του ο Χριστός αλλάζει κάτι από την μορφή Του η προσλαμβάνει κάτι κανούργιο, καθώς κατά το Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό «δεν προσέλαβε κάτι που δεν είχε, ούτε μεταβλήθηκε σε κάτι που δεν ήταν, αλλά αποκάλυψε στους μαθητές του αυτό ακριβώς που ήταν». Αυτή δηλαδή που ουσιαστικά μεταμορφώνεται είναι η εικόνα των μαθητών για τον Χριστό αφού τους αποκαλύπτει την δόξα της θεότητός Του, που ως τότε διατηρούσε αφανή γιατί ως άνθρωποι δεν ήσαν πνευματικά προετοιμασμένοι να την αντικρύσουν.