Η ψυχική χαύνωση και αναισθησία.

“Με κυριεύει μια άλογη αναισθησία”, γράφετε. “Κινούμαι σαν μηχανή, δίχως να σκέφτομαι, δίχως να αισθάνομαι…”

Τέτοιες καταστάσεις οφείλονται είτε σε δική μας υποχώρηση στο κακό είτε σε παιδαγωγία του Θεού. Στη δεύτερη περίπτωση η θεία χάρη μας εγκαταλείπει ως ένα βαθμό, για να διαπιστώσουμε πόσο αδύναμοι είμαστε χωρίς αυτήν.

Έτσι απαλλασσόμαστε από την εγωιστική αυτοπεποίθηση, αποκτάμε ταπείνωση και στηριζόμαστε αποκλειστικά στον παντοδύναμο Θεό.

Ο πόλεμος εναντίον του Κάρβουνου

Η προπαγάνδα, δεν καθορίζει την πολιτική, την ακολουθεί, την εξυπηρετεί. Η προπαγάνδα για την «Κλιματική Αλλαγή» δεν καθορίζει την Πολιτική, η πολιτική καθορίζει την «Κλιματική Αλλαγή».

Αυτό που τόσο καιρό φαίνεται σαν «πόλεμος εναντίον του κάρβουνου» είναι ένα φαινόμενο που αν κοιτάξει κανείς έχει κοινούς παρονομαστές που είναι η συμπτώσεις, ή Κεντρικός Σχεδιασμός.

Έναυσμα για αυτή την ανάρτηση, που είναι αντί μετάφρασης, είναι ένα άρθρο από ιστοσελίδα που εδώ και καιρό γράφει για τις πτυχές, προέλευση, και εντελώς πεζές, οικονομικές και γεωπολιτικές συνέπειες του Οικοφασισμού. Ο Οικοφασισμός είναι ένα βασικό ιδεολογικό έρεισμα αυτού του νεφελώδους όρου, της «Νέας Τάξης».

Η προδοσία θα τους συνοδεύει στην αιώνια ιστορία των δωσίλογων καθαρμάτων...

ΤΑΧΥΔΑΚΤΥΛΟΥΡΓΙΕΣ περί διαφθοράς…

Ένα από τα ταχυδακτυλουργικά τρικ των ποικίλων και πολύχρωμων απολογητών του κεφαλαίου, της «ελεύθερης αγοράς» και του κέρδους είναι ο διαχωρισμός του «πολιτικού συστήματος» και της «κομματοκρατίας» από το ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ σύστημα.
Αυτός ο ταχυδακτυλουργικός διαχωρισμός του «ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ» από το «ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ» και «ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ», ένας διαχωρισμός που υψώνει το «πολιτικό» σε αυτόνομη και αυθύπαρχτη ΟΝΤΟΤΗΤΑ δεν είναι δίχως δόλο. Γίνεται σκόπιμα για να επικεντρώσει ΟΛΑ τα δεινά στο δαιμονοποιημένο «πολιτικό σύστημα» και στη δαιμονοποιημένη «κομματοκρατία», έτσι ώστε να επικαλύψει και να αθωώσει τις βαθύτερες ΑΙΤΙΕΣ, τις ρίζες και τα θεμέλια των συμφορών:
Το καπιταλιστικό σύστημα, τους αντικειμενικούς νόμους και τους σιδερένιους κανόνες που διέπουν τη λειτουργία του (κέρδος, αδυσώπητος ανταγωνισμός, εξαρτήσεις, λεηλασίες, εξαθλίωση, κρίσεις, καταστροφές κ.λπ), καθώς και το χαλύβδινο ΠΛΑΙΣΙΟ της λειτουργίας του («ελεύθερη αγορά»).