Οι απάτριδες Σίσυφοι

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

- Πατρίδα είναι όπου περνάς καλά. Αν περνάς καλύτερα στην Γερμανία παρά στην Ελλάδα, πατρίδα σου είναι η Γερμανία.
- Κι όταν περνάς καλύτερα αλλού παρά στην Γερμανία;
- Θα πας αλλού όπου περνάς καλύτερα παρά στην Γερμανία
- Και δεν θα έχεις κανένα δεσμό με την Ελλάδα ή με την Γερμανία ή με το αλλού; Θα ανεβοκατεβαίνεις αιώνια ξένος παντού; Ένας Σίσυφος του ορθολογιστικού παραλογισμού;

Ξένος δεν είσαι γιατί δεν γνωρίζεις τον τόπο, αλλά γιατί ο τόπος δεν σε γνωρίζει. Μόνος ο ανέραστος που δεν αγάπησε τίποτα και δεν έχει εμπειρία της αγάπης, γίνεται ένας Σίσυφος. Δεν αγάπησε ούτε την μάνα του. Ο Ξένος του Καμύ τουλάχιστον αγάπησε την μάνα του. Αρχίζει με τα λόγια: "Σήμερα πέθανε η μητέρα μου".

Τι σημαίνει επιτέλους «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας»;

Ή πώς κατάπιαμε την κάμηλο-Δούρειο ίππο αμάσητη, διυλίζοντας κώνωπες-λαγούς.

Για πολλοστή φορά το πανελλήνιο ασχολείται με το πώς αποκαλεί το φασιστικό ψευδοκράτος στα βόρεια σύνορά μας ο κάθε γελοίος του «προοδευτικού» χώρου, ο κάθε έμμισθος πρακτορίσκος και ο κάθε υπάλληλος του Σόρος.

Αυτό είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνο, διότι όλοι οι προαναφερόμενοι είναι «λαγοί». Οδηγούν μια κούρσα αντοχής, τακτικής και συμφερόντων. Μας αποσπούν την προσοχή και μας εξουθενώνουν. Είναι απολύτως αναγκαίο να απεμπλακούμε από την αδιάκοπη τριβή με εξοργιστικές μεν, λεπτομέρειες δε, διότι τα γεράκια της ελίτ που έχει επενδύσει στο προτεκτοράτο Σκόπια με την συναίνεση των προσκυνημένων, μας έχουν καταφέρει σημαντικά πλήγματα που δυστυχώς δεν έχουν γίνει (ακόμα) αντιληπτά.

Νίκος Φίλης: Η εξίσωση του μηδενός

Γράφει ο Σπύρος Ριζόπουλος

Από τον Σεπτέμβριο που έχει αναλάβει τα καθήκοντα του Υπουργού Παιδείας ο Φίλης μας έχει διδάξει ένα πράγμα. Όποιος ζει «με το κόμμα», πεθαίνει «με το κόμμα». Γι αυτό και στην καρέκλα που κάθεται σήμερα, το κόμμα είναι η προτεραιότητά του, όχι η παιδεία. Γι αυτό και υπηρετεί με θρησκευτική ευλάβεια τη γραμμή ΣΥΡΙΖΑ για ξήλωμα όλων των μεταρρυθμίσεων που έγιναν με το «νόμο Διαμαντοπούλου» και είχαν στόχο να συγχρονίσουν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με τα αντίστοιχα συστήματα των προηγμένων δυτικών κοινωνιών. Για τον Φίλη η προτεραιότητα είναι άλλη, είναι το «μπετονάρισμα» της εκλογικής πελατείας.

Ἡ ὀμορφιά τοῦ 1821

Ὁ ἑλληνικὸς πολιτισμὸς εἶναι ἕνα δημιούργημα ὀμορφιᾶς καὶ ἀνθρώπινης υπερπροσπάθειας γιὰ τὴν ταξινόμηση τοῦ χάους. Ἡ Ἱστορία μας εἶναι ὁ θρίαμβος τῆς μορφῆς ἔναντι τοῦ ἀδιαμόρφωτου, τοῦ ἄσχημου. Το ἄσχημο ἐτυμολογικὰ εἶναι ἐκεῖνο που δὲν ἔχει σχῆμα. Ἄσχημος εἶναι ὁ παγκόσμιος χυλός, ὅπως ἐκεῖνος ποῦ λανσάρεται ἀπὸ τὴ Νέα Τάξη καὶ τοὺς μηδὲνιστὲς ἀσπάλακες ὑπαλλήλους της, που ὑπονομεύουν τὰ θεμέλια τοῦ ἔθνους κηρύττοντας τὸ τίποτα, τὴν ἀποδόμηση, τὸν ἀντιπαραδοσιακὸ τρόπο ζωῆς.

Ἡ Ἐπανάσταση τοῦ 1821 ἦταν ἡ ἐπίγεια ἐκδήλωση τῆς ὀμορφιᾶς τῆς δράσης, τῆς πίστης καὶ τῆς ἐλευθερίας. Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ ἕως τὸ τέλος τοῦ θαύματος τῆς Ἐθνεγερσίας ἡ μορφὴ ἦταν κρυστάλλινη, συγκεκριμένη, ἐγχάρακτη στὶς συνειδήσεις καὶ τὶς ψυχὲς τῶν ἡρώων μας, τῶν ἡμίθεων δολοφόνων τοῦ Ὀθωμανοῦ δράκοντα. Ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ὁ αρχιστράτηγος-χορηγός τῆς ἐλευθερίας μας στὰ ἀπομνημονεύματὰ του, τὰ ὁποία ὑπαγόρευσε στὸν Γεώργιο Τερτσέτη, κατορθώνει νὰ ἀκριβολογεῖ περιγράφοντας πὼς εἶναι δυνατὸ τὸ ἀδύνατο: