Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε άγιοι.

Είναι μεγάλη τέχνη να τα καταφέρετε να αγιασθεί η ψυχή σας. Παντού μπορεί ν' αγιάσει κανείς. Και στην Ομόνοια μπορεί ν' αγιάσει, αν το θέλει.

Στην εργασία σας, όποια και να είναι, μπορείτε να γίνετε άγιοι. Με την πραότητα, την υπομονή, την αγάπη. Να βάζετε κάθε μέρα νέα σειρά, νέα διάθεση, με ενθουσιασμό και αγάπη, προσευχή και σιωπή. Όχι να έχετε άγχος και να σάς πονάει το στήθος.

Να εργάζεσθε με εγρήγορση, απλά, απαλά, χωρίς αγωνία, με χαρά κι αγαλλίαση, με αγαθή διάθεση. Τότε έρχεται η θεία χάρις.

Η πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ

Νομιμοποιεί όχι μόνο την κατοχή, αλλά και τα πραξικοπήματα…

Οι προτάσεις μομφής είναι ένα χαρτοπαίγνιο εκλογικής αλλοτρίωσης και κρετινισμού. Δηλαδή ανυψώνει τον εκλογικό τζόγο (ΑΠΑΤΗ) σε θεότητα, σε ΜΟΝΟΔΡΟΜΟ των εξελίξεων: Γίνεται η ΑΠΑΤΗ ο μονόδρομος…
Εξ ορισμού, λοιπόν, τέτοια «κόλπα» και «μπλόφες» αποβαίνουν πάντα υπέρ του κυβερνητικού οικοδομήματος και των καθεστωτικών κομμάτων, τα διασώζουν από την κατάρρευση, τα στηρίζουν και τα ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΟΥΝ…

Ρίζες του δυτικού ανθελληνισμού

«Απόλλων και Μαρσύας – Η Κρίση του Μίδα». Γκραβούρα του Μελχιόρ Μέιερ (1581). Ο μουσικός διαγωνισμός του Απόλλωνα με τον σάτυρο Μαρσύα θεωρείται διαχρονικά ότι συμβολίζει τη σύγκρουση ανάμεσα στη διονυσιακή και την απολλώνεια πλευρά της ανθρώπινης φύσης.

«Σχεδόν όλες οι εποχές και όλα τα στάδια της κουλτούρας προσπάθησαν κάποια στιγμή, με βαθιά δυσθυμία, να απελευθερωθούν από τους Έλληνες, επειδή κάθε προσωπική, εμφανώς πρωτότυπη και αξιοθαύμαστη δημιουργία φαινόταν, σε σύγκριση με εκείνους, να χάνει ξαφνικά τη ζωή και το χρώμα της και να γίνεται αποτυχημένο αντίγραφο, ακόμη και καρικατούρα. Κι έτσι, κάθε τόσο ξεσπάει μια βαθιά οργή εναντίον αυτού του αλαζονικού μικρού λαού, που είχε την τόλμη να χαρακτηρίζει 'βάρβαρο' ό,τι δεν ήταν δικό του γέννημα θρέμμα».
Φρειδερίκος Νίτσε, «Η Γέννηση της Τραγωδίας», εκδόσεις Βάνιας, σελ. 143