"Βέβηλη επιστήμη"

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

O Ο Αριστοτέλης διέκρινε τις ουσιαστικές ιδιότητες από τις συμπτωματικές ιδιότητες των πραγμάτων. Σαν παράδειγμα συμπτωματικής ιδιότητας έφερνε το χρώμα των μαλλιών των γυναικών. Και βέβαια κανένας σοβαρός άνθρωπος δεν καταδεχόταν να ασχοληθεί με το χρώμα των μαλλιών και με τις συμπτωματικές ιδιότητες των πραγμάτων.

Ιδιαιτέρως εκείνοι που θεωρούσαν ότι δεν αξίζει να ασχολείσαι με τις συμπτωματικές ιδιότητες, αλλά αξίζει να αναζητάς τις αρχικές αιτίες των πραγμάτων όπως εκδηλώνονται στις ουσιαστικές ιδιότητες ήταν οι αρχαίοι φιλόσοφοι.

Οι αρχαίοι φιλόσοφοι, αν ζούσαν σήμερα και έβλεπαν τη σύγχρονη φιλοσοφία και επιστήμη να ασχολείται με τα συμπτώματα και να μην αναζητά τις αρχικές αιτίες των πραγμάτων και με μια λέξη την ουσία τους, δεν θα πίστευαν στα μάτια τους, επειδή όπως είπαμε θεωρούσαν ότι δεν αξίζει να ασχολείσαι με τα επουσιώδη.

Η αντιπροσώπευση ως πρόσχημα ξενοκρατίας

«Πολιτικά, όπως γνωρίζουμε, το σύστημα που υπάρχει σήμερα είναι το αντιπροσωπευτικό σύστημα. Νομίζω ότι ένα αντιπροσωπευτικό σύστημα, όπως αυτό που υπάρχει σήμερα, είναι στην ουσία του αντιδημοκρατικό και για τον εξής λόγο: Από την στιγμή που υπάρχει αντιπροσώπευση με αντιπροσώπους, οι οποίοι δεν είναι ανακλητοί, υπάρχει ταυτόχρονα μια απαλλοτρίωση, και με τη νομική ακόμα έννοια, της εξουσίας από τους εκλέγοντες προς τους εκλεγόμενους. [...] Οι αντιπρόσωποι, ακόμα και με την καλύτερη δυνατή θέληση, απομακρύνονται από τον λαό. Αντί να κρίνει ο λαός τα διάφορα ζητήματα τα κρίνουν οι ίδιοι. Διαμορφώνουν μάλιστα τα ζητήματα έτσι ώστε αν στις επόμενες εκλογές κληθεί ο λαός να αποφασίσει, π.χ., μεταξύ δύο κομμάτων που έχουν διαφορετικές γνώμες για τα διάφορα ζητήματα, όχι μόνο δεν μας εγγυάται κανείς ότι τα ζητήματα αυτά είναι πραγματικά, αλλά υπάρχει εκ των προτέρων η βεβαιότητα ότι τα ζητήματα αυτά τίθενται απλώς και μόνο επειδή η προηγούμενη διακυβέρνηση της χώρας δημιούργησε αυτού του είδους τα ζητήματα και όχι άλλα».
Κορνήλιος Καστοριάδης, «Ο Θρυμματισμένος Κόσμος», εκδόσεις Ύψιλον, σελ. 153-154

Η "υπεύθυνη" αριστερά

Μετά από μια ακόμα ψηφοφορία στην Βουλή, αυτή την φορά για την πρόταση μομφής του ΣΥΡΙΖΑ, η ΔΗΜΑΡ ψήφισε “παρών” με χέρια και με πόδια. Μια ακόμα “υπεύθυνη” στάση από ένα κόμμα που δεν κρατά πλέον ούτε τα προσχήματα στήριξης της κυβέρνησης.

Η ΔΗΜΑΡ ήρθε τον Ιούνιο του 2012 ως τσόντα στην νέα παράσταση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, παίρνοντας την θέση του διαλυμένου ΛΑΟΣ. Ο ρόλος της και η δικαιολογία της ήταν εξ’ αρχής η “υπεύθυνη” στάση για να μην μπούμε στην διαδικασία συνεχόμενων εκλογών και μπει σε περιπέτειες η χώρα (sic). Αναγκαστικά -και καλά- συνεργάστηκε με τους καταστροφείς, για να μην…καταστραφούμε.