Ο γλυκός κατήφορος είναι εύκολος

Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτη

- Γιατί, Γέροντα, ενώ κάνουμε τόσο δύσκολα το καλό, πέφτουμε τόσο εύκολα στο κακό;
Γιατί για το καλό πρέπει πρώτα ο ίδιος ο άνθρωπος να βοηθήσει, να αγωνισθεί,
ενώ στο κακό βοηθάει ο διάβολος. Ύστερα, οι άνθρωποι δεν μιμούνται το καλό ούτε έχουν καλούς λογισμούς. Πολλές φορές φέρνω το εξής παράδειγμα στους λαϊκούς:
“Ας πούμε ότι έχω ένα αυτοκίνητο και λέω με τον λογισμό μου: “Τί να το κάνω; Εγώ μπορώ να εξυπηρετηθώ και με κάποιον γνωστό μου και με κανένα ταξί στην ανάγκη. Ας το δώσω σ’ εκείνον τον οικογενειάρχη που έχει πολλά παιδιά, να τα βγάζει λίγο έξω, να τα πάει σε κανένα Μοναστήρι, να ξεσκάνε και να βοηθιούνται τα καημένα”.
Αν το δώσω, κανένας δεν θα με μιμηθεί σ’ αυτό. Αν όμως έχω ένα αυτοκίνητο ίδια μάρκα με το δικό σας και ύστερα αλλάξω και πάρω άλλη καλύτερη μάρκα, να δείτε, δεν θα κοιμηθείτε όλη νύχτα, για να βρείτε έναν τρόπο να αλλάξετε αυτοκίνητο και να πάρετε καλύτερο, ίδιο με το δικό μου, και ας είναι καλά και τα δικά σας αυτοκίνητα.

Αυτή θα είναι η τελευταία πράξη πριν την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος.

Το τελευταίο στάδιο πριν την κατάρρευση του πολιτικού συστήματος, θα είναι η συγκυβέρνηση και αν αυτό δεν μπορεί να αποδώσει θα πάμε ακόμα και σε οικουμενική κυβέρνηση. Αν λοιπόν δείτε να δυναμώνει η συζήτηση γύρω από αυτά τα θέματα και πολύ περισσότερο αν δείτε να υλοποιούνται, τότε θα ξέρετε ότι το πολιτικό σύστημα δίνει τον έσχατο αγώνα για την διάσωσή του.

Γιατί θα συμβεί αυτό;....

Γιατί το πολιτικό μας σύστημα δεν είναι πραγματικό, αλλά θεατρικό. Τα κόμματα δεν βασίζονται σε πραγματικές πολιτικές αντιπαραθέσεις που έχουν ως αφετηρία πραγματικές κοινωνικές ανάγκες, πραγματικά κοινωνικά προβλήματα και αντιτιθέμενα κοινωνικά συμφέροντα. Βασίζονται σε μια θεατρική αντιπαράθεση, ενώ πίσω από την αυλαία, στα παρασκήνια, βρίσκονται σε πλήρη συμφωνία και εκπροσωπούν τα ίδια αφεντικά και τα ίδια διαπλεκόμενα συμφέροντα.

Ο Υπουργός που προτείνει την φορολόγηση των Αξιωματικών με 40% δείτε τα προσόντα του!

Αντιγραφή από το βιογραφικό του

Τα τυπικά προσόντα
Ο Γιώργος Κουτρουμάνης γεννήθηκε το 1955 στο Νεοχώρι Καλαβρύτων του Νομού Αχαϊας από αγρότες γονείς.
Το 1973 εγκαθίσταται στην Αθήνα και εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα, συνεχίζει τις σπουδές του στο Μαθηματικό Τμήμα της Φυσικομαθηματικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. (Πτυχίο πήρε;;)

Από το 1984 εργάζεται στον χώρο της Κοινωνικής Ασφάλισης. (Πώς; με διαγωνισμό;) (Αγγλικά, Υπολογιστές, νέες τεχνολογίες; γνωρίζει; Πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά; έχει; δεν το νομίζω)

(Αλλά για δείτε τα ουσιαστικά προσόντα, κορόιδα και πως μπορείς να γίνεις Υπουργάρα και να κόβεις τις συντάξεις)

Ομιλία Αρχιμανδρίτου Αθανασίου Αναστασίου, Προηγουμένου του Μεγάλου Μετεώρου για την Κάρτα του Πολίτη

Η ζωή χωρίς ρεύμα

Μέχρι πρόσφατα, το θέμα μου (το ατελέσφορο των ΑΠΕ) ήταν ακαδημαϊκό: Σε μία σχετικά ομαλή οικονομία, με σχετικά άνετο βιωτικό επίπεδο, εάν έλεγες πολύ κλαψερό παραμύθι περί καταστροφής του κλίματος, καρκίνους, πολικά αρκουδάκια και δεν ξέρω τι άλλο, θα έπειθες το πόπολο να δεχτεί ένα καπέλο 15%-30% στο κόστος του ρεύματος, ιδίως όταν αυτό το πόπολο είχε μέχρι τώρα από τα πιο φτηνά ηλεκτρικά ρεύματα στην Ευρώπη. Και επειδή για τεχνικούς λόγους δεν μπορείς να έχεις μεγάλο ποσοστό της κατανάλωσης από ΑΠΕ (της κατανάλωσης, όχι της εγκατεστημένης ισχύος), ακόμα κι αν το ρεύμα από αυτές οι ΑΠΕ κόστιζε 3, 5 ή 10 φορές όσο το συμβατικό ρεύμα, ο κόσμος θα τα ανεχόταν (εγώ θα έσκουζα, αλλά θα μου λέγατε πόσο καλό κάνει στον Πλανήτη).

Ο Γιώργος, ο σκύλος και οι άλλοι…

Του Φαήλου Μ. Κρανιδιώτη

Μια χρονιά μόνο στη ζωή μου, στα εννιά μου, δεν είχαμε σκύλο κι ήταν γκρίζα χρονιά. Νόμιζα πως το σπίτι δεν είχε πόρτα. Είπε κάποιος, δεν θυμάμαι ποιος, ότι η Ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα ανθρώπων που πρόδωσαν την Πατρίδα τους, ανθρώπων που πρόδωσαν τις ιδέες τους, τ’ αδέρφια, τα παιδιά, τους γονείς, τους φίλους ή τους συζύγους τους. Δεν υπάρχει όμως ούτε ένα καταγεγραμμένο παράδειγμα σκύλου που να πρόδωσε τον αφέντη του.

Ο σκύλος είναι ευθύς, ειλικρινής, άδολος. Ό,τι νοιώθει, το δείχνει. Φόβο, χαρά, επιθετικότητα, δισταγμό. Δεν υπάρχει περίπτωση να δείχνει κάτι και να εννοεί κάτι άλλο. Δεν υπάρχει ψεύτης σκύλος. Ο σκύλος είναι εκ φύσεως μάγκας και μπεσαλής, κοιτάει μόνο στα ίσια.

Ἡ ἐπιείκια, ἡ ἀφοσίωση καί ἡ διχόνοια μεταξύ τῶν συζύγων.

Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΕΙ…

Παράλληλα μέ τήν ἀνιδιοτελή ἀγάπη θά πρέπει οἱ σύζυγοι, ἄνδρες καί γυναῖκες- προπάντων οἱ ἄνδρες- νά καλλιεργοῦν τήν ἐπιείκεια, τήν ὑπομονή, τήν ἀνεκτικότητα, τήν καλωσύνη πρός τό «ἕτερον ἥμισυ». Τί μεγάλη εὐλογία νά εἶναι ἐπιεικεῖς καί ἥμεροι ὁ ἕνας πρός τόν ἄλλο πάντοτε!
Ἡ ἀνοχή καί ἡ ἡρεμία μπροστά στά λάθη τοῦ ἄλλου προκύπτει ἀπό τήν ἀγάπη τοῦ ἑνός πρός τόν ἄλλο. «Νὰ ἀνεχόμαστε, λέει ὁ ἅγιος (Ἀπόστολος Παῦλος), ὁ ἕνας τὸν ἄλλο μὲ ἀγάπη. Πῶς εἶναι δυνατὸν» παρατηρεῖ ὁ ἱερός Χρυσόστομος «νὰ ἀνέχεσαι ἂν εἶσαι ὀργίλος καὶ κακόγλωσσος; Πὲς τὸν τρόπο: Μὲ ἀγάπη. Ἂν δὲν ἀνέχεσαι τὸν πλησίον, πῶς θὰ σὲ ἀνεχθεῖ ὁ Θεός; Ἂν σὺ δὲν ὑποφέρεις αὐτὸν πού εἶναι σύνδουλός σου, πῶς θὰ σὲ ἀνεχθεῖ ἐσένα ὁ Κύριος;»[1]
Οἱ γυναῖκες ἐπίσης θά πρέπει νά εἶναι εἰρηνικές καί ἀφοσιωμένες στούς ἄνδρες τους.