Οι λογισμοί του υποτακτικού

Ένας άγιος Γέροντας έμενε με τον υποτακτικό του σε μια καλύβη, όχι μακριά από ένα κεφαλοχώρι. Κάποτε έπεσε στον τόπο μεγάλη δυστυχία κι ο φτωχός κόσμος πέθαινε σχεδόν από την πείνα. Πολλοί στην απελπισία τους πήγαιναν και κτυπούσαν στην καλύβη του ερημίτη. Εκείνος πάλι, που ήταν πολύ ελεήμων, έδινε με την καρδιά του απ’ ό,τι τύχαινε να έχει. Ο υποτακτικός όμως που έβλεπε με τρόπο το ψωμί τους να λιγοστεύει, είπε μια μέρα στενοχωρημένος στο Γέροντα:

-Αββά, δε μου ξεχωρίζεις τα ψωμιά που μου αναλογούν, κι από δω και πέρα μοίραζε από τα δικά σου ελεημοσύνη. Έτσι όπως πάμε τώρα, γρήγορα θα πεινάσουμε κι οι δυο.

Ο αγαθός Γέροντας χώρισε τα ψωμιά του υποτακτικού του, χωρίς να πει τίποτα κι εξακολούθησε να δίνει από τα δικά του στους φτωχούς. Μα κι ο Θεός που είδε την καλή του προαίρεση τα ευλόγησε, κι όσο εκείνος έδινε, τόσο αυτά επληθύνονταν.

Μόνο στην Ελλάδα είναι ...αθώα

 

Kι ενώ το Ευρωπαικό δικαστήριο επικύρωσε το πρόστιμο στη Siemens ύψους €400 εκατ, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, αιχμάλωτοι του Μιχ. Χριστοφοράκου;;; (δεν εξηγείται διαφορετικά η στάση τους), πάνε να κάνουν αβαβά το πόρισμα της Εξεταστικής και δεν προχωρούν στην συγκρότηση Προανακριτικής για την Siemens!

Tα δύο κόμματα έχουν τη φωλιά τους λερωμένη και επιλέγουν την συγκάλυψη, κάτι που ούτε οι Μαορί δεν έπραξαν.

Η Μίζενς καταδικάστηκε ακόμη και στα πιο υποανάπτυκτα κράτη. Είναι αίσχος η υποτίμηση της νοημοσύνης και της αξιοπρέπειάς μας.

Χωρίς ανταπόδοση

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

1. Τ' αγριολούλουδο είναι ωραίο χωρίς να περιμένει ανταπόδοση. Στην πηγή στο βουνό αναβρύζει γάργαρο νερό χωρίς ανταπόδοση. Το ωραίο στη φύση είναι ωραίο χωρίς ανταπόδοση. Το ωραίο εκφράζει το χαρακτήρα του Δημιουργού.

2. Η ανταπόδοση είναι δικαίωμα. Όταν έχω το νου μου στην ανταπόδοση έχω το νου μου στο δικαίωμα. Ο άνθρωπος κατέχεται από αυτό που κατέχει. Τί ωραία που είναι η παραίτηση! Τί ωραία είναι όταν νιώθεις ότι μπορείς να ζεις χωρίς πολλά από αυτά τα πράγματα που επιθυμείς.

O Βενιζέλος δεν ξεχνά τη πανωλεθρία του 2007

Ο Βενιζέλος δεν ξεχνά την πανωλεθρία που υπέστη το 2007, από τον Γιώργο, τον Εκατομμυριούχο.

Στο πρόσωπο του Ραγκούση λοιπόν, ο σημερινός υπουργός Εθνικής Άμυνας, βλέπει τον άνθρωπο που είναι πολύ πιθανόν να του κλείσει για δεύτερη φορά τον δρόμο προς την αρχηγία του όποιου Πασόκ θα έχει απομείνει στο κοντινό μέλλον.

Το να ανταγωνίζεται ο Βενιζέλος τον Τσίπρα στο θέμα των μεταναστών μόνο σαν λαικισμός θα μπορούσε να εκληφθεί.

Τι σημαίνει ότι θ ασκήσει πίεση προς την μεριά των συναδέλφων του υπουργών;

Αχ, παιδάκια της Μαβίλη και της Μπεζανσόν, δυστυχώς για τους εργοδότες σας, δεν ξέρετε “Το κτύπημα του αρότρου...”

Γράφει ο ΜΑΚΗΣ ΔΕΛΗΠΕΤΡΟΣ

Η απομύζηση κάθε δημιουργικής προσπάθειας μισό αιώνα στον τόπο αυτό, από ένα πυρήνα αυτόκλητων(;) ηγετών της λεγόμενης «Γενιάς του Πολυτεχνείου» θα ήταν ιστορική αφέλεια να θεωρηθεί ως τυχαίο συμβάν. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις, επαληθεύουν τον κανόνα.

Όπως και η πορεία των δύο επόμενων (θεραπαινίδων) γενεών που ταυτίσθηκαν μαζί της. Δεν μπορεί να είσαι «ανιδιοτελής» και να έχεις «ετοιμότητα θυσίας» μόνο για τρεις ημέρες στην ζωή σου και στον υπόλοιπο βίο σου να εκλιπαρείς για ένα πόστο ή να φοβάσαι ακόμη και να κοιτάξεις στα μάτια τον κάθε εξουσιαστικό Broker. Δεν ισχύει ακόμη και ως παροδική επίδειξη οιστριονικού παροξυσμού. Συμπέρασμα: αν η επαναστατικότητα των ανθρώπων αυτών ήταν γνήσια, δεν θα ακολουθούσε τόσο ακραία υποταγή σε «αξίες» όπως οι εμφανίσεις στην TV, τα βουλευτιλίκια, τα «κολλητιλίκια», οι off-shore, τα δημοσιογραφικά πάνελ, η “νάχαμε-να λέγαμε” αρθρογραφία και οι παρα-πολιτικές συναντήσεις «της Συμμαχίας των αριστερο-δεξιών προθύμων»…