Αυτό που συνέβαινε στη χώρα μας σε όλη τη μεταπολίτευση (και όχι μόνο) και συνεχίζει κανονικά να συμβαίνει και σήμερα, στην εποχή των μνημονίων, είναι εκπληκτικό. Από το ένα μέρος έχουμε επικρατούσα την αριστερίστικη ιδεολογία, η οποία θέλει μια στρατευμένη κοινωνία κεντρικά ελεγχόμενη και κατευθυνόμενη από το κράτος και από το άλλο έχουμε μια κρατικοδίαιτη κλειστή πολιτικοοικονομική ελίτ η οποία νέμεται την κοινωνία προς ίδιον όφελος. Στην ουσία χρησιμοποιεί το αυτονομημένο κράτος - δυνάστη για νομή της κοινωνίας, κλείνοντας ταυτόχρονα το αριστερό μάτι του δήθεν κοινωνικού κράτους - πατερούλη.
