Η κρίσιμη ευκαιρία της κρίσεως

του Αρχιεπισκόπου Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστάσιου

Κυρίαρχο θέμα, τον τελευταίο καιρό, είναι η οικονομική κρίση και συνοδεύεται συνήθως από κατήφεια, μελαγχολία και απαισιοδοξία. Εν τούτοις, η κρίση είναι δυνατόν να γίνει αποφασιστική ευκαιρία για να ανακαλύψουμε θαμμένους θησαυρούς αξιών του γένους μας, που μπορούν να μας οδηγήσουν σε νέα ανοδική πορεία. Γι᾽ αυτό όμως, απαιτείται προ πάντων σοβαρή αυτοκριτική. Δυστυχώς, η σημασία της λέξεως κρίση έχει φθαρεί. Και αντί να οδηγεί στην έντιμη αναγνώριση των δικών μας λαθών, χρησιμοποιείται για να τονίσει τα λάθη άλλων.

Μαζί με τις αναμφισβήτητες ευθύνες της πολιτικο-οικονομικής ηγεσίας, επιβάλλεται να συνειδητοποιήσουμε τα λάθη που κάναμε ως λαός• επίσης, τα προσωπικά μας λάθη. Ασφαλώς, δεν είναι αλήθεια ότι όλοι, συλλήβδην, έχουν τις ίδιες ευθύνες. Μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού είναι θύμα και δεν έχει ωφεληθεί από την ευημερία με χρήματα δανεικά. Όμως, αν ψάξουμε με διεισδυτική ματιά, οι περισσότεροι θα ανακαλύψουμε και ατομικά σφάλματα και παραλείψεις• περιπτώσεις όπου δεν αντισταθήκαμε στη διάχυτη ασυδοσία και την κραυγαλέα παραβατικότητα.

Προκατασκευή ενόχων για μία εθνική ήττα που πλησιάζει…;

Το πρώτο στο οποίο πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, είναι πως η σημερινή κυβέρνηση του τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμου αποτελεί φυσική εξέλιξη της τραγικής (ο ελάχιστος χαρακτηρισμός) κυβέρνησης του Γιώργου Παπανδρέου. Η σημερινή κυβέρνηση ήρθε απλά για να υλοποιήσει όλες τις συμφωνίες που έκανε ο Γιώργος Παπανδρέου, ο οποίος αποχώρησε επειδή η πίεση που δέχτηκε έφτασε στο μη παρέκει.

Στη δημοκρατία η εξουσία φυλάγει τους πολίτες. Στη δικτατορία και στον ολοκληρωτισμό η εξουσία φυλάγεται απ΄ τους πολίτες.

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Όταν η εξουσία προκαλεί φόβο και ανησυχία στους πολίτες, αυτό δεν είναι δημοκρατία, αλλά δικτατορία. Στη δημοκρατία η εξουσία δημιουργεί αίσθημα ασφαλείας στους πολίτες. Οι πολίτες έχουν το κράτος σύμμαχό τους. Όταν το ίδιο το κράτος με τις παράνομες ενέργειές του προκαλεί φόβο και ανησυχία αυτό το κράτος δεν είναι σύμμαχος, αλλά εχθρός των πολιτών.

Η δημοκρατία υπάρχει με τους πολίτες ή δεν υπάρχει καθόλου. Δεν υπάρχει δημοκρατία όταν το κράτος είναι εναντίον των πολιτών. Όταν δεν υπάρχει δημοκρατία ούτε πολίτες υπάρχουν. Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του πολίτη πηγάζουν από τη δημοκρατία. Είναι αυτή η ίδια η δημοκρατία. Δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς πολίτες,ούτε πολίτες χωρίς δημοκρατία. Η δημοκρατία είναι με τους πολίτες όχι εναντίον τους. Πόσο οι ασκούντες την εξουσία είναι με τους πολίτες φαίνεται από τον αριθμό των φρουρών που τους φυλάγουν.