Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Οι Άγιοι γίνονται οι φορείς της χάριτος και του ελέους του Κυρίου.

Αγίου Νεκταρίου

Η Εκκλησία έλαβε εντολή από τους Αποστόλους να εύχεται για όλο τον κόσμο και να μεσιτεύει στο Χριστό για χάρη του κόσμου.

Η Εκκλησία όταν επικαλείται τις προσευχές των αγίων, πιστεύει ότι οι άγιοι που ζωντανοί παρακαλούσαν το Θεό για την ειρήνη του κόσμου και την ευστάθεια των Εκκλησιών του Χριστού δεν παύουν να κάνουν το ίδιο και στην ουράνια Εκκλησία του Χριστού, την θριαμβεύουσα. Αυτοί ακούν ευνοϊκά τις προσευχές μας όταν τους επικαλούμαστε και εύχονται στο Θεό και γίνονται οι φορείς της χάριτος και του ελέους του Κυρίου.

Η Εκκλησία, στις προσευχές της προς το Θεό, παρακαλεί τον Κύριο να δεχθεί τις δεήσεις της, και αναφέρει τις προσευχές των αγίων και της Θεοτόκου, επειδή πιστεύει στην παρρησία που έχουν στο Θεό και στην αμείωτη και συνεχή αγάπη τους για την στρατευόμενη Εκκλησία του Χριστού. Επίσης σε όλα τα λειτουργικά βιβλία της Εκκλησίας αναφέρονται οι Άγιοι ως πρεσβευτείς προς τον Κύριο Ιησού Χριστό για χάρη μας.

Τα τρία “Χ” της Ιστορίας (Παπανδρέου τέλος)

Από το Open government μας πήγε στο Without government.

Από αντιεξουσιαστής στην εξουσία, έγινε εξουσιαστής χωρίς εξουσία.

Πήγε να σώσει την Ελλάδα, και κατάντησε να γκρεμίσει την Ευρώπη.

Από το λεφτά υπάρχουν, μας πείρε και αυτά που μέχρι τώρα είχαμε.

Από φιλοευρωπαϊκό και αγαπημένο τους, τον έκαναν οι Ευρωπαίοι, αποδιοπομπαίο.

Με το όπλο που τους απείλησε, τελικά τον εκτέλεσαν οι Ευρωπαίοι.

Φέτος, θα συμμετάσχει στον μαραθώνιο; Η θα πάρει τα βουνά;

Έχουν δικαίωμα οι ένοχοι να αποφασίζουν για εμάς;

Γιατί συζητάνε για το μέλλον της χώρας χωρίς να ρωτήσουν τον κατά το Σύνταγμα αρμόδιο, δηλαδή τον Ελληνικό λαό;
Τι ακριβώς συζητάνε και σε τι ακριβώς παζαρεύουν πίσω από κλειστές πόρτες και με μηδενική ενημέρωση προς εκείνους που θα κληθούν να πληρώσουν πάρα πολύ ακριβά τις αποφάσεις ανθρώπων που δεν σέβονται το ίδιο το Σύνταγμα;
Ποιοι συζητάνε; Εκείνοι που γνωρίζουν πως έχουν ελάχιστο έρεισμα στον λαό…! Νομιμοποιούνται να πάρουν αποφάσεις αυτοί που ήδη δεν εμπιστεύεται ο λαός;
Γιατί δεν απευθύνονται στον λαό να πάρει την ό,ποια απόφαση και ευθύνη;

Ποιόν σέβονται οι «συνομιλητές», που γίνονται αυτόκλητοι «διασώστες» και υποθηκεύουν μία ολόκληρη χώρα εξαιτίας δικών τους λαθών;
Μήπως σέβονται το Σύνταγμα;
Μήπως σέβονται τον λαό;
Μήπως σέβονται το Κοινοβούλιο;

Δεν με νοιάζει ποιός θα είναι ο αχυράνθρωπος, ακόμα και εάν είμαι ...εγώ!


Εγώ δεν περιμένω να δω τι θα πει το κονκλάβιο.

Τον Θεό τον ίδιο να βάλουν Πρωθυπουργό, δεν τον διάλεξε κανείς. Αχυράνθρωπος θα είναι που καλείται να κάνει κάτι που οι άλλοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν, ή δεν τους αφήνουν. Και εάν ήθελαν και εάν μπορούσαν, η όχι τόσο αόρατη Μαύρη Σκιά, τους βάζει όρο: Όλοι μαζί! Και αυτό δεν φτάνει, τους ζητάει και Δήλωση του Νόμου 105.

Αηδιασμένος ο λαός παρακολουθεί τον ευτελισμό της κοινοβουλευτικής «δημοκρατίας».

Ποιος άραγε Έλληνας αισθάνεται δημοκρατικά υπερήφανος και σίγουρος για την «ισχυρή», όπως διατυμπάνιζαν μέχρι τώρα, τα παπαγαλάκια του καθεστώτος των ΜΜΕ, κοινοβουλευτική «δημοκρατία»; Ολόκληρος ο λαός περιμένει αποσβολωμένος και ανήμπορος να αντιδράσει, από τους αυτοκρατορικούς βυζαντινισμούς και την κομματική καμαρίλα, να του πουν ποιος θα είναι ο νέος του κυβερνήτης. Ο οποίος κυβερνήτης (πρωθυπουργός) κατά το Σύνταγμα, είναι ο απόλυτος μονάρχης της χώρας. Όμως αυτή τη φορά δεν θα είναι, ούτε απόλυτος μονάρχης, ούτε έστω κάποιο αποφασιστικό όργανο, αλλά μια τηλεκατευθυνόμενη πολιτική «κούκλα», από αθέατους controllers.

Arthur Neville Chamberlain: Ο εμπνευστής της πολιτικής του «κατευνασμού»


Εδώ βλέπετε τον Arthur Neville Chamberlain που επιστρέφει πασιχαρής από την Γερμανία. Κραδαίνει ένα παλιόχαρτο που υπέγραψε ο Χίτλερ (Συμφωνία Μονάχου). Τάχαμου και δήθεν εξασφάλιζε ειρήνη το άτομο επειδή πήρε υπογραφή από λύκο ενδεδυμένο με φθαρμένη προβιά αμνού. Όλοι μάθαμε τι έγινε στη συνέχεια.

Άνθρωπο που έλεγε ΝΑΙ στις Βρυξέλλες είχαμε… Προς τι όλη αυτή η ανωμαλία…;

Γράφει ο Γρηγόρης Ζωγραφάκης

Όταν στη Γερμανία τη περίοδο του Μεσοπολέμου αναρριχήθηκε με ταχείς ρυθμούς στην Εξουσία, ένα πρόσωπο που έμελλε να μείνει χαραγμένο στη μνήμη εκατομμυρίων ανθρώπων, αφού εξελέγη με Εκλογές έβαλε ανθρώπους του να κάψουν το Ράιχσταγκ (Γερμανικό Κοινοβούλιο). Κατόπιν τούτου, και υπό την απειλή εξωτερικής επέμβασης στα εσωτερικά της Γερμανίας (άτι το οποίο ήταν ψευδές) ενεργοποιήθηκε το άρθρο του Γερμανικού Συντάγματος από τη Βουλή που προέβλεπε υπερεξουσίες στο πρόσωπο του Καγκελάριου… Η αλυσιδωτή αντίδραση μετά την εξόντωση των αντίθετων φωνών ήταν ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος…
Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα στη χώρα μας… Τι δουλειά έχει ένα μη εκλεγμένο πρόσωπο στη διακυβέρνηση της χώρας…;
Άνθρωπο που έλεγε ΝΑΙ στις Βρυξέλλες είχαμε… Προς τι όλη αυτή η ανωμαλία…;