Πῶς προσευχόμεθα;

Ἅγιος Κασσιανὸς ὁ Ρωμαῖος

Ἄν παρακαλούσαμε κάποιον ἄρχοντα - ὄχι γιά νά μᾶς γλιτώσει τήν ζωή μας, ἀλλά ἁπλά γιά νά μᾶς κάμει κάποια μικρή «καλωσύνη», – δέν θά προσηλώναμε σ’ αὐτόν τά μάτια μας καί τήν καρδιά μας; Δέν θά «κρεμόμασταν» κυριολεκτικά ἀπό τήν ὄψη τοῦ προσώπου του, μέ ἔντονη προσοχή, γιά νά εἰσπράξουμε τήν συγκατάθεσή του ἔστω μέ ἕνα νεῦμα του; Δέν θά τρέμαμε, μήπως κάποιος ἀκατάλληλος ἤ ἀδέξιος δικός μας λόγος τόν ἐρεθίσει καί τοῦ κόψει τήν καλή γιά μᾶς διάθεση;

Πενήντα μέτρα πολιτισμός...

Τόσο είναι απ' τις ακτές του Ατλαντικού, τις Κοπακαμπάνες και τις Ιπανέμες, μέχρι την πρόσοψη των ξενοδοχείων και των πολυκατοικιών της παραλιακής λεωφόρου.
Μέχρι εκεί φτάνει ο πολιτισμός.
Από 'κει και πίσω οι νονοί και οι βαρώνοι, η πορνεία, τα ναρκωτικά, το έγκλημα, η φτώχια, ή βρώμα και ο τρίτος κόσμος.

Και τα λεφτά. Τα πολλά λεφτά, τα μαύρα, τα βρώμικα, τα εργολαβικά και τα πολιτικά,
..αυτά που φαγώθηκαν για να χτιστούν στάδια, κτήρια κι εγκαταστάσεις που σε είκοσι μέρες από τώρα θα στέκουν άχρηστες και έρημες.
Λεφτά που δεν δόθηκαν ποτέ σ' εκείνους που ανήκουν και τα χρειάζονται,
..σε σχολεία, νοσοκομεία, κοινωνικές δομές,
..σε προστασία του περιβάλλοντος, έλεγχο της μόλυνσης του νερού και του αέρα,
..αποχετεύσεις, δρόμους, κατοικίες.