Θα κριθούμε για κάθε μάταιη σκέψη!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Θα κριθούμε για κάθε μάταιη σκέψη που αφήνουμε να μπει στην καρδιά μας. Η σκέψη από το νου κατεβαίνει στην καρδιά και από περιεχόμενο του νου γίνεται περιεχόμενο της καρδιάς. Τα περιεχόμενα της καρδιάς δεν είναι όπως αυτά του νου, τα οποία απασχολούν μόνο τη λειτουργία του νου και δεν συγκλονίζουν ολόκληρο τον άνθρωπο.

Παραθέτουμε ένα παράδειγμα του Φώτη Κόντογλου που δείχνει τη διαφορά ανάμεσα στα περιεχόμενα του νου και στα περιεχόμενα της καρδιάς. Όταν σκεφτόμαστε ότι ο άνθρωπος είναι θνητός, αυτή η σκέψη είναι του νου. Όταν ο θάνατος μας πλησιάζει, η σκέψη του θανάτου, η οποία μας συγκλονίζει, δεν είναι πια μια σκέψη του νου και είναι μια σκέψη που μπήκε στην καρδιά μας.
Με αυτήν την έννοια η Γραφή λέει πως ο άνθρωπος θα δώσει λόγο για κάθε "ρήμα αργόν", για κάθε μάταιη σκέψη που μπαίνει στην καρδιά.

Μάθημα Θρησκευτικών: πολλή θρησκεία και καθόλου Χριστός

«...άνθρωπος γαρ εστιν, ουχ όστις απλώς χείρας και πόδας έχει ανθρώπου, ουδ’ όστις εστί λογικός μόνον, άλλ’ όστις ευσεβείαν και αρετήν μετά παρρησίας ασκεί» άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς

Είναι γνωστό πως τρία σχολικά μαθήματα αποτελούν «σκόλοπα τη σαρκί» των ποικιλώνυμων εθνομάχων και νεοφανών Γραικύλων: η Ιστορία, η Γλώσσα και τα Θρησκευτικά. Στην Ιστορία τις είδαμε τις «προκοπές» τους μέσω του ρεπούσειου άγους. Η πολύπαθη «Γλώσσα», διά των νυν βιβλίων-περιοδικών ποικίλης ύλης, συνεχίζει να ταλαιπωρεί δασκάλους και να δηλητηριάζει μαθητές· για το δε μάθημα των Θρησκευτικών, θέτουν απροκάλυπτα το (ψευτο)δίλημμα: ή καταργείται ή μετατρέπεται σε «θρησκειολογικό χυλό». Έχω διαβάσει το «πρόγραμμα σπουδών στα Θρησκευτικά» για το Νέο Σχολείο, που ευαγγελιζόταν η κ. Διαμαντοπούλου -ο πιο σκληρός πυρήνας της Νέας Τάξης εν Ελλάδι. Εν πρώτοις η γλώσσα και οι λέξεις που χρησιμοποιούν οι συντάκτες του. Σε πολλά σημεία διαβάζουμε λέξεις και φράσεις όπως: αυτοδιαμόρφωση της συνείδησής τους, αυτοβελτίωση (των μαθητών), αυτοσυνειδησία και αυτοπραγμάτωση, αυτοπροσδιορισμός της προσωπικής τους ταυτότητας, αυτοστοχαστικός τρόπος γνώσης, αυτογνωσία. Πανταχού παρόν το «εγώ», ο εαυτός, πουθενά το ευλογημένο "εμείς" του Μακρυγιάννη.

Η «αριστερά» του ψηφοδελτίου στρώνει το έδαφος στον ολοκληρωτισμό της δεξιάς…

Τσίπρας: «Το τελευταίο που χρειάζεται η χώρα είναι η κλιμάκωση της έντασης και της κοινωνικής σύγκρουσης»

Πάντα η στρατηγική του ψηφοδελτίου, δηλαδή των συμβιβασμών στην καθεστωτική «νομιμότητα», ανοίγει διάπλατα τις πόρτες, ιδιαίτερα σε εποχές σαν τη σημερινή (κρίσης κατάρρευσης του συστήματος), στη βία δίχως όρια των «νονών» του χρήματος και των ανδρεικέλων τους.
Το ιστορικό αυτό αξίωμα το έχει συμπυκνώσει η Ρόζα Λούξεμπουργκ με τα εξής λόγια:
«Όταν υποχρεώνεις την εργατική τάξη να σέβεται την αστική νομιμότητα, τότε όλοι οι αγώνες της, κοινοβουλευτικοί και άλλοι, θα χρεοκοπήσουν αξιοθρήνητα αργά ή γρήγορα, για να δώσουν θέση στη δίχως όρια βία της αντίδρασης».

Ο Επίτροπος Λεβαντόφσκι και η Επίτροπος Δαμανάκη

Εγώ είμαι από αυτούς που θεωρούν την Ευρώπη ολίγον ...κάτι άλλο. Ωστόσο, υπάρχει. Δείτε διαφορά προσέγγισης από τον Πολωνό Γιάνους Λεβαντόφσκι, και την Ελληνίδα Μαρία -Εδώ Πολυτεχνείο- Δαμανάκη.

Η ταινία «Λίνκολν» του Spielberg: Πολλοί νέγροι, αλλά κανένας Εβραίος

ΝΟΙ* / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Spielberg’s Lincoln: Plenty of Negroes, But Why No Jews?

Στην ταινία «Λίνκολν», ο σκηνοθέτης Steven Spielberg παρουσιάζει μια περίοδο του «Μαύρου Ολοκαυτώματος», όπως ο ίδιος αισθάνεται ότι οι Μαύροι πρέπει να το δουν. Αλλά ο Spielberg δεν είναι ιστορικός. Ο εβραϊκής καταγωγής Spielberg έχει γυρίσει σχολαστικά και έχει αρχειοθετήσει τις ιστορίες των Εβραίων επιζώντων του Ολοκαυτώματος για το ίδρυμά του που λέγεται ‘Shoah Foundation’, προκειμένου να διατηρηθεί η ακρίβεια των εμπειριών τους. Επομένως, γιατί τότε δείχνει σαν να πάσχει από γεροντική άνοια παρουσιάζοντας μια περίοδο τόσο σημαντική για τους Μαύρους Αμερικανούς; Γιατί, για παράδειγμα, αισθάνεται ελεύθερος να προωθήσει ένα παραμύθι από την ιστορία του «Εμφυλίου Πολέμου» και της Μαύρης δουλείας, αλλά ύποπτα αγνοεί τον κρίσιμο ρόλο που διαδραμάτισε ο δικός του εβραϊκός λαός στον πόλεμο μεταξύ των Πολιτειών, ένα πόλεμο στον οποίο οι Εβραίοι είχαν περίοπτη θέση;

Στην Ελλάδα του 2013, καθηγητής ...διαψεύδει σατιρικό κείμενο...

Όταν υπάρχουν άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν ότι ένα κείμενο έχει γραφτεί με χιουμοριστική διάθεση …αρχίζω και ανησυχώ…

Όταν υπάρχει καθηγητής πανεπιστημίου (και πρώην υπουργός) που νοιώθει την ανάγκη να …διαψεύσει τον φανταστικό διάλογο αυτού του κειμένου και φτάνει στο σημείο να διερωτάται αν πρέπει να κινηθεί …νομικά εναντίον του δημιουργού του κειμένου …αρχίζω να φοβάμαι…

Αναφέρομαι στον «συνέντευξη Μπαμπινιώτη - Τσίμα» (αν δεν την έχετε διαβάσει μπορείτε να την δείτε εδώ)και στην αντίδραση Μπαμπινιώτη (ακολουθεί)

Μια κυβέρνηση με πυγμή.

Επιτέλους!

Βρέθηκε η κυβέρνηση που θα δείξει την αποφασιστικότητα και την πυγμή της για την εφαρμογή των νόμων.

Η κυβέρνηση που δεν κωλώνει πουθενά.

Κανείς φυσικά δε φαντάζεται ότι θα γίνουμε από τη μια μέρα στην άλλη πολιτισμένη χώρα. Ούτε ότι θα αποκτήσουμε τυφλή δικαιοσύνη. Ούτε ότι θα εφαρμόζονται όλοι οι νόμοι παντού και πάντα. Εχουμε μάθει πια σαν λαός ότι αυτά είναι για τους άλλους και δεν αφορούν εμάς. Εμάς μας αφορά ο μισθός μας, η σύνταξη του μπαμπά (από την οποία ζούμε τρεις οικογένειες), η τιμή του αγροτικού πετρελαίου, η απελευθέρωση του επαγγέλματος των ταξιτζήδων, το καινούργιο dvd της Πετρούλας και οι δυνατότητες του ολοκαίνουργιου i-phone 14. Δε θα λυθούν όλα τα θέματα της Ελληνικής δικαιοσύνης ταυτόχρονα τώρα, ούτε είμαστε εμείς αυτοί που θα τα λύσουμε. Αυτά θα τα λύσουν άλλοι. Θα τα λύσει η κυβέρνηση. Και θα τα λύσει με πυγμή. Το έγραψε και το Βήμα. "Ο λαός θέλει αποφασιστικότητα και πυγμή". Διότι αλλιώς κινδυνεύει να χάσει τα λιγοστά που του απέμειναν. Μετά την πυγμή θα λύσουμε και τα μη-επείγοντα θέματα.