Κινούμαστε σαν φοβισμένη αγέλη που την κυνηγούν τα σαρκοφάγα.

Τώρα που μπήκαμε σε μια ακόμα προεκλογική περίοδο και η εξουσία θα ξαναγυρίσει έστω και για λίγα δευτερόλεπτα πριν την κάλπη στα χέρια μας, θα πρέπει επιτέλους να ξυπνήσουμε και να συνέλθουμε το ταχύτερο, αν θέλουμε να ζήσουμε καλύτερα. Κι όμως δεν θα το κάνουμε.

Μπαίνουμε για μια ακόμα φορά στο τρυπάκι των κομμάτων. Μέσα από μια τεχνητή πόλωση που μας κλείνει τα μάτια, ψάχνουμε για το ποιος είναι ο καλύτερος διαχειριστής του συστήματος, ο καλύτερος εξουσιαστής που θα επιλέξουμε. Πρέπει επιτέλους να σκεφτούμε μήπως τελικά δεν φταίει ο κάθε φορά διαχειριστής αλλά το ίδιο το σύστημα;