Αν κρίνω από τις "επισκέψεις" σε αναρτήσεις που έχω ανεβάσει από την αρχή της ύπαρξής μου, αυτό που σας έχει τραβήξει την προσοχή είναι οι "μύθοι" για το Ελληνικό χρέος (και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον μας) και η σχέση μας με την ευρωζώνη. Δεν ξέρω εάν έχετε καταλάβει αυτό που έχω καταλάβει εγώ, ότι, δηλαδή, η δραχμή είναι συνέπεια του χρέους μας, και των μέχρι σήμερα επιλογών μας, και όχι "στρατηγική καθ εαυτή", και όχι αναγκαστικά "καλή" συνέπεια, αλλά ούτε αναγκαστικά "καταστροφική", καθ εαυτή.
Σε τέτοια θέματα κανείς δεν έχει το αλάνθαστο, γιατί είναι σύνθετα, και δεν προσφέρονται για οξύμωρη λογική ή επιχειρήματα του στυλ "ποιο είναι το αγαπημένο σας χρώμα". Είναι επίσης σύνθετα γιατί αφορούν στην εμπιστοσύνη που έχουμε στην αυτοδιαχείρισή μας, ή την ανασφάλεια που μας καλλιεργούν, τόσο η πραγματικότητα όσο και η πλύση εγκεφάλου των ΜΜΕ, σε συνδυασμό με την θυμική ασχετοσύνη μας, ή, απλά, τα συμφέροντά μας όπως τα βλέπει ο καθένας που έχει μικρόφωνο ή πληκτρολόγιο.
