Τρέχουμε να σβήσουμε τις φωτιές αλλά δεν κυνηγάμε αυτόν που τις βάζει.

Παρακολουθούμε καθημερινά στα καθεστωτικά ΜΜΕ έναν εξελισσόμενο «παραλογισμό». Από το πρωϊ μέχρι το βράδυ όλα τα παπαγαλάκια ασχολούνται με τις συνέπειες των σκληρών μέτρων για κάθε πολίτη, αλλά όχι με τη σκοπιμότητα των ίδιων των μέτρων και κυρίως με αυτόν που τα επιβάλει. Ασχολούνται με το τι θα κοστίσει στον πολίτη το ένα ή το άλλο οικονομικό μέτρο, αποσπώντας του την προσοχή από το δάσος (πολιτικό καθεστώς και συμφέροντα που κερδίζουν) και εστιάζοντάς την πάνω στο ατομικό δένδρο του καθενός. Έτσι ο πολίτης τρομοκρατημένος κλείνεται στον εαυτό του και τρέχει να επιβιώσει και να προστατέψει την οικογένειά του διασώζοντας ό,τι μπορεί.

Η πολύπαθη έννοια της αγάπης!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η έννοια της αγάπης αλλάζει αναλόγως με το ποιος και γιατί την επικαλείται. Διαφορετικοί άνθρωποι, διαφορετικές έννοιες της αγάπης.

Όσοι επικαλούνται την αγάπη ως επιχείρημα προφανώς δεν εννοούν τη δική τους αγάπη. Ίσως γιατί αυτός που επικαλείται τη δική του αγάπη, θα κληθεί να την αποδείξει. Στην περίπτωση αυτή ισχύει το ρηθέν "για να βρεις αγάπη, βάλε αγάπη και θα βρεις αγάπη".

Μια παροιμία με την αλεπού (πιθανόν να είναι του Αισώπου), λέει:

Δεν θα έχουμε να φάμε; Σώωωπα!...

Το ότι δεν θα έχουμε να φάμε, το έχω γράψει εδώ και καιρό, και δεν έχει σχέση με την δόση. Η δόση είναι για να φάμε ακόμα λίγο, με δανεικά, και κυρίως από ό,τι περισσέψει από τις ανακεφαλαιώσεις, και ότι ανέχεται η Μπούντεσμπανκ, από αυτά που ζητάει η ΕΚΤ, και που σκούζουν 5-6 δικοί μας.

Ο Στουρνάρας δεν προέκυψε από παρθενογένεση. Ήταν στην Κυβέρνηση Σημίτη, και το Πασόκ και η ΝΔ είναι Κυβέρνηση ερζάτς, και Αντιπολίτευση γιαλαντζή, εναλλάξ από το το 1990 και μετά, για να μην πάω πιο πίσω.

Περικοπές πρώτα απ' τα ψηλά

Φαήλος Κρανιδιώτης

Το κοινωνικό κράτος δεν είναι μια πολυτέλεια, που, όταν ζορίζεσαι, μπορεί να την κόψεις, όπως οι ξεπεσμένες κυρίες τις «επώνυμες» τσάντες κι οι ντιντήδες τη Μύκονο. Ο,τι είναι οι Ενοπλες Δυνάμεις για την εδαφική ακεραιότητα είναι το κοινωνικό κράτος για την κοινωνική συνοχή. Αμβλύνει τις κοινωνικές διαφορές, προστατεύει τους αδυνάμους, διασφαλίζει την πεμπτουσία της δημοκρατίας, που είναι η κοινωνική κινητικότητα.

Ο εξανδραποδισμός των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα, το ξεχαρβάλωμα του συστήματος υγείας, της πρόνοιας για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, τους ψυχασθενείς, τα ορφανά, τους ανήμπορους γέροντες, της στοιχειώδους περίθαλψης για τους πολλούς, αποτελούν βαθιά αντεθνικές πράξεις. Υπονομεύουν την κοινωνική ενότητα, ανοίγουν δρόμο στους μηδενιστές, σε όσους, παντός χρώματος, επενδύουν στο χάος.

Αν ήμουν ένας από αυτούς

Αν ήμουν ένας από αυτούς:

- που αγκαλιάζονταν και φιλιόταν με τον Στρός Κάν με σκοπό το δέσιμο τούτης εδώ της χώρας, πισθάγκωνα.

- που μέμφονταν τον εθνικισμό και τον πατριωτισμό των Ελλήνων επειδή δεν ήθελαν υπό ξένη επιτροπεία τη χώρα.

- που υποδέχονταν τον κάθε απίθανο διεθνή τοκογλύφο όπως τον Ρουμπινί ή τον Σόρος κι άλλους, ενώ την ίδια στιγμή αυτοκτονούσαν δεκάδες συνάνθρωποί μας, υπό το δυσβάστακτο βάρος των χρεών τους.