Ο Κοινοβουλευτισμός και η διανομή του οικονομικού πλεονάσματος στην Ελλάδα.

Στον 19ο αιώνα ο έλληνας βουλευτής είχε δυνατότητες ακόμη και διάθεσης κρατικής περιουσίας, ενώ ταυτόχρονα έπαιζε καθοριστικό ρόλο στην εργασιακή κατάσταση των ατόμων και κυρίως των δημοσίων υπαλλήλων. Η πελατειακή σχέση ήταν σχεδόν ο αποκλειστικός τρόπος ένταξης των ατόμων στην πολιτική.

Η εκλογική πελατεία σχηματοποιήθηκε σε ένα σύστημα δικτύων πατρωνείας με πάτρωνα κυρίως το βουλευτή στην κορυφή. Ειδικά -και αυτό πρέπει να συνειδητοποιηθεί απόλυτα- η πολιτική πατρωνεία αρχίζει να ενδυναμώνεται στη χώρα μας από τη στιγμή που εδραιώνεται ο κοινοβουλευτισμός.

Αν ήμουν στη φυλακή!

Λαρισινά δοκίμια
Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Αν ήμουν στη φυλακή, το πρώτο πράγμα που θα έκανα είναι να βάλω τους δικούς μου περιορισμούς στον εαυτό μου, πιο αυστηρούς, κι απ΄ τους περιορισμούς της φυλακής.

Η φυλακή θέλει να ξυπνώ το πρωί στις 7, εγώ θα ξυπνώ στις 6. Η φυλακή θέλει να μην προσεύχομαι το πρωί, εγώ θα βάλω ώρα προσευχής τις 6 με 7.

Η φυλακή θέλει να μην ασκούμαι, εγώ θα βάλω ώρα άσκησης σωματικής τις 7 με 7 και 30΄. Η φυλακή θέλει να μην ξέρω πόσο τρώω, εγώ θα σημειώνω ακριβώς τί τρώω και πόσο.

Πόσοι από αυτούς που θέλουν να χάσουν βάρος γιατί είναι παχύσαρκοι ή υπέρβαροι, δεν ξέρουν πόσο τρώνε;

Οι λογιστικές αλχημείες περί «τζαμπατζήδων»…

ΟΛΟΙ αυτοί, με πρώτο το ανδρείκελο της κυβέρνησης, τον Χατζηδάκη, που χρεώνουν τα «ελλείμματα των συγκοινωνιών» στους «τζαμπατζήδες» ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ συνειδητά, τοποθετούν, με λογιστική κουτοπονηριά, το ζήτημα ανάποδα.

Το τοποθετούν στην εξής λογιστική λογική: «1.000.000 τζαμπατζήδες την ημέρα δημιουργούν έλλειμμα 1.200.000 ευρώ την ημέρα».

Αιχμαλωτίζουν, δηλαδή, το πρόβλημα στα στενά και άκρως παραπλανητικά πλαίσια της λογιστικής, για να συγκαλύψουν και αφανίσουν το πραγματικό οικονομικό και πελώριο ΠΟΛΙΤΙΚΟ ζήτημα.