Καλά και κακά

Δεν είναι κακές οἱ τροφὲς ἀλλὰ ἡ γαστριμαργία· οὔτε τὰ χρήματα ἀλλὰ ἡ φιλαργυρία· οὔτε ἡ ὁμιλία ἀλλὰ ἡ φλυαρία· οὔτε τὰ εὐχάριστα τοῦ κόσμου ἀλλὰ ἡ ὑπερβολή· οὔτε ἡ ἀγάπη γιὰ τοὺς δικούς μας παρὰ μόνο ὅταν γίνεται ἀφορμὴ νὰ μὴν εὐγνωμονοῦμε τὸν Θεό· οὔτε τὰ ροῦχα ὅταν τὰ ἔχουμε γιὰ νὰ σκεπαζόμαστε καὶ νὰ φυλαγόμαστε ἀπὸ τὸ κρῦο καὶ τὸν καύσωνα, ἀλλὰ τὰ περιττὰ καὶ τὰ πολυτελῆ· οὔτε τὰ σπίτια ὅταν τὰ ἔχουμε γιὰ νὰ φυλαγόμαστε ἀπ᾽ αὐτὰ ποὺ μόλις εἶπα καὶ ἀκόμη ἀπὸ τοὺς ἐχθρούς, θηρία καὶ ἀνθρώπους, ἀλλὰ τὰ διόροφα καὶ τριόροφα, τὰ μεγάλα καὶ πολυδάπανα· οὔτε ἡ ἰδιοκτησία ἀλλὰ ὅ,τι δὲν ἀνήκει στὰ ἀπολύτως ἀπαραίτητα.

Το τέλος της ψευδαίσθησης

Πόσο καιρό θυμάστε να σας λένε ότι το κλίμα αλλάζει και θα ψηθούμε και θα ανέβει η στάθμη της θάλασσας, και θα εξαφανιστούν οι πάγοι και οι χειμώνες;

Επάγγελμα τεχνοκράτης

Αν μετρήσεις τα διδακτορικά, τις καθηγητικές έδρες, τα κολέγια, τις δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, τα βιβλία και τις βαρύγδουπες έρευνες με τα δυσνόητα κείμενα που συνοδεύουν την πολιτική ελίτ της αποικίας του χρέους, που αποκαλείται (για την ώρα) Ελλάς, θα πάθεις τραμπάκουλο, φίλε ψηφοφόρε. Για να μη σου (ξανα)πούμε και το άλλο: ότι ένας από τους ηγεμονεύσαντες, ο υιός Ανδρέα και εγγονός Γεωργίου, ο ΓΑΠ με το όνομα και τη χάρη, είχε ανακηρυχθεί «εις εκ των 100 σημαντικοτέρων στοχαστών του πλανήτη»! Με τόση γνώση, περίσκεψη και αναγνωρισμένα πτυχία από τα πιο κυριλέ και ξακουστά πανεπιστήμια της υδρογείου, θα έπρεπε να δανείζουμε την Ελβετία και να έρχονται κάθε τόσο οι επιτελείς Αμερικανών, Κινέζων και Ρώσων για να λάβουν τα... φώτα μας. Θα έπρεπε να αξιοποιηθούν τα ελληνικά ή ελληνόφωνα ταλέντα για να ξεπεράσει η παγκόσμια κοινότητα τα οικονομικά προβλήματα που την ταλανίζουν. Αντ’ αυτών, οι εκλεγμένοι διδάκτορες και φοροεισπράκτορες της τρόικας έχουν αλλάξει σε εμάς τα φώτα εφαρμόζοντας πολιτικές που θα απέφευγε και ο πλέον σκιτζής μικροπωλητής που χρωστάει της Μιχαλούς.

Το (αναμενόμενο) δώρο του Κασιδιάρη στον Βενιζέλο

Μάνος Χωριανόπουλος

Η ευγενική χορηγία του Ηλία Κασιδιάρη στον Ευάγγελο Βενιζέλο και το ερώτημα που πρέπει να θέτει στον εαυτό του, όποιος ψήφισε το κόμμα της Χρυσής Αυγής

Όποιος θυμάται τι κατέθεσε την Πέμπτη ο Ευάγγελος Βενιζέλος στην Προανακριτική για τον Διώτη και τον Παπακωνσταντίνου, να σηκώσει το χέρι του. Κανείς;

Ας ρωτήσω κάτι πιο εύκολο. Τι πρόβλημα υπάρχει στην Προανακριτική και ποιο κακό παιδί αποβλήθηκε;

Η τιμωρία του ανέραστου

Ένα παιδικό παιχνίδι στα χρόνια της πείνας στο χωριό

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Στο χωριό μάθαινες από παιδί πως πρέπει να έχεις ήθος και να αγαπάς τους άλλους, για να σε σέβονται και να σε εκτιμούν και για να είσαι άξιο μέλος της κοινότητας. Αλλιώς η κοινότητα σε απέβαλε ως ανάξιο μέλος της.

Σ' αυτούς που συμπεριφέρονταν χωρίς ήθος και χωρίς αγάπη η τιμωρία ήταν η βίαιη, δημόσια απογύμνωση, σαν παιχνίδι.

Ορμούσαν τα παιδιά όλα μαζί επάνω στον τιμωρημένο και γελώντας του έβγαζαν το παντελόνι, για να τον κάνουν να αισθανθεί τη ντροπή που δεν έχει αγάπη για τους άλλους.

Ανεξόφλητος

Όσο κι αν θέλεις να βρεις μία στάλα ελπίδας μέσα στον σωρό με τα σκατά που έχουμε πέσει, ξέρεις ότι είναι ανώφελο. Στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων οι ζωές και οι θάνατοί μας. Δεν αφορούν κανέναν. Ο Ζορμπάς εκτελέστηκε και το κηδειόχαρτό του καρφώθηκε στις κολώνες της ΔΕΗ. Στεκόμαστε σαν χαμένοι μπροστά στην ανακοίνωση θανάτου και κάθε μέρα βλέπουμε ότι η κηδεία αλλάζει ημερομηνίες. Κάθε μέρα και μία καινούργια.

Έχουμε ξεχάσει τα ονόματα των φίλων. Έχουν όλα εκτοπιστεί από ονόματα υπουργών, πρωθυπουργών, βουλευτών και άλλων αλητήριων. Μάθαμε ευρωπαϊκές γλώσσες τόσο γρήγορα μέσα από τα ονόματα βαρβάρων που σουλατσάρουν με παχιά γράμματα σε τίτλους ειδήσεων. Μπλέκεται η γλώσσα μας από το συνονθύλευμα συμφώνων στις λέξεις τους και εμείς εκεί να επιμένουμε να τα προφέρουμε σαν να κουβαλάμε μέσα στο στόμα μας χαλίκια.