Κάρφωμα και ξεκάρφωμα

Ένας μεγάλος ζωγράφος που λεγόταν Γουλιέλμος Άχτερμαν είχε φτιάξει μια αριστουργηματική εικόνα της Αποκαθήλωσης. Σε αυτήν έχει ζωγραφίσει διάφορους ανθρώπους, να προσπαθούν να κατεβάσουν το σώμα του Χριστού από το σταυρό, όπως το έχουμε και στην εκκλησία την Μεγάλη Παρασκευή. Τότε βγάζουμε τα καρφιά και κατεβάζουμε το σώμα του Χριστού από το Σταυρό. Εκεί λοιπόν, στην εικόνα αυτή πάει ένας άνθρωπος, την κοιτάζει και λέει:

- Παιδάκι μου, εδώ δεν είσαι συ;
- Ήταν ένα πρόσωπο φτυστό με την φάτσα του ζωγράφου.
- Ναι εγώ είμαι.
- Και πώς τον έβαλες τον εαυτό σου εκεί;
Λέει ο Άχτερμαν:
- Να σου πω.. Μέχρι τώρα και εγώ κάρφωνα καρφιά του Χριστού. Με τις πράξεις μου. Κάθε πράξη για ένα μεγάλο διάστημα της ζωής μου, ήταν και ένα καρφί στην καρδιά του Χριστού! Αλλά κάποια στιγμή το συναισθάνθηκα και είπα:
- Τέρμα! Πρέπει να αρχίσω να βγάζω κανένα καρφί από τα χέρια και τα πόδια του Χριστού! Τουλάχιστον από εκείνα που του έβαλα εγώ. Το προσπαθώ. Και θα το προσπαθώ.

Αδιόρθωτος έμεινε Ιούδας ο δούλος και δόλιος

Ravenna, Sant'Apollinare Nuovo

Το μυστήριο του Ευχελαίου

Το Ευχέλαιο ή Άγιο Έλαιο είναι το τελευταίο μυστήριο και είναι και αυτό θεοσύστατο, για το οποίο υπάρχει στην Αγία Γραφή σαφής παραγγελία του αγίου αποστόλου Ιακώβου του Αδελφοθέου να γίνεται. Υπάρχουν και στην Ιερή Παράδοση μαρτυρίες, ότι ανέκαθεν γινόταν ως μυστήριο της Εκκλησίας. Η παραγγελία και σύσταση του Αδελφοθέου είναι αυτή: “ἀσθενεῖ τις ἐν ὑμῖν; προσκαλεσάσθω τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας, καὶ προσευξάσθωσαν ἐπ’ αὐτὸν ἀλείψαντες αὐτὸν ἐλαίῳ ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου· καὶ ἡ εὐχὴ τῆς πίστεως σώσει τὸν κάμνοντα (τον άρρωστο δηλαδή), καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ Κύριος· κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς, ἀφεθήσεται αὐτῷ.” (Ιακ. ε’ 14-15). Από την Ιερή Παράδοση έχουμε μαρτυρίες του Ωριγένη και του αγίου Χρυσοστόμου, οι οποίοι αναφέρουν, ότι το μυστήριο αυτό γινόταν και η χρίση με άγιο έλαιο των ασθενών μάλιστα λάμβανε χώρα συνδυασμένη με μετάνοια και εξομολόγηση.

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων και ο έλεγχος των media

Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (Council of Foreign Relations γνωστό ως CFR), αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους οργανισμούς της παγκόσμιας ελίτ που πιέζει και διαμορφώνει τις καταστάσεις για την εγκαθίδρυση της Νέας Παγκόσμιας Τάξης. Παρακάτω είναι ένα βίντεο (χωρίς ελληνικούς υπότιτλους) για την προέλευση του CFR, και για τα απολύτως ελεγχόμενα media στις ΗΠΑ

Από το: The Vigilant Citizen

Η αμαρτωλός...

Δοξαστικό των Αίνων Μ.Τετάρτης. Ήχος β'

Η σφραγίδα του Πατέρα ...(το πάσχα των παιδιών)

Να χουμε αναμνήσεις και βιώματα κοντά στον Χριστό …το δυνατότερο όπλο για σένα και το παιδί σου …μόνο έτσι δεν θα φύγει από την εκκλησία… Και αυτό θα το καταφέρεις μόνο αν του προσφέρεις βιώματα μέσα στον ναό … Ο στάρετς Ζωσιμάς του Dοstοyevsky στους Αδελφούς Καραμαζώφ λέει: «εκείνος που μπορεί να έχει αναμνήσεις Χριστού από την παιδική του ηλικία είναι σωσμένος για όλη του τη ζωή». Το σπουδαίο είναι ότι κάνει αυτή την μνημειώδη παρατήρηση ύστερα από τη γλυκιά θύμηση της μητέρας του ,όταν τον έπαιρνε μαζί της στη Θεία Λειτουργία των Προηγιασμένων. Θυμάται την ομορφιά της Ακολουθίας, τη μοναδική μελωδία του κατανυκτικού «κατευθυνθήτω η προσευχή μου ως θυμίαμα ενώπιόν σου…». Τις γριούλες που έκαναν μετάνοιες , τον κόσμο όλο δακρυσμένο να παρακαλά τον Χριστό ,το λιβάνι που ανέβαινε ψηλά, τις ηλιαχτίδες που έμπαιναν απ τα χρωματιστά τζάμια της εκκλησιάς , την μάνα του που τον κρατούσε αγκαλιά πηγαίνοντάς τον να κοινωνήσει …

Ο κύριος καθηγητής Κάπρος

Προχτές, στην Αίγλη, κ. Κάπρος έκανε μία παρουσίαση από την οποία "βγήκαν" και μοιράστηκαν "συμπεράσματα" . Η παρουσίαση του κ. Περιστέρη, τέντωσε λιγάκι ένα "συμπέρασμα" του κ. Κάπρου και είπε τα δικά του, και για αυτήν μοιράστηκε Δελτίο Τύπου. Σε αυτή την ανάρτηση θα σχολιάσω την παρουσίαση του κ. Κάπρου.

Η Μεγάλη Τετάρτη

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Τη Μεγάλη Τετάρτη γιορτάζουμε την ανάμνηση του πολύτιμου μύρου με το οποίο μια πόρνη γυναίκα άλειψε τον Ιησού. Τί συμβολίζει η πράξη αυτή της πόρνης, ώστε η Εκκλησία μας τελεί τη μνήμη της τη μια από τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδος; Είναι φανερό ότι η Εκκλησία μας χρησιμοποιεί την εν λόγω πράξη σαν μια παραβολή για να δείξει πόσο πολύτιμη για μας πρέπει να είναι η αγάπη για τον Ιησού. Η αγάπη μας για τον Ιησού είναι η πρωταρχική αγάπη, αυτή που υπερέχει από όλες τις άλλες αγάπες μας.

Το φυτό βαμβακιά, όταν ξεραίνεται φυλάει το λουλούδι που βρίσκεται στην κορυφή του. Θυσιάζει όλα τα άλλα και κρατάει μόνο αυτό, σε μια ύστατη προσπάθεια να το κρατήσει ζωντανό. Το ίδιο και στην πρωταρχική, την υπερέχουσα από όλες αγάπη για τον Ιησού. Οτιδήποτε προσκρούει σ΄ αυτήν θυσιάζεται ως ευτελέστερο. Έτσι, με τον τρόπο αυτό θα μπορούσαμε να μιμηθούμε στην αγάπη μας για τον Ιησού την πόρνη ή τη βαμβακιά, όταν την απειλεί η ξηρασία. Θα πουλούσαμε οτιδήποτε είχαμε για να αγοράσουμε το πιο πολύτιμο πράγμα που μπορούμε, για να το χαρίσουμε στον Ιησού.