Το σώμα και το πνεύμα

Του Μόσχου Λαγκουβάρδου

Πολλοί στο άκουσμα της λέξης «πνεύμα», δεν αντιλαμβάνονται τι χρειάζεται αυτό το πράγμα στη ζωή τους, εκτός απ΄ το να ξεχωρίζουν μερικοί δήθεν μορφωμένοι, οι λεγόμενοι «πνευματικοί», από τους άλλους. Όταν ακούνε ότι «το σώμα διώκει το πνεύμα» δεν γνωρίζουν πώς γίνεται αυτό και δεν τους ενδιαφέρει. Αν όμως γνώριζαν ότι το πνεύμα είναι «ειρήνη και δικαιοσύνη και πνευματική χαρά» θα είχαν διαφορετική άποψη για το πνεύμα και για το σώμα. Αν άκουγαν τα λόγια του Κυρίου ότι ο άνθρωπος δε ζει μόνο με ψωμί, αλλά και με κάθε λόγο εκπορευόμενο από το στόμα του Θεού και συνειδητοποιούσαν τι σημαίνουν, θα άλλαζαν γνώμη για το πνεύμα. Αν γνώριζαν ότι όταν διώκεται το πνεύμα, ο κόσμος γίνεται ζούγκλα, όπου επικρατεί ο νόμος του ισχυροτέρου.

Σε τούτα τα αγιασμένα χώματα μάθαμε να κάνουμε υπακοή στους αγίους και τους ήρωές μας

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-θεολόγος-Κιλκίς

Οι καμπάνες και τα σήμαντρα να μην χτυπούν, τα μεγάφωνα για να ακούν οι ενορίτες κλειστά. Μες στο ναό μόνο ο παπάς και ο ψάλτης. Η Θεία Κοινωνία εστία μετάδοσης της ασθένειας. Αστυνομία και συλλήψεις. Πρόστιμα και φυλάκιση. Όπως τα παραθέτω νομίζεις ότι διαβάζεις εικόνες από την εποχή της Τουρκοκρατίας ή της κομμουνιστικής Σοβιετίας και τις διώξεις του Χριστιανισμού.

Αντίσταση καμμία. «Τώρα να υπακούσουμε στο κράτος και μετά …χαρές και πανηγύρια». Μάλιστα. Βγαίνει ο Ναυπάκτου ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και ο Πέτσας ως εκπρόσωπος της Ιεραρχίας. Ούτε ένα όχι δεν ακούστηκε. Παραπέμπουν στους Πατέρες -οι οποίοι τους διαψεύδουν και τους ελέγχουν- ψάχνουν εναγωνίως κείμενα υποστηρικτικά του προσκυνήματος στους εφήμερους άρχοντες.