Η οσία Κασσιανή και οι τρεις διαστρεβλώσεις.

Τη βραδιά της Μεγ. Τρίτης, τρεις είναι οι σχετικές διαστρεβλώσεις.

Η μία: Το πρόσωπο της Κασσιανής. Είναι γνωστό, πως το βράδυ της Μεγ. Τρίτης ψάλλεται το τροπάριο της Κασσιανής. Είναι το περίφημο δοξαστικό των Αποστίχων «Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή την σην αισθομένη θεότητα, μυροφόρου αναλαβούσα τάξιν, οδυρομένη, μύρα σοι προ του ενταφιασμού κομίζει…»( Κύριε, η γυναίκα που έπεσε σε πολλές αμαρτίες, επειδή κατάλαβε ότι είσαι Θεός, αναλαμβάνει έργο μυροφόρας και με θρήνους σου φέρνει μύρα για να σε αλείψει πριν ακόμα ενταφιασθείς..). Πρόκειται για ποιητικό αριστούργημα.

Επιπόλαιοι και ανιστόρητοι άνθρωποι λένε και γράφουν, πως η Κασσιανή ήταν αμαρτωλή και διεφθαρμένη γυναίκα, και μιλώντας η Κασσιανή για την πόρνη γυναίκα του Ευαγγελίου βρίσκει ευκαιρία να μιλήσει για τον εαυτό της. Λάθος. Η Κασσιανή ή Κασσία ή Εικασία είναι μία οσία μοναχή του Βυζαντίου, προικισμένη με καταπληκτικό ποιητικό ταλέντο. Αντί για τη βασιλική αλουργίδα προτίμησε το ταπεινό σχήμα της μοναχής και έγραψε πολλούς ύμνους. Και ο ωραιότερος ύμνος της είναι ο αποψινός, γνωστός σαν «τροπάριο της Κασσιανής».

«Εις τί η απώλεια αύτη;» (Μεγάλη Τετάρτη)

Η Μεγάλη Τετάρτη είναι αφιερωμένη σε δύο εκ διαμέτρου αντίθετες φυσιογνωμίες, δύο ψυχικές καταστάσεις, δύο πράξεις: μία γυναίκα έρχεται να αλείψει την κεφαλή του Ιησού με πανάκριβα μύρα κι ένας μαθητής, ο Ιούδας, προδίδει τον Διδάσκαλο. Αυτές οι δύο πράξεις δεν είναι ασύνδετες μεταξύ τους, γιατί ο ίδιος μαθητής διαμαρτύρεται γι’ αυτή την ολοφάνερη σπατάλη.

Το γεγονός μάς το διηγείται το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (26: 6-16): «Του Ιησού γε­νομένου εν Βηθανία, εν τη οικία Σίμωνος του λεπρού, προσήλθεν αυτώ γυνή αλάβαστρον μύρου έχουσα βαρυτίμου και κατέχεεν επί την κεφαλήν αυτού ανακειμένου…». Οι μαθητές αγανάκτησαν. Γιατί τόση σπατάλη; Αυτό μπορούσε να πωληθεί και να δοθούν τα χρήματα στους φτωχούς. Ο Ιησούς απαντά επαινώντας την πράξη της γυναίκας: «Τους πτωχούς πάντοτε έχετε μεθ’ εαυτών, εμέ δε ου πάντοτε έχετε». Κι αν άλειψε το μύρο στο σώμα μου, το έκανε ως προτύπωση του ενταφιασμού μου. Τότε ο Ιούδας έφυγε για να συναντήσει τους ιερείς. «Τί μοι θέλετε δούναι, καγώ υμίν παραδώσω αυτόν;» Συμφώνησαν στα τριάντα αργύρια.

Ποια άσματα μέλψω τη ση εξόδω οικτίρμον

Πρωτοπρ. Γεωργίου Δ. Μεταλληνού, Καθηγητού Πανεπιστημίου

Η Μεγάλη Εβδομάδα ανακεφαλαιώνει όλη την ανθρώπινη ιστορία. τη δημιουργία, την πτώση, την εν Χριστώ ανάπλαση και αναδημιουργία. Ο Χριστός, ο σταυρωμένος και αναστάς Κύριος της Εκκλησίας και της ιστορίας, προβάλλεται μέσα από τις ιερές ακολουθίες ως Αυτός, που δίνει λύση στη διαχρονική τραγωδία του ανθρώπου και νοηματοδοτεί την Ιστορία. Υπάρχει δε συνοχή και συνέχεια στα αναγινωσκόμενα, αδόμενα και τελούμενα στη Λατρεία, που αποδυναμώνεται όμως με την αποσπασματικότητα της μετοχής, σ’ αντίθεση με τη μοναστική λειτουργική πράξη. Η καταφυγή των φιλακόλουθων στα μοναστήρια αυτές τις μέρες, και μάλιστα τα αγιορείτικα, αυτό το νόημα έχει: τη δυνατότητα βιώσεως όλου του φάσματος της προσφερόμενης από τη λατρεία ανακεφαλαίωσης της σωτηρίας ανθρώπου και κόσμου.

Ο τουρκολάγνος Θεόδωρος Πάγκαλος... - Τον "αποκήρυξε" και η γυναίκα του!

Και ... τουρκολάγνος μας προέκυψε ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος, ο οποίος από την Κωνσταντινούπολη, όπως μας ενημερώνει η Χουριέτ, αναλύθηκε σε ύμνους για την Τουρκία και σε ύβρεις κατά της Ελλάδας. Είπε ότι οι Έλληνες είναι τεμπέληδες και χαραμοφάηδες και οι Τούρκοι εργατικοί και έθνος με εμπιιστοσύνη στον εαυτό του!

Αυτό σε συνέχεια της δήλωσής του ότι τα στελέχη των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι αντιπαραγωγικοί. Προφανώς στεναχωριέται κάθε φορά που οι Έλληνες πιλότοι "ρίχνουν ξύλο" στους ... "παραγωγικούς" Τούρκους ομολόγους τους!

O Πάγκαλος μιλώντας στην εφημερίδα τόνισε, "οικονομικά και πολιτικά βλέπω την Τουρκία ισχυρή. Οι άνθρωποι έχουν επιτυχίες γι'αυτό είναι χαρούμενοι και έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους. Όταν οι Τούρκοι δούλευαν εμείς τεμπελιάζαμε. Τώρα ζούμε τα αποτελέσματα αυτού". Γι' αυτο και η τουρκική εφημερίδα έχει τίτλο " ο τζίτζικας και ο μέρμηγκας!"

Σκόρπα το Μύρο σου, Γυναίκα!

Mεγάλη Τρίτη και σκέφτομαι πώς ή μεγάλη μέρα της Γυναίκας, ειν' αυτή. Γιατί - για συλλογίσου - δίνει στον άοσμο κόσμο ή Γυναίκα, μυρωδιά. Από αυτήν, εύωδιάζεται ή οικουμένη! Μα πρόσεξε, την ευωδιά τη δίνει, τη σκορπά, εκείνη πού είναι στο Χριστό κοντά! Μας έμαθε ό κόσμος εμπόριο να κάνουμε σωστό. Δώσε μου τόσα, στη ζυγαριά, θα μπεί αυτό πού μούδωοες, να ξέρω πόσα θα σου δώσω εγώ.Καί μέσα στη συναλλαγή, νάτη ή Γυναίκα πού αρνήθηκε αυτό το άλισβερίσι. Γι' αυτήν μιλώ πού άλειψε με μύρο τα πόδια του Χριστού.Πανάκριβο το μύρο, τ' αγόρασε με στέρηση, με το αίμα της καρδιάς της το αγόρασε, για να το δώσει σε Εκείνον. Όλοι μιλούν για τη στιγμή πού το περίχυσε στα πόδια του Χριστού. για την αθέατη πλευρά, πώς έγινε και το αγόρασε το μύρο, δε το μαθαίνουμε. Καί συλλογιέμαι πώς: "Αν μια γυναίκα σαν έμενα, σαν εσένα, μια συνηθισμένη γυναίκα δηλαδή, ήθελε να κάνει δώρο ακριβό, σε πρόσωπο ακριβό κι αγαπημένο τί θα έκανε; Τό πρώτο, θα πήγαινε στα μαγαζιά, θα κοίταζε στίς όμορφες βιτρίνες, θά βλεπε τις τιμές, θα συλλογιόταν τα λεφτά που χει στο πορτοφόλι της.

Και μετά την αναδιάρθρωση, τι;

Στο μυαλό μου, δεν έχουν σημασία τα τεχνικά της αναδιάρθρωσης, αυτά θα τα …μάθουμε. Ούτε έχει σημασία «ποιος φταίει», αν και έχω σαφή άποψη για αυτό.