Στὴν ἐκκλησία συντηρεῖται ἡ χαρὰ ὅσων χαίρονται

Στὴν ἐκκλησία συντηρεῖται ἡ χαρὰ ὅσων χαίρονται· στὴν ἐκκλησία βρίσκεται ἡ εὐθυμία τῶν πικραμένων, ἡ εὐφροσύνη τῶν λυπημένων, ἡ ἀναψυχὴ τῶν βασανισμένων, ἡ ἀνάπαυση τῶν κουρασμένων. Γιατί ὁ Χριστὸς λέει: «Ἐλᾶτε σ᾿ ἐμένα ὅλοι ὅσοι εἶστε κουρασμένοι καὶ φορτωμένοι μὲ προβλήματα, κι ἐγὼ θὰ σᾶς ἀναπαύσω» (Ματθ. 11:28). Τί πιὸ ποθητὸ ἀπ᾿ αὐτὴ τὴ φωνή; Τί πιὸ γλυκὸ ἀπὸ τούτη τὴν πρόσκληση; Σὲ συμπόσιο σὲ καλεῖ ὁ Κύριος, ὅταν σὲ προσκαλεῖ στὴν ἐκκλησία· σὲ ἀνάπαυση ἀπὸ τοὺς κόπους σὲ παρακινεὶ· σὲ ἀνακούφιση ἀπὸ τὶς ὀδύνες σὲ μεταφέρει. Γιατὶ σὲ ξαλαφρώνει ἀπὸ τὸ βάρος τῶν ἁμαρτημάτων. Μὲ τὴν πνευματικὴ ἀπόλαυση θεραπεύει τὴ στενοχώρια καὶ μὲ τὴ χαρὰ τὴ λύπη.

Η αγάπη διώχνει το φόβο

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Όταν πλησιάζει ο χειμώνας ξέρουμε ότι πρέπει να βάλουμε στο ψυγείο του αυτοκινήτου μας αντιψυκτικό για να μην σπάσει με την παγωνιά. Άραγε ξέρουμε ότι πρέπει να μην αφήνουμε την αγάπη μας για το Θεό να ψυχραίνεται, για να μη φύγει η χάρη Του απ΄ την καρδιά μας και νιώθουμε διαρκώς ανήσυχοι και φοβισμένοι, γεμάτοι άγχος και θλίψη που μας κατατρώει μέσα μας;

Ξέρουμε όλα όσα πρέπει να ξέρει κανείς για το αυτοκίνητό του ή για τη δουλειά του, κι αν δεν ξέρουμε ενδιαφερόμαστε να μάθουμε. Άραγε ενδιαφερόμαστε το ίδιο να μάθουμε για τη σχέση μας με το Θεό ή δεν θέλουμε καν να ακούμε να μιλάνε γι΄Αυτόν;

Όμως τώρα κάτι συνέβη και η παλιά μας βεβαιότητα που μας έκανε να εφησυχάζουμε χάθηκε. Τώρα μας ενδιαφέρει ο εαυτός μας τουλάχιστον όσο και το αυτοκίνητό μας ή η δουλειά μας; Μας ενδιαφέρει να μάθουμε πού οφείλεται αυτή η διαρκής ανησυχία; Θέλουμε να μάθουμε γιατί γίναμε τόσο ανικανοποίητοι σε όλα; Δεν έχουμε διάθεση σχεδόν για τίποτε.