Μούγκα, στρούγκα, πούγκα

Οπως δείχνουν τα πράγματα (διότι ποτέ δεν ξέρεις) υπερκαταιγίδα δεν έρχεται. Δεν θα ρίχνει ο ουρανός χιόνια, χαλάζια και πολικές αρκούδες με μισοφαγωμένους μπακαλιάρους στα στόματά τους. Οι ιστοσελίδες που έγραφαν ότι θα έχει η Αθήνα τη μοίρα της Ατλαντίδος θα βρουν κάτι άλλο να ασχοληθούν. Κάνα ούφο, κάνα ξωτικό, κάνα σκανδαλάκι στην τηλεόραση. Ζωή να 'χουμε, οι σάχλες ποτέ δεν μας έλειψαν. Ούτε βατράχια θα βρέξει - μαζί με φλογισμένα ελληνικά ομόλογα. Το χαρτί υγείας δεν θα λείψει ούτε από τον μπουμπούκο ούτε από την κυρία Βούλτεψη. Δεν θα υπάρξει bankrun, δηλαδή σκάσιμο τραπεζικού κανονιού. Ούτε θα χρεοκοπήσουμε μονομιάς. Αυτό ξέρει πώς να το καταφέρνει η υπερδομή χωρίς να καρφώνεται. Λίγο λίγο.

Ο Παναγιώτης της Μαγαδασκάρης

Γράφει ο Κώστας Παναγόπουλος

Κρατώ στα χέρια μου ένα μικρό βιβλιαράκι, το «Εορτολόγιο 2015» της Ιεράς Μητροπόλεως Μαγαδασκάρης. Φέτος το Εορτολόγιο φιλοξενεί μικρές ιστορίες από την εμπείρια της Ορθοδόξου Ιεραποστολής σε αυτήν την αχανή «όγδοη ήπειρο».

Ο Παναγιώτης της Μαγαδασκάρης είναι ο πρωταγωνιστής μίας εκ των μικρών ιστοριών του Εορτολογίου. Ο Παναγιώτης, ένας ντόπιος νεαρός, ασπάστηκε την Ορθοδοξία και σύντομα μπήκε με ζήλο στην ζωή της ορθοδόξου κοινότητος - ήταν μάλιστα και μέλος της εκκλησιαστικής χορωδίας. Συνέβη, όμως, το εξής: ξαφνικά ο Παναγιώτης σταμάτησε να έρχεται στην εκκλησία και τα μέλη της ιεραποστολής δεν τον είχαν δει για περισσότερο από έναν χρόνο.