Να πως θα πάμε στο 2009

Επειδή ο Θεός δεν είναι σερβιτόρος, για να παραγγείλουμε «μια σωτηρία» και να μας τη φέρει ζεστή, θα βολευτούμε με τεχνολογία.

Η Αποκάλυψη (με το άλφα κεφαλαίο) θα γίνει σε καιρό που δεν την περιμένουμε. Θα υπάρξουν τα σημεία των καιρών αλλά δεν θα τα καταλάβει το είδος μας - επειδή ο άνθρωπος συνηθίζει να είναι ηλίθιος όταν πρέπει να συμπεριφέρεται έξυπνα. Άσε που βλέπει τηλεόραση όταν πρέπει να κοιτάζει προσεκτικά γύρω του και δίπλα του. Επίσης, αν περιμένουμε να δούμε χαΐρι και προκοπή από τους... θεσμούς, θα μοιάσουμε με τους οπαδούς της Εθνικής Αγγλίας που ήλπισαν να σηκώσουν την κούπα στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Βραζιλίας. Η Αγγλία αποκλείστηκε από το Μουντιάλ και η λειτουργία των θεσμών στην Ελλάδα είναι σπανιότερο φαινόμενο από τις εμφανίσεις του τέρατος του Λοχ Νες και τις φωτογραφήσεις του. Άρα, το μόνο που απομένει για να γυρίσει ο τροχός και να χορτάσει ο φτωχός είναι μια εφεύρεση, μια πατέντα, μια αποκάλυψη (με το άλφα μικρό) γήινης και όχι ουράνιας προέλευσης.

Πρωτογενές πλιάτσικο..

Κατά τον ίδιο απλοϊκό τρόπο που στην φωτογραφία η οδός Πρωτογένους έγινε "πρωτογενούς πλεονάσματος",
..με τον ίδιο ακριβώς τρόπο και η κυβερνητική προπαγάνδα εμφανίζει σαν υπαρκτό αυτό το ίδιο το πλεόνασμα!

Πράγμα με το οποίο καθόλου δεν συμφωνεί η τρόϊκα, με αποτέλεσμα ένα απ' τα "προαπαιτούμενα" για την εκταμίευση της επόμενης δόσης να είναι και η απόδειξη της υπάρξης από το υπουργείο των Οικονομικών του πλεονάσματος αυτού!

Αυτό όμως δεν εμποδίζει καθόλου την κυβερνητική μπουρδολογία επί του θέματος, και την προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης από την πολύ σοβαρή επικαιρότητα,
..που για αυτό το καλοκαίρι το κυρίαρχο θέμα της θα είναι το ξεπούλημα των πάντων!

Είναι τα δικαιώματα πηγή δυστυχίας;

Μόσχου Λαγκουβάρδου

Οι Αμερικανοί βομβάρδισαν τους Γιουγκοσλάβους για να προστατέψουν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Οι ίδιοι, βομβάρδισαν τους Ιρακινούς για τα δημοκρατικά τους δικαιώματα. Είναι τα δικαιώματα πηγή δυστυχίας; Είναι προτιμότερο να είσαι σαν ένας σκύλος ψόφιος; Κανένας δεν κλοτσάει ένα σκύλο ψόφιο.

«Ωραίο αν συμβεί, ωραίο κι αν δεν συμβεί». Δεν τηρούμε, δυστυχώς αυτή τη στάση στις επιθυμίες μας και στις προσδοκίες μας και γινόμαστε δυστυχισμένοι. Το Γιωργή, ένας φτωχός γέρος, είχε μείνει μόνος, δίχως συγγενείς, δίχως δικούς του ανθρώπους. Όλα του τα χρόνια τα ’ζησε στα ξένα, στήην Αργεντινή. Γύρισε στην πατρίδα του γέρος. Ήταν πολύ φτωχός και πολύ δυστυχισμένος. Είχε ένα γιό, αξιωματικό του Αμερικανικού ναυτικού. Χρόνια τον περίμενε να ’ρθει στο νησί, στην Κάλυμνο, να τον ιδεί. Κάθε Πάσχα και κάθε Χριστούγεννα το Γιωργή ετοιμαζόταν και περίμενε το γιο του. Μα ο γιός του δεν ήρθε ποτέ. Τα λόγια των γνωστών, που ρωτούσαν το πλήγωναν, το δύστυχο, το Γιωργή.