Ύψωμα Ελλάδα

Πάλι θα χάσουμε. Το προαίσθημα της ήττας είναι το πρώτο που έρχεται πριν η ίδια η ήττα μπει θριαμβεύτρια στην αλωμένη πόλη. Δεν έχει σημασία που δεν κουβαλήσαμε όπλο και δεν ακούσαμε ήχο σφαίρας να περνάει δίπλα από το κεφάλι μας, εμείς πολεμήσαμε.

Δεν έχει καμία σημασία που δεν θα γραφούν ένδοξες ιστορίες για μας τους Έλληνες της πρώτης και δεύτερης 10ετίας του 21ου αιώνα. Δεν έχει σημασία που δεν έχουμε εμφανή ίχνη καταπόνησης στο κορμί μας, ούτε που δεν τραγουδούμε θούριους όλοι μαζί πριν την κάθε μάχη, εμείς πολεμήσαμε.

Ο ιστορικός του μέλλοντος θα μας προσπεράσει γράφοντας απλά σε μια παράγραφο τα ποσοστά ανεργίας της χρονικής περιόδου, τα νούμερα του πληθωρισμού και ίσως τους αριθμούς των τυχαίων θυμάτων. Θα μάς περάσει στα γρήγορα για να πάει παρακάτω, αλλά εμείς πολεμήσαμε.

Το νόημα της ύπαρξης

του Μόσχου.Λαγκουβάρδου

Με προβληματίζει που δεν γράφω για την οικονομική κατάσταση κι ασχολούμαι πάλι με τα αγαπημένα μου θέματα, που αφορούν το πνεύμα και το νόημα της ζωής ειδικότερα. Αλλά αυτό γινόταν πάντοτε. Ποτέ δεν λείπουν οι άνθρωποι που θέλουν να ζουν, όπως εγώ, έξω από την επικαιρότητα. Και δεν είναι αυτοί κάποιοι διανοούμενοι, που ζουν στον κόσμο τους. Είναι συνηθισμένοι άνθρωποι σαν εμάς. Να σκεφτείς ότι στην Κίνα συνήθιζαν όποιος έλεγε ένα παραμύθι, να αρχίζει με αυτά τα λόγια: "Όποιος έχει δυνατό το πνεύμα του, δεν πεθαίνει ποτέ."

Πάντοτε με έθελγε το δυνατό πνεύμα. Στην αρχή νόμιζα ότι θα αποκτήσω δυνατό πνεύμα διαβάζοντας βιβλία. Έτσι διάβαζα όποιο βιβλίο βρισκόταν μπροστά μου. Το αποτέλεσμα του ότι δεν είχα πνευματικό οδηγό, ήταν να κάνω ένα μεγάλο κύκλο για να φτάσω εκεί από όπου ξεκίνησα, όχι χωρίς περιπέτειες, δράματα, πληγές. Ώσπου συνειδητοποίησα ότι δεν οδηγούν πουθενά τα διαβάσματα βιβλίων στην τύχη, οι θεωρίες, οι ιδέες και ο σκεπτικισμός ή μάλλον οδηγούν στο μηδενισμό, στο πουθενά.

Κύπρος, το μαρμαρένιο αλώνι του Γένους

Γράφει ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος, Κιλκίς

«Η Ελένη, συμμαθήτριά μου χρόνια, έγραφε πάντα στο επάγγελμα πατρός μία λέξη που ποτέ δεν καταλάβαινα: Αγνοούμενος…»

Τον Μάρτιο του 2007 είχε επισκεφτεί το Κιλκίς η Ελένη Φωκά, η ηρωίδα Κύπρια «Δασκάλα του Γένους», η οποία δίδασκε, από την εισβολή του 1974 ως το 1997, στα λίγα εγκλωβισμένα Ελληνόπουλα του Ριζοκάρπασου. Βρήκα τότε την ευκαιρία και της πήρα μια μικρή συνέντευξη, που δημοσιεύτηκε σε τοπική εφημερίδα του Κιλκίς.