Η θέση για την ΕΕ είναι στρατηγικής σημασίας (ποια είναι η αριστερή ιστορική παράδοση;)

Οι θέσεις που έχει ένα κόμμα για την ΕΕ και την Ευρωζώνη είναι στρατηγικής σημασίας. Δεν μπορείς να μιλάς στον όνομα της Αριστεράς και να είσαι υπέρ της ΕΕ και να αγωνίζεσαι για τη διάσωση της Ευρώπης των υπερεθνικών και να εξαπατάς μάλιστα, ότι μπορεί να «μετασχηματίσεις» το «λάκκο των λεόντων».

Μια συνοπτική αναδρομή στην αριστερή παράδοση είναι αναγκαία για να φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει καμία σχέση μαζί της και ότι βρίσκεται πολύ πίσω και από το παρδαλό αριστερό σχήμα της ΕΔΑ.

Οι μαρξιστές, βεβαίως, από την πρώτη στιγμή της συγκρότησης της ΕΟΚ είχαν αναλύσει διεξοδικά και προδιαγράψει αυτό το ζοφερό μέλλον για τους λαούς της Ευρώπης…

Ο χορός της αρκούδας στην Ελλάδα!

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Όλη η Ελλάδα μιλάει τη γλώσσα των εξουσιαστών της! Πολλοί διαφωνούν, βρίζουν, λένε κατάρες, αλλά μιλούν τη γλώσσα των εξουσιαστών.

Θυμάμαι το χορό της αρκούδας στο χωριό. Τίποτε δεν μου άρεσε. Ούτε ο σκοπός, ούτε το ζώο που άφριζε με το σιδερένιο χαλκά στη μύτη (δείγμα της δουλείας του ανθρώπου και του ζώου), ούτε πολύ περισσότερο ο λισβός* αρκουδιάρης.

Αυτός έπρεπε να τρέμει, όχι η αρκούδα! Αλλά δε φοβάται όσο η αρκούδα χορεύει στο σκοπό που της παίζουν.

Ηλίθιοι υπάρχουν! Πολλοί ηλίθιοι, και πολύ ηλίθιοι.

energypress.gr

Όλες οι "επιχειρηματικές προτάσεις" ενέχουν το στοιχείο της είσπραξης χρημάτων από πελάτες, με σκοπό το κέρδος. Αυτή είναι η "αγορά", ή, αν προτιμάτε, ο καπιταλισμός. Θες να ντυθείς, αγοράζεις ρούχα, κάποιος στα πουλάει, κερδίζει, εσύ είσαι ντυμένος, και αυτός που στα πουλάει επιχειρηματίας. Αν τώρα είναι πονηρός και σε πείσει με διαφήμιση ότι η τάδε μάρκα ρούχου ρίχνει και γκόμενες, τότε είσαι κορόϊδο αν πληρώνεις έξτρα, αλλά είπαμε...

Πειρασμοί (χαρακτηριστικό όσων προοδεύουν και η ωφέλεια τους).

Υπάρχουν δύο είδη πειρασμών. Είναι ο πειρασμός της αμαρτίας, που προέρχεται έξω από τον άνθρωπο και ο άνθρωπος τον δέχεται με την προαίρεσή του δίνοντας συγκατάθεση, και είναι και ο πειρασμός- παιδεία του Κυρίου, που είναι ελεγχόμενος και πάντα για την πρόοδο του κατά θεία υιοθεσία παιδιού του Θεού. Για την πρώτη περίπτωση, γράφει ο επίσκοπος Ιάκωβος στην επιστολή του: «Μηδείς πειραζόμενος ας λέγη ότι από του Θεού πειράζομαι διότι ο Θεός είναι απείραστος κακών και αυτός ουδένα πειράζει. Πειράζεται δε έκαστος υπό της ιδίας αυτού επιθυμίας, παρασυρόμενος και δελεαζόμενος. Έπειτα η επιθυμία αφού συλλάβη, γεννά την αμαρτίαν, η δε αμαρτία εκτελεσθείσα γεννά τον θάνατον» (α 13-15). Ενώ για την δεύτερη, γράφει: «Μακάριος ο άνθρωπος, όστις υπομένει πειρασμόν· διότι αφού δοκιμασθή, θέλει λάβει τον στέφανον της ζωής, τον οποίον υπεσχέθη ο Κύριος εις τους αγαπώντας αυτόν» (α 12).