Ολάκερη η δικαίωσή μας στέκεται στην αρχή

«...Αυτή η ομοθυμία των δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων, με την οποία αντίκρυσαν το φοβερό γεγονός του πολέμου, είναι θαρρώ το πιο σπουδαίο φαινόμενο στην ιστορία του έθνους μας ολόλκληρη.
Η Ελλάδα σύσσωμη, σύψυχη, στάθηκε μπροστά στο ανοιχτό βιβλίο της Μοίρας και υπαγορεύει το νέο κεφάλαιο της ιστορίας της (...)
Αυτό το θάμα δεν είναι η πρώτη φορά που γίνεται μέσα στην ιστορία της φυλής.
Δε θα ‘ναι και η στερνή.

Ρατσισμός κι αντιρατσισμός

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Ο προφήτης και βασιλιάς Δαβίδ λέει σε κάποιο ψαλμό του: «Με αυτούς που μισούσαν την ειρήνη ήμουν ειρηνικός». Ο ρατσισμός αγαπάει τους φίλους του και μισεί τους εχθρούς του. Κι ο αντιρατσισμός το ίδιο. Ο εθνικισμός επίσης αγαπάει τους φίλους του και μισεί τους εχθρούς του. Ο κουμμουνισμός το ίδιο. Όλοι αυτοί οι «ισμοί» δεν είναι παρά ιδεολογίες. Αυτοί που τις ακολουθούν είναι άνθρωποι των μονομερών απόψεων. Με τους ομοϊδεάτες τους τα πάνε καλά. Με τους αντιπάλους τους νιώθουν αμηχανία, αντιπάθεια ή και μίσος. Έτσι γίνεται όταν η συμπάθεια, η αλληλεγγύη, η ενότητα δεν είναι ζωή, αλλά ιδέες για τη ζωή. Η Ορθοδοξία είναι εμπειρική. Η πίστη δεν είναι ιδέα. Είναι η ίδια η ζωή!

Οι ιδεολογίες τα πάνε καλά με τους φίλους τους. Έχουν σχέδια ειρηνικά και συνάμα δεν τα πάνε καλά με τους αντιπάλους τους και τα σχέδιά τους γι΄ αυτούς είτε δεν υπάρχουν είτε δεν είναι ειρηνικά. Η ιδεολογία του καπιταλισμού π.χ. έχει ριζοσπαστικές ιδέες: θεωρεί ότι δεν υπάρχουν αντίπαλοι διότι όλοι δουλεύουν γι΄ αυτήν.

Μόνο αν μας χωρίσουν μπορούν να μας νικήσουν...

Κοιτάζω την χώρα μου, την άλλοτε περήφανη να έχει ξεπέσει και από αρχόντισσα τιμημένη και ξακουστή, σήμερα την βλέπω να ξεπέφτει σαν πόρνη και να κυλιέται στα βρωμερά σεντόνια του νεκροκρέβατού της, στο πορνείο της ζωής και στο απόκαμα της ιστορίας, όπου οι νταβάδες ορίζουν την αξία του καθενός και αποφασίζουν -κατά το πώς τους ίδιους συμφέρει- με ποιο βδέλυγμα θα κοιμηθεί η άλλοτε όμορφη κυρά, πόσες φορές θα φτύσει την ψυχή της για την βρωμιά που λούζεται η ίδια, για την ατιμία που περνάνε τα παιδιά της… ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα βρεθεί εκείνος που θά ‘χει το θάρρος να σταματήσει όλους όσους θέλουν επάνω της να βγάζουν τα την βρωμιά της ψυχής τους και τα ανείπωτα γούστα τους Και ξέρει πως όταν οι νταβατζήδες θελήσουν, θα την πετάξουν σε έναν ανθρώπινο βόθρο για να ζήσει ντροπιασμένη…