 |
| Σκίτσο ἀπό τήν πρώτη εἰκονογράφηση τοῦ παραμυθιοῦ «Τα καίνούρια ροῦχα του αὐτοκράτορα». Δημιουργός του, ὁ Δανός ζωγράφος Βίλχελμ Πέντερσεν (1820-1859). |
Σχεδόν ὅλοι κάπου, κάποτε, εἴχαμε ἀκούσει, διαβάσει ἤ παρακολουθήσει στή μικρή ἤ στή μεγάλη ὀθόνη κάποια ἀπό τίς δεκάδες ἐκδοχές, μεταφορές καί διασκευές ἀπό τό παραμύθι «Τά καινούρια ροῦχα τοῦ αὐτοκράτορα» πού ἔγραψε ὁ Δανός συγγραφέας Χάνς Κρίστιαν Ἄντερσεν*.
Πρωταγωνιστεῖ ἕνας ἐγωπαθής βασιλιάς, πού ἔφερε ἀσήκωτο τό βάρος ὅλων τῶν συμπτωμάτων τῆς ἐπιδημίας τοῦ ναρκισσισμοῦ πού πλήττει ἄτομα τά ὁποία διαθέτουν ὁποιαδήποτε μορφή ἰσχύος. Αὐτός ὁ κομψευόμενος ἡγεμών δέν ἀσχολεῖται μέ τόν λαό του. Ἴσως καί νά ἔχει ξεχάσει ὅτι ἔχει ἕνα βασίλειο νά κυβερνήσει καί πολίτες γιά νά φροντίσει. Μόνο τά ροῦχα τόν ἐνδιαφέρουν. Θέλει διαρκῶς κι ἄλλα σχέδια, κι ἄλλα μοντέλα κι ἄλλα ὑφάσματα. Κάποια στιγμή ἐμφανίζονται δύο ἀπατεῶνες. Συστήνονται ὡς ράφτες καί ἰσχυρίζονται ὅτι θά τοῦ ράψουν τά πιό ἔξοχα ἐνδύματα πού ἔχει φορέσει ποτέ ἄνθρωπος καί ὅτι τό ὕφασμα εἶναι τόσο ἰδιαίτερο, ὥστε μόνο οἱ «ἀπελπιστικά ἠλίθιοι» δέν μποροῦν νά τό δοῦν.
