Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2013

Οι πολιτικοί διακρίνονται για το ήθος!

Μ.Ε.Λαγκουβάρδου

Οι πολιτικοί διακρίνονται για το ήθος, όπως οι συγγραφείς ξεχωρίζουν για την διαρκή ανησυχία τους. Συγγραφέας που κοιμάται ήσυχος δεν είναι αληθινός συγγραφέας. Κατά τον αρχαίο ιστορικό Ξενοφώντα ήθος είναι να φέρεται κανείς προς τους άλλους με στοργή, όπως ο πατέρας προς τα τέκνα. Ο Ξενοφών, ως χριστιανός προ Χριστού, πίστευε στα λόγια του Ιησού «αγαπάτε αλλήλους». Το ίδιο κι ο Σωκράτης ο οποίος έλεγε πως η δημοκρατία δεν λειτουργεί, αν ο πολίτης δεν αυτοπεριορίζεται (εννοείται χάριν των άλλων).

Ο πολιτικός ξεχωρίζει με το ήθος του. Φέρεται προς τους άλλους με την ίδια στοργή που φέρεται στα παιδιά του. Με αυτή την έννοια δεν έχουμε αληθινούς πολιτικούς. Κανένας δεν βλέπει το νόημα της ανεργίας των νέων της νέας εποχής ως μόνιμης κατάστασης. Οι άνεργοι νέοι εγκαταλείπονται για πάντα και νεκρώνονται ηθικά και υλικά, αφού νεκροί είναι εκείνοι που δεν μετέχουν ενεργητικά στην κοινή προσπάθεια.

«Κάποτε θα 'ρθουν»

Αναρωτιόμαστε πολλοί τι στην ευχή πήγε στραβά με αυτά τα παιδιά που γράπωσαν τα καλάσνικοφ και πήγαν να ληστέψουν τράπεζες για να δημιουργήσουν «επαναστατικό ταμείο». Καθόμαστε και αμπελοφιλοσοφούμε για τις ρίζες του κακού και το μεγάλο ξεστράτημα, που καταλήγει σε αίμα και σπαραγμό. Ξεστομίζουμε πολλά και δεν λέμε τίποτα. Ως αυτάρεσκα ηλίθιοι και ανυποψίαστοι, επιμένουμε σε ταμπέλες και ρετσινιές που άλλοι σκαρφίστηκαν για λογαριασμό μας. Αντί να αερολογούμε, καλύτερα θα ήταν να ακούσουμε το τραγούδι «Κάποτε θα 'ρθουν», που προσφέρει απαντήσεις στις απορίες μας:

Ο θαυμαστός, όχι καινούργιος, κόσμος των υδρογονανθράκων

Τα φυτά και τα ζώα (και οι άνθρωποι μέχρι πρόσφατα), μάχονται για λίγο άζωτο (το λίπασμα και η πρωτεΐνη έχουν άζωτο). Εμείς, από τον 19ο αιώνα τσακωνόμαστε για υδρογονάνθρακες... Η ενέργεια, πλην πυρηνικής, είναι υδρογονάνθρακες. Όλες οι άλλες μορφές ενέργειας είναι μεταποίηση υδρογονανθράκων. Στους υδρογονάνθρακες και στην όμορφη, εύκρατη, μεσοπαγετώδη περίοδο που ζούμε εδώ και 10.000 χρόνια, χρωστάμε την ευημερία, τον πολιτισμό και τους καυγάδες μας. Ακόμα και το θέατρο της Κλιματικής Αλλαγής και της Πράσινης Ανάπτυξης, δεν είναι τίποτα άλλο παρά ψυχολογικός και οικονομικός πόλεμος γύρω από υδρογονάνθρακες. Οι υδρογονάνθρακες είναι το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και το κάρβουνο. Και τα δέντρα είναι, αλλά έχουν πολλή υγρασία γιατί είναι ζωντανά, δεν τα βάζω μέσα...