«Κάποτε θα 'ρθουν»

Αναρωτιόμαστε πολλοί τι στην ευχή πήγε στραβά με αυτά τα παιδιά που γράπωσαν τα καλάσνικοφ και πήγαν να ληστέψουν τράπεζες για να δημιουργήσουν «επαναστατικό ταμείο». Καθόμαστε και αμπελοφιλοσοφούμε για τις ρίζες του κακού και το μεγάλο ξεστράτημα, που καταλήγει σε αίμα και σπαραγμό. Ξεστομίζουμε πολλά και δεν λέμε τίποτα. Ως αυτάρεσκα ηλίθιοι και ανυποψίαστοι, επιμένουμε σε ταμπέλες και ρετσινιές που άλλοι σκαρφίστηκαν για λογαριασμό μας. Αντί να αερολογούμε, καλύτερα θα ήταν να ακούσουμε το τραγούδι «Κάποτε θα 'ρθουν», που προσφέρει απαντήσεις στις απορίες μας:

«Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν, πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν και πως σε θένε. / Εχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί, ψέματα λένε. / Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί για να σε πείσουν. / Εχε το νου σου στο παιδί, κλείσε την πόρτα με κλειδί, θα σε πουλήσουν. / Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί που θα 'χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα. / Υπερασπίσου το παιδί γιατί αν γλιτώσει το παιδί υπάρχει ελπίδα». Στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος. Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης. Πρώτος και καλύτερος ερμηνευτής: Παύλος Σιδηρόπουλος.

Καταιγίδα

Σ' αυτό το σπουδαίο μπιζού από την κοσμηματοθήκη του ελληνικού τραγουδιού συνοψίζονται διδάγματα ζωής, που δεν μπορείς να βρεις ούτε στις αναρίθμητες ανούσιες ώρες της τηλοψίας, ούτε στις λαχανο-αναλύσεις των δημοσιολογούντων ούτε, δυστυχώς, στο πρόγραμμα διδασκαλίας των δημοτικών, γυμνασίων και λυκείων της χώρας μας. Πάντοτε κάποιοι «γνωστικοί, λογάδες και γραμματικοί» έρχονται για να μας πείσουν και πάντα έχουν κατά νου να μας πουλήσουν.

Ετσι τα φέρνει η μοίρα. Ετσι κινείται η ανθρώπινη Ιστορία. Με τους εκποιητές ονείρων και τα εύπιστα θύματά τους. Είναι άδικο, είναι απάνθρωπο, είναι κατακριτέο, αλλά έτσι είναι. Το ζήτημα που μας απασχολεί είναι η απόκρουση των... πουλητάδων.

Η καλύτερη και αποτελεσματικότερη άμυνα που μπορούμε να αντιτάξουμε στους καιρούς «που θα 'χει σβήσει το κερί στην καταιγίδα» είναι να έχουμε τον νου μας στο παιδί. Αν γλιτώσει αυτό, υπάρχει ελπίδα.

Από το σπίτι ξεκινάμε όλοι το πρωί και στο σπίτι καταλήγουμε. Το μεσοδιάστημα της δραστηριότητας εν πολλοίς προσδιορίζεται από την πρωινή αφετηρία μας και τον βραδινό προορισμό μας. Πρώτα τα του οίκου μας...

Παναγιώτης Λιάκος

dimokratianews.gr