Μνήμη θανάτου

«Χριστιανά τα τέλη της ζωής ημών...». Ποια «τέλη»; Δεν ζούμε ως να μην πεθάνουμε ποτέ; Αλήθεια, όσο και λογικά να ξέρουμε ότι θα έλθει και η δική μας ώρα της αναχώρησης απ’ αυτό τον κόσμο, μέσα μας δεν υπάρχει η αίσθηση του αιώνιου;

Όντως φοβερό μυστήριο ο θάνατος! Ποιος μπορεί να τον εξηγήσει, να τον αναλύσει και να τον γνωρίσει τέλεια; Ό,τι γνωρίζουμε προέρχεται από το τι ακούσαμε ή διαβάσαμε από άλλους. Λίγοι πήγαν και επέστρεψαν και διηγήθηκαν ό,τι έζησαν. Κι αυτά «εν αινίγματι». Πώς, άλλωστε, μπορεί ν΄ αποδοθεί το ουράνιο με λέξεις ενδοκοσμικές;

Μα γιατί καίνε περισσότερο κάρβουνο οι Γερμανοί και οι Ισπανοί;

Να το ξαναρωτήσω;