day trip to Sounio

Ηγεσίες σπιθαμής, κόσμος ολίγος

Ο κόσμος δεν ήταν εκατομμύρια. Δεν μπορεί να γίνει αυτό δίχως ΗΓΕΣΙΑ. Οι υπάρχουσες δεν εμπνέουν και έχουν δίκιο εκείνοι που δεν εμπνέονται. Τα αναστήματα των επικεφαλής είναι απελπιστικά χαμηλά. Η συνταγή, για την ώρα, είναι ο σώζων εαυτόν σωθήτω. Ο Έλλην είναι ατομιστής από την εποχή που δεν είχε δει η Σελήνη το πρόσωπο της Αρκαδίας. Έτσι θα παραμείνει μέχρι κάποιος να τον πείσει ότι αξίζει να θέσει εαυτόν σε δεύτερη μοίρα. Χωρίς τον θείο σπινθήρα που θα κάνει με το αείζωο πυρ του ιόντα το πανίσχυρο ΕΓΩ μας, δεν κάνουμε καρριέρα βλάμη μου. Χρειάζονται τιτανικές δυνάμεις για να κινητοποιηθούμε. Τα υπόλοιπα είναι να έχουμε να λέμε.

Σύνταγμα ή …σύντριμμα

Γράφει: Ο Δημήτρης Νατσιός
Δάσκαλος-Κιλκίς

«Δεν ήθελα χρήματα και βιό, ήθελα σύνταμα διά την πατρίδα μου, να κυβερνηθεί με νόμους και όχι με το έτζι θέλω»
Μακρυγιάννης

Ενώ τα τωρινά απολειφάδια πράττουν και επιζητούν το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ήθελε ο στρατηγός. Χρήματα και βιός και το «σύνταμα» ποδοπατημένο.
Δεν υπάρχει άρθρο του Συντάγματος που να μην το έχουν παραβεί οι μνημονιακοί κακεργέτες.
«Ο θεμελιακός γραπτός νόμος του κράτους, που καθορίζει τη μορφή του πολιτεύματος και ρυθμίζει τους βασικούς κανόνες λειτουργίας του», το Σύνταγμα, κατάντησε… σύντριμμα, ερείπιο.

Περί ελευθερίας

Του Μόσχου Εμμανουήλ Λαγκουβάρδου

Η ελευθερία έχει διαφορετικές έννοιες. Εξαρτάται από την άποψη από την οποία την μελετάμε. Από εξωτερική άποψη, τη συνηθισμένη, ή από την εσωτερική άποψη, η οποία περνάει απαρατήρητη για τους πολλούς, ιδίως για κείνους οι οποίοι απομακρύνθηκαν από την Εκκλησία.

Η ελευθερία είναι έμφυτη στον άνθρωπο. Όταν μιλάμε για τις έμφυτες καταστάσεις χρησιμοποιούμε την αποφατική μέθοδο. Δεν λέμε τί είναι μια έμφυτη κατάσταση, αλλά τί δεν είναι. Παράδειγμα η γεύση του νερού. Δεν την καταλαβαίνουμε όταν υπάρχει, ενώ την καταλαβαίνουμε όταν δεν υπάρχει, π.χ. όταν είμαστε άρρωστοι.

Δεν υπάρχει ελευθερία όταν υπάρχουν εξωτερικά εμπόδια τα οποία εμποδίζουν τις επιθυμίες μας. Αυτή είναι η συνηθισμένη έννοια της ανελευθερίας. Αυτή είναι η ανελευθερία εξαιτίας κάποιου εξωτερικού καταναγκασμού. Το να μην εμποδίζεται κανείς να κάνει αυτό που θέλει. Αυτή είναι η συνηθισμένη άποψη. Ο απλός άνθρωπος αποδίδει συνήθως τις καταστάσεις ανελευθερίας σε εξωτερικά αίτια.

Το ολιγαρχικό σύστημα φανερώνει απροκάλυπτα τον αυταρχισμό του.

Η κυβέρνηση απαγόρευσε λοιπόν και τις διαδηλώσεις των πολιτών στο κέντρο της Αθήνας. Όπως το είχαμε υπολογίσει, το ολιγαρχικό κοινοβουλευτικό σύστημα θα γίνεται όλο και πιο αυταρχικό, όσο θα περνάει ο καιρός και θα δυσκολεύουν τα πράγματα για το ίδιο. Από τη μια η κοινωνική εξαθλίωση και από την άλλη η πίεση από την ΧΑ, η οποία εκμεταλλεύεται τις τεράστιες τρύπες του, το οδηγούν αναγκαστικά μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Είτε θα παραδώσει την εξουσία σε ένα διάδοχο δημοκρατικό πολίτευμα, είτε θα γίνει πιο αυταρχικό και θα προσπαθήσει να περιφρουρήσει τα κεκτημένα του με κάθε τίμημα.

Από τον Ερχαρτ-Μπέη στην Μερκελ-Σουλτάνα

Η σημερινή κατάσταση έχει μερικά κοινά με αυτήν του Ιανουαρίου του 1960, και φαίνονται στις δύο γελοιογραφίες του Μποστ (μεγαλώνουν με κλικ), αλλά και μερικές διαφορές. Το κοινό είναι ότι σαν Κράτος είμαστε, πάλι, άφραγκοι, και ζητιανεύουμε για ρευστότητα. Δεν ξέρω πως ήταν το ζητιάνεμα το 1960, ίσως θα έπρεπε να διαβάσω τίποτα απομνημονεύματα του Κανελλόπουλου, μπας και μάθω.