Ο σερ Άλεξ και τα άδεια κανάτια

Δημήτρης Νατσιός, Δάσκαλος - Κιλκίς

«Οι άνθρωποι καταντήσανε σαν άδεια κανάτια και προσπαθούνε να γεμίσουν τον εαυτό τους, ρίχνοντας μέσα ένα σωρό σκουπίδια, μπάλες, εκθέσεις με τερατουργήματα, ομιλίες και αερολογίες, καλλιστεία που μετριέται η εμορφιά με τη μεζούρα, καρνάβαλους ηλίθιους (σ.σ.: εδώ ανήκει και η «γιουροβιζιονική» σαχλαμάρα και σαπουνόφουσκα) συλλόγους λογής-λογής με γεύματα και με σοβαρές συζητήσεις για τον ίσκιο του γαϊδάρου... κι ένα σωρό άλλα τέτοια», μας έλεγε από την δεκαετία του ’50 ο Φώτης Κόντογλου στα «Μυστικά άνθη» του. Κι από όλα αυτά τα «γεμίσματα» του εαυτού και λοιπά πνευματικά παραισθησιογόνα, «εξέχουσα» θέση κατέχει το ποδόσφαιρο, ένα είδος θρησκείας. (Η μπάλα ονομάζεται και «στρογγυλή θεά». Πολλά συνθήματα φανατικών οπαδών είναι... θρησκευτικού χαρακτήρα. «Θρύλε, θεέ μου,...». Αυτές τις ημέρες εκστασιάζονται οι κολοκυθολογούντες αθλητικολόγοι με τον "σερ άλεξ", τον οποίο παρουσιάζουν περίπου ως ευεργέτη της ανθρωπότητας. Την ίδια προβολή απολαμβάνει και ο σερ Μπέκαμ, διάσημο τηλεοπτικό σούργελο).

Μια χαρά και δυό τρομάρες!

Νιώθω άτομο υπερήφανο, φερέγγυο με υπόληψη και τιμή. Και μην ακούτε πως η τιμή, τιμή δεν έχει. Έχει και είναι και μεγάλη και εγώ τώρα πια χαίρομαι διπλά που την έχω.

5,6 δις στοίχισε η χαρά μου και επειδή, όπως ισχυρίζεται ο Φώτης μας, για ένα όνομα και μία τιμή ζούμε σε αυτή τη χώρα και θα πληρώσουμε μέχρι τελευταίου ευρώ τα χρέη μας, και επειδή βάλανε βαθιά το χέρι τους στην τσέπη μας έχω πολλούς λόγους να πανηγυρίζω.

Πρώτον, ένιωσα μια τρελή χαρά διότι πάλι κατέθεσα τον οβολόν μου για να διασωθεί το τραπεζικό μας σύστημα. Είναι μεγάλη τιμή να τσοντάρω τους ευυπόληπτους τραπεζίτες μας για να μπορούν οι άνθρωποι να ντιλάρουν, να τζογάρουν, να καταθέτουν στους προσωπικούς τους λογαριασμούς, να ταξιδεύουν, να διασκεδάζουν, να ανοίγονται στα πέλαγα διότι έχουν και κότερο (πάμε μια βόλτα;) και εκεί μεταξύ αστακού και σαμπάνιας να κλείνουν πονηρά το μάτι στην εξουσία.

Μεγάλη, απαρατήρητη ντροπή

Από καιρού εις καιρόν, όποτε εκτιμάται από τις Αρχές ασφαλείας ότι κινδυνεύουν οι ψηλές κορφές του κράτους (δεν μιλάμε για εργολάβους και καναλάρχες, αλλά για Πρόεδρο Δημοκρατίας και πρωθυπουργό), απαγορεύεται η διέλευση οχημάτων, ενίοτε και πεζών, στην οδό Ηρώδου Αττικού. Τοποθετείται κλούβα των ΜΑΤ στην αρχή της οδού, κοτσάρονται μπόλικοι πλαστικοί κώνοι και αυξάνονται οι αστυνομικοί που καταλήγουν να επιβλέπουν το θρόισμα των φύλλων. Την εποχή που ο ΓΑΠ τα είχε κάνει ολότελα ρόιδο και οι αγανακτισμένοι διαδήλωναν καθημερινά στο Σύνταγμα, μπορούσες να περάσεις από εκεί μόνο αν ήσουν στέλεχος της ΕΛ.ΑΣ. ή ο ίδιος ο ΓΑΠ. Εκείνες τις αξέχαστες μέρες έκλειναν ακόμη και τον Εθνικό Κήπο! Η διέλευση επιτρεπόταν μόνο στις κάμπιες, στους μέρμηγκες και στα κολεόπτερα. Τα μέτρα ασφαλείας ήταν ακόμη αυστηρότερα στην επίσκεψη της σνιτσελοφάγας Μέρκελ. Ούτε ο Μπάτμαν μπορούσε να περάσει από το κέντρο των Αθηνών. Παρ' όλο που έχομεν τας αντιρρήσεις μας, ας είναι. Είχαν μια λογική όλα αυτά τα κομπαρσιλίκια. Να μην πετύχει τη Μερκελίνα κάνας άνεργος, την κόψει φέτες και χάσει η Βενετιά βελόνι.

Έμμεση απειλή του Ελγαντούρ κατά της Ελλάδας!

Για ένα "σχισμένο κοράνι" ή για ένα σκίτσο του "προφήτη", πριν μερικά χρόνια είχε γίνει "σεισμός" από τους μουσουλμάνους στην Ελλάδα, ενώ είχε εκδοθεί "φετβά" θανάτωσης του ευρωπαίου "άπιστου" σκιτσογράφου, οπουδήποτε βρεθεί στον κόσμο...

Πίσω στα πολύ πολύ βασικά...

Χμμ... Τώρα που και οι "Ευρωπαίοι" θα παραδεχτούν ότι δεν πάει άλλο με την Πράσινη Ενέργεια, θα ξαναπάω στα βασικά. Η "Πράσινη Ενέργεια" δεν είναι ούτε "Πράσινη" και ούτε καν "Ενέργεια".